Meg and Mog

Σας αρέσουν τα Σαββατοκύριακα που δεν βγαίνεις καθόλου απ' το σπίτι; Πριν όχι και πολύ καιρό, κάτι τέτοιο θα μου ήταν αδιανόητο. Τώρα τελευταία όμως, κάποια διαλείμματα σαν αυτό τα εκτιμώ και τ' αγαπώ μάλιστα. 

Κάπως έτσι πέρασε κι αυτό το Σαββατοκύριακο. Ασταμάτητο παιχνίδι στο σπίτι και βιβλία. Και δεν ήταν καν βροχερές μέρες, και δεν ήταν ούτε βαρετές. Ήταν γεμάτες με τον τρόπο τους. 

Μιλάμε για πολλά βιβλία. Αυτό. Γιατί όταν έχεις δύο μέρες ελεύθερες μπροστά σου χωρίς διακοπή, κατεβάζεις κι όλα τα ράφια στο πάτωμα άμα λάχει... Και μπορεί να μη διαβάζεις κάτι "δικό σου", ή  για να το πω αλλιώς κάτι με περισσότερες από 40 σελίδες ανάμεσα στα εξώφυλλα, αλλά στη μέρα σου χωράνε άπειρες  μικρές ιστορίες γεμάτες χρώμα. Απολαμβάνεις ν' ακούς την κάθε μία απ' τις μικρές ν' αφηγείται τη δική της εκδοχή απ' τα παραμύθια της, σχηματίζοντας μικρούς σωρούς βιβλίων δίπλα της, που πρέπει να είναι τακτοποιημένοι, με όλες τις ράχες σε ευθεία, τη μία πάνω απ' την άλλη. Και διαβάζεις γύρω στις 76 φορές, σε δύο γλώσσες, το Meg and Mog.  Γιατί όσα βιβλία κι αν υπάρχουν γύρω σας, το Meg and Mog με κάποιο τρόπο αυτό το Σαββατοκύριακο βγαίνει πάντα στην κορυφή. 

Το Meg and Mog είναι το πρώτο μιας ολόκληρης κλασικής σειράς βιβλίων με ηρωίδα μια αστεία μάγισσα και το γάτο της. Είναι μια μικρή ιστορία για μικρούτσικα παιδάκια, εικονογραφημένη με απλά σχέδια και έντονα χρώματα -το αποτέλεσμα είναι πολύ θελκτικό.  

Για να μην τα πολυλογώ, ήταν μια μάγισσα που την έλεγαν Meg... 

Που σηκώθηκε μια νύχτα, ντύθηκε...

Με κάθε ρούχο παραπάνω που φοράει, αλλάζει και η έκφρασή της -ούτε καν το είχα παρατηρήσει πριν το πουν τα κορίτσια.

 ...και κατέβηκε στην κουζίνα να φτιάξει πρωινό.

Αυτοί οι ήχοι (κλιπ κλοπ, ζζζ και τέτοια) υπάρχουν σ' όλο το βιβλίο και για κάποιο λόγο τις ξετρελαίνουν...

Ένα θρεπτικό πρωινό μαγειρεμένο στο αγαπημένο της καζάνι, φυσικά.

 Έπειτα, η Meg, μαζί με τον αγαπημένο της γάτο Mog, πετάει στον ουρανό και συναντά τις φίλες της, τις άλλες μάγισσες. Μαζί θα κάνουν ένα πάρτι με ξόρκια... 

... ανακατεύοντας υλικά στο καζάνι και απαγγέλλοντας μαγικά λόγια.

 Όμως... Μπουμ! Κάτι δεν πήγε καλά.

Η Ισαβέλλα σ' αυτή τη σελίδα ρωτάει κάθε φορά γιατί πετάχτηκαν τα καπέλα τους... 

Οι φίλες της Meg (με τα τέλεια ονόματα) έγιναν ποντίκια, κι εκείνη πρέπει να τους ξαναδώσει την πραγματική τους μορφή... Το επόμενο Halloween!

Προσθέστε μαγισσένιο γελάκι στο τέλος και αυτό ήταν!

Εδώ τελειώνει η ιστορία. Την πρώτη φορά είχα μείνει παξιμάδι με το τέλος, αλλά τα κορίτσια κάθε φορά γελάνε. Φαίνεται πως είναι απροσδόκητη και αστεία η τροπή των πραγμάτων, και ειδικά ο τρόπος που μένουν όλα μετέωρα!
Κάτι στα χρώματα, στα αστεία ονόματα, στους ήχους, στην απλότητα της ιστορίας, κάτι, κάτι, δεν ξέρω τι ακριβώς, κάνει αυτό το παραμυθάκι με σελίδες από χαρτόνι να έχει τεράστια επιτυχία στο σπίτι μας. Για περισσότερες λεπτομέρειες ρωτήστε τις κυρίες...

Καλή εβδομάδα!!