Μερικά βιβλία απ' το καλοκαίρι που πέρασε

Αν σκεφτεί κανείς πόσος καιρός πέρασε από τότε που αποφάσισα να γράψω αυτή την ανάρτηση μέχρι τη στιγμή που κάθισα να πληκτρολογήσω τις πρώτες λέξεις (2 βδομάδες περίπου), τα πράγματα δεν είναι και πολύ αισιόδοξα για το μέλλον του blog. Αν δεν κάτσει να το σκεφτεί όμως, κι αν υποθέσουμε πως δεν πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι χωρίς ανάρτηση, κι αν προσπαθήσουμε να συνεχίσουμε από 'κει που το αφήσαμε, μπορεί και να μην έχουν όλα αυτά τόση σημασία. Μπορεί -ή και όχι- να πέρασε η απίστευτη εξάντληση που ένιωθα και μπορεί -μπορεί, λέω- τα κορίτσια να κοιμούνται λίγο πιο νωρίς τώρα που μπήκαμε στο φθινόπωρο κι αρχίσαμε σχολείο. Και μπορεί έτσι να γράφω λίγο συχνότερα -όχι τίποτ' άλλο, αλλά εξακολουθούμε να διαβάζουμε ένα σωρό ωραία βιβλία που θέλω να μοιραστούμε... 

Πέρασε ένα καλοκαίρι λοιπόν, ήταν όμορφο και φωτεινό, με πολλή ζέστη και πολύ παιχνίδι και πολλή αγάπη και καινούργια όνειρα. Και σιγά σιγά αλλάξαμε εποχή, και τα νεραϊδάκια του δάσους έγιναν μικρές μαθήτριες...  

...και τα μικρά ξωτικά του βουνού έγιναν μια ακόμα πιο ζωηρή και σκανταλιάρικη αλλά πολύτιμη παρέα.   

Κι υπάρχουν καινούργιες ρουτίνες να συνηθίσουμε και καινούργια πράγματα ν' ανακαλύψουμε, κι έτσι συμβαίνει πάντα γιατί πέρασα κι εγώ όλη μου τη ζωή ως μαθήτρια ή δασκάλα κι ο Σεπτέμβρης είναι πάντα μια καινούργια αρχή. Εξάλλου, είναι η αγαπημένη μου εποχή του χρόνου αυτή που ξεκινάει -από τώρα ως το τέλος του Δεκέμβρη. Μαζί με όλα αυτά τα καινούργια, φέρνει την ανάγκη για θαλπωρή και ζεστασιά, και στην πραγματικότητα είμαι από κάθε άποψη έτοιμη για λίγο nesting. Καλωσήρθες, υπέροχο φθινόπωρο. 

Πάντως, χωρίς να έχω ιδέα ποιο θα είναι το μέλλον του blog (ή το μέλλον γενικότερα χο χο), είπα να διαλέξω και να σας δείξω έτσι λίγο βιαστικά και με τυχαία σειρά κάποια απ' τα βιβλία που αγαπήσαμε φέτος το καλοκαίρι. Να κλείσουμε έτσι κάπως μ' αυτό και να προχωρήσουμε σε άλλα πράγματα. 

Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομη με την περιγραφή του καθενός, για να μην κάνω άλλες δυο βδομάδες να τελειώσω...   

1.The Last Unicorn (novel και graphic novel)

Άρχισα στις διακοπές να διαβάζω το πολύ γνωστό μυθιστόρημα του Peter Beagle για τον τελευταίο μονόκερο επί γης που προσπαθεί να βρει τους υπόλοιπους του είδους του, με τη συντροφιά ενός μάγου που ψάχνει το ταλέντο του και μιας γυναίκας που έζησε χρόνια στο περιθώριο. Δεν με κέρδισε απ' τις πρώτες σελίδες, το κατάφερε όμως στην πορεία. Ήταν παραμυθένιο, απόλυτα μαγικό. 

Αρχίσαμε με τη Σταυρούλα να διαβάζουμε και το graphic novel, δεν προχωρήσαμε πολύ ακόμα γιατί μας απέσπασαν την προσοχή άλλα αναγνώσματα, αλλά μου έλεγε προχθές ότι θέλει να το συνεχίσουμε, γιατί της άρεσε πολύ. Ανυπομονώ κι εγώ να το συνεχίσουμε. Η εικονογράφηση είναι τέλεια. 

Κι έπειτα μένει να δούμε την ταινία... 

2.Το σχολείο του καλού και του κακού (The School for Good and Evil) 

Αυτό εδώ μπορεί να ήταν και το βιβλίο που με ενθουσίασε περισσότερο απ' όλα φέτος το καλοκαίρι. Κάτι από Harry Potter σε συνδυασμό με Once Upon a Time -κι επειδή δεν μ' αρέσουν οι συγκρίσεις τέτοιου τύπου, είναι καλύτερο απ' ό,τι ακούγεται! Η Σόφι και η Άγκαθα είναι δυο τελείως διαφορετικές φίλες που επιλέγονται να φοιτήσουν στο Σχολείο του καλού και του κακού, το σχολείο για χαρακτήρες παραμυθιών, απ' το οποίο μπορείς να αποδράσεις μόνο βρίσκοντας το ρόλο σου μέσα στην ιστορία σου, με το να γίνεις ήρωας ή αντι-ήρωας, κομπάρσος, ζωάκι ή το απόλυτο κακό. Όμως όταν οι ρόλοι ανατρέπονται και οι φίλες χωρίζονται για να πάνε στο αντίθετο σχολείο απ' αυτό που θα περίμεναν, τα πράγματα περιπλέκονται πολύ... 

Δε λέω άλλα. Η δράση είναι καταιγιστική, η γραφή γρήγορη και γεμάτη χιούμορ, οι ανατροπές άφθονες... Διαβάστε το. Απλά διαβάστε το. 

Περιττό να πω ότι είναι απλά το πρώτο μέρος τριλογίας... Αναμένω τη μετάφραση των άλλων δύο τόμων με αγωνία (αφού το ξεκίνησα στα ελληνικά λέω να το συνεχίσω έτσι). Το site που είναι αφιερωμένο στα βιβλία είναι εκπληκτικό και τα τρέιλερ και των τριών τόμων τέλεια. 

Να το πρώτο:     

Και το δεύτερο:

Και το τρίτο:

3.Little Author in the Big Woods: 

Μια βιογραφία της Laura Ingalls Wilder για παιδιά, ειπωμένη σαν παραμύθι, που ρίχνει φως στη ζωή της και στην εποχή της. Διανθισμένη με υπέροχες ασπρόμαυρες εικόνες, είναι πολύ θελκτική, όμορφη και ευανάγνωστη, και με βοήθησε να ξεχωρίσω την αλήθεια μέσα στις ιστορίες της -κάτι αληθινά συναρπαστικό για κάποιον που αγαπά το Μικρό σπίτι στο λιβάδι. Εκπληκτική γυναίκα, πραγματικά.

4.Η αυτοκρατορία του Αγριοδάσους (Wildwood Imperium)

΄

Το τελευταίο βιβλίο της τριλογίας του Αγριοδάσους έφτασε τελικά στα χέρια μας, αρκετό καιρό μετά απ' το προηγούμενο, πόσο μάλλον απ' το πρώτο... με αποτέλεσμα να έχω ξεχάσει αρκετά πράγματα και να μου πάρει λίγη ώρα να μπω στο νόημα, όμως όταν συνέβη, άξιζε τον κόπο. Μεγάλος αναβρασμός και έντονη δράση επικρατεί σε κάθε σημείο του Αγριοδάσους στο τρίτο βιβλίο, η ιστορία περιπλέκεται κι άλλο με διάφορες μικρότερες ιστορίες να μπλέκονται μεταξύ τους και δεν θα αναφέρω καν τους χαρακτήρες, που είναι πολλοί. Θα πω μόνο πως το βιβλίο ήταν πολύ ωραίο, αληθινά ωραία ήταν και ολόκληρη η σειρά, είχε κάτι το ξεχωριστό και θα τη συνιστούσα ανεπιφύλακτα.

5.Fangirl

Από τη Rainbow Rowell, συγγραφέα του πολύ αγαπημένου μου Eleanor and Park, ένα ακόμα βιβλίο για ένα νεαρό κορίτσι τόσο αληθινό που πονάει. Η Cath, ο πρώτος της χρόνος στο πανεπιστήμιο, η οικογένεια, η σχέση της με τη δίδυμη αδερφή της, η πρώτη αγάπη. Η δυσκολία της να βγει από το καβούκι της και η απόδρασή της από την πραγματικότητα μέσα από ένα βιβλίο. Τόσα πράγματα πλέκονται με φυσικότητα σε μια ιστορία που ζεσταίνει την καρδιά. Ταυτίστηκα. Άλλο ένα απ' τα πιο αγαπημένα μου βιβλία για φέτος...

6.Η Ωραία Κοιμωμένη, Η Ροδούλα κι η Χιονούλα

Και για να περάσω στα πιο παιδικά μας, αυτά τα δύο είναι τα κλασικά παραμύθια που γνωρίζουμε σε μια απίθανη, παράξενη έκδοση γεμάτη εκπληκτικές εικόνες, η καθεμιά σαν ένας πίνακας ζωγραφικής. Η κάθε ιστορία είναι δοσμένη με αρκετή λεπτομέρεια, και τις διαβάσαμε και τις δυο με ευχαρίστηση, μα πιο πολύ τρελαθήκαμε και ασχοληθήκαμε με την εικονογράφηση!

7.Μια νύχτα στο μουσείο (Night at the Museum)

Η ιστορία που απ' ό,τι φαίνεται ενέπνευσε την ομώνυμη ταινία (δεν την έχω δει), με τον Λάρι, το νυχτερινό φύλακα της αίθουσας των δεινόσαυρων, ν' αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα: Οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν και τους αναζητάει σ΄ όλο το μουσείο!  Ή μήπως είναι όλα μια φάρσα;
Ήταν αστείο και διασκεδαστικό, και πολύ πρωτότυπο αυτό το βιβλίο. Στ' αλήθεια μας έκανε να γελάσουμε.

8.Ο χταποδόκηπος (Octopus's Garden)

Το τραγούδι των Beatles έγινε εικονογραφημένο βιβλίο! Είναι σουρεάλ (όπως και το τραγούδι άλλωστε, πώς θα μπορούσε να μην ήταν;) και οι εικόνες ντύνουν όμορφα τους στίχους. Ένα παιδάκι με τους φίλους του στο βυθό, ένας χταποδόκηπος, ένα μήνυμα ειρήνης και συμφιλίωσης... πανέμορφο!

9.Winnie η μάγισσα (Winnie the Witch) -μια από τις πολλές πολλές περιπέτειες της Γουίνι που υπάρχουν...

Νομίζω πως είναι τρία τα βιβλία με την υπέροχη Winnie που έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά, κι εμείς πήραμε το πρώτο. Η Winnie είναι μια μάγισσα που αγαπάει το μαύρο χρώμα, όταν όμως δεν μπορεί μέσα στο μαύρο της σπίτι να ξεχωρίσει τον αγαπημένο της μαύρο γάτο, προτιμάει να αλλάξει τα πάντα παρά να τον στενοχωρήσει... Απίθανα αστεία και συμπαθητική, η Winnie μας κέρδισε!

10.Little Bear, Father Bear Comes Home και Little Bear's Visit

Και τα τρία αυτά βιβλία -σε εικονογράφηση του υπέροχου Maurice Sendak- αφηγούνται απλά μα τόσο όμορφα τις περιπέτειες του μικρού αρκούδου, που περιμένει το μπαμπά του να γυρίσει, γιορτάζει τα γενέθλιά του, επισκέπτεται τον παππού και τη γιαγιά, ακούει παραμύθια, παίζει πως είναι μεγάλος ψαράς στον ωκεανό... Τα διαβάσαμε άπειρες φορές μέσα στο καλοκαίρι. Κι η Σταυρούλα κάποιο βράδυ έμεινε να κοιτάζει το αρκουδάκι κι είπε χαϊδεύοντας την εικόνα με το δαχτυλάκι της "Δεν μπορώ να καταλάβω ποιος ξέρει να ζωγραφίζει τόσο ωραία".

Να σημειώσω πως βρίσκω ότι η σειρά με τον Little Bear είναι ό,τι πρέπει για ένα μικρό παιδάκι που έχει αρχίσει να μαθαίνει αγγλικά, αγαπάει τις ιστορίες και θέλει ένα σχετικά απλό παραμύθι για να εξασκηθεί. Ένα απλό παραμύθι για να του το διαβάσουν ίσως... Σίγουρα θα συναντήσει και άγνωστες λέξεις, αλλά, πιστεύω βασικά, με την επανάληψη κατανοητών φράσεων και το θέλγητρο μιας καλογραμμένης ιστορίας θα μπορέσει να ξεπεράσει τα εμπόδια και να παρακολουθήσει το βιβλίο.   

Κι αφού είπαμε όλα αυτά, τελειώνοντας να ευχηθώ, έστω με καθυστέρηση λίγων ημερών, καλή σχολική χρονιά σε όλα τα νεραϊδάκια και τα ξωτικά που γεμίζουν κάθε πρωί τις τσάντες τους με τους φόβους και τα όνειρά τους και ξεκινούν νυσταγμένα για το σχολείο. Να είστε ευτυχισμένα. 

Χαρούμενο φθινόπωρο!