Δυο διαφορετικά, αγαπημένα βιβλία

Πάνε βδομάδες πια που ήθελα να σας δείξω δυο αγαπημένα μας βιβλία που διαβάζουμε εδώ και λίγο καιρό τώρα... δυο παιδικά βιβλία πολύ διαφορετικά μεταξύ τους που βρήκαν τη θέση τους στην καρδιά των κοριτσιών. Ένα για μεγάλα παιδιά, το άλλο για μικρά. Το ένα κόμικ, το άλλο έμμετρο παραμυθάκι. Να μην τα πολυλογώ, είναι αργά και θα προχωρήσω κατευθείαν στο παρασύνθημα... 

Το βιβλίο Ο θίασος του μεσονυχτίου παρουσιάζει: Ρωμαίος και Ιουλιέτα (Stratford Zoo Midnight Revue Presents Romeo and Juliet) από τη σειρά Πάρκο Στράτφορντ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Polaris το πήρε δώρο η Σταυρούλα τα Χριστούγεννα. Για την ακρίβεια, ήταν δώρο από τη μαμά (εμένα) και της το διαλέξαμε με την Ισαβέλλα στα public μια μέρα που είχαμε πάει και χαζεύαμε. Η Ισαβέλλα τρελάθηκε με τις πολύχρωμες εικόνες, και με τον κόκορα στο εξώφυλλο (περνούσαμε τη φάση του κόκορα τότε) και το ξεφύλλιζε με τις ώρες στο πάτωμα του βιβλιοπωλείου. Με το ζόρι το τυλίξαμε. 

Είναι γνωστό ότι τα κορίτσια μου αγαπούν ένα καλό κόμικ. Κι αυτό εδώ είναι ένα απίστευτο κόμικ. Ολόκληρη η ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας διασκευασμένη όπως παρουσιάζεται από ένα θίασο... ζώων σ' έναν ασυνήθιστο ζωολογικό κήπο, όπου όταν πέφτει η νύχτα σηκώνεται η αυλαία. Τα ζώα χωρίζονται σε ηθοποιούς και κοινό, οι μεν παρουσιάζουν την ιστορία με έξυπνα twists και οι δε σχολιάζουν (ρόλος σημαντικός στο βιβλίο και ιδιαίτερα αστείος). Στην περίπτωσή μας, ο Ρωμαίος είναι κόκορας και η Ιουλιέτα αρκούδα, η διαμάχη Μοντέγων-Καπουλέτων είναι η διαμάχη ζώων της φάρμας-ζώων του δάσους, και η αυτοκτονία στο τέλος μετατρέπεται σε χειμερία νάρκη... που και αυτή δε στερείται τραγικότητας στα μάτια του τετράποδου κοινού! 

Το βιβλίο είναι κάτι παραπάνω από θελκτικό, απλά αξιολάτρευτο. Η χαρά μου όταν το διαβάζαμε ήταν εξίσου μεγάλη με της Σταυρούλας. Το κείμενο είναι τόσο έξυπνο, η διασκευή για ζώα τόσο αστεία, και παράλληλα τα πανέμορφα σκίτσα δίνουν ζωή στο όλο. Αν σας αρέσουν τα comics, το συνιστώ ανεπιφύλακτα! Και το τέλειο είναι ότι υπάρχει κι άλλο ένα βιβλίο με τον ίδιο θίασο, όπου τα ζώα ανεβάζουν το Μακμπέθ -θέλω πολύ να το διαβάσουμε κάποια στιγμή!- ενώ στο τέλος του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας μας υπόσχονται ότι η επόμενή τους παράσταση θα είναι κωμωδία!...  

Το δεύτερο βιβλίο μας είναι το Αχ γιατί να είμαι γάτα των Colin και Jacqui Hawkins (The Wizard's Cat) , που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Αιώρα. Το περίεργο μ' αυτό εδώ είναι ότι το ήξερε η Σταυρούλα πριν από μενα! Τους το είχε διαβάσει η δασκάλα στο νηπιαγωγείο στις αρχές της χρονιάς και την είχε ενθουσιάσει. Μάλιστα, μας είχε μιλήσει αρκετές φορές γι' αυτό στο σπίτι, απ' τα βιβλία που άκουσε στο σχολείο αυτό ήταν ένα απ' αυτά που την είχαν εντυπωσιάσει περισσότερο. Έτσι, όταν σε μια βόλτα μας στο βιβλιοπωλείο κατά το Νοέμβρη είδα τον τίτλο, το θυμήθηκα και της το έδειξα, ήθελε οπωσδήποτε να το αγοράσουμε. Στην αρχή δεν ήμουν τόσο σίγουρη, γιατί δεν με είχαν ενθουσιάσει οι εικόνες -πόσα λίγα ήξερα. Της έκανα το χατίρι και για μια ακόμη φορά.. είχε δίκιο.

Το Αχ γιατί να είμαι γάτα είναι ένα έμμετρο παραμυθάκι, σε μορφή διαλόγου, όπου η γάτα η... Μαγδάλω δεν είναι ικανοποιημένη με την εμφάνιση και τη γατίσια υπόστασή της γενικότερα, κι ο μάγος στον οποίο ανήκει προσπαθεί να την ευχαριστήσει μεταμορφώνοντάς την σε διάφορα άλλα ζώα. Τίποτα, βέβαια, δεν την ικανοποιεί και στο τέλος με μεγάλη χαρά η γάτα παραδέχεται ότι θέλει να είναι μόνο ο εαυτός της.

Η αγαπημένη μας σελίδα! Η απάντηση της Μαγδάλως με τρελαίνει.

Το θέμα μ' αυτό το μικρό, απλό βιβλιαράκι με το όμορφο μήνυμα -be yourself- είναι ότι είναι παράλληλα ΤΟΣΟ αστείο! Μετά από μήνες και αναρίθμητες αναγνώσεις τα κορίτσια γελούν ακόμα δυνατά με το βιβλίο, εννοείται ότι το ξέρουν και οι δύο απέξω, και επιστρέφουν σ' αυτό συχνά. Για πρώτη φορά (ειδικά από τη στιγμή που πρόκειται για έμμετρο βιβλίο) δεν έχω καμία επιθυμία να δω το πρωτότυπο, αφού τα στιχάκια της Μαριανίνας Κριεζή (μιας από τις δημιουργούς της αγαπημένης Λιλιπούπολης) είναι πανέξυπνα και δε θυμίζουν σε τίποτα μετάφραση. 

Γενικά, αυτό το βιβλίο μας φαίνεται τέλειο όπως ακριβώς είναι! Είναι ένα απ' τα μεγάλα μας φαβορί! Κι αφού μάλλον δεν θα το έπιανε το μάτι μου στο βιβλιοπωλείο αν δεν το ξέραμε από πριν, χαιρόμαστε πάρα πολύ που το σχολείο της Σταυρούλας μας το γνώρισε, και θυμίζουμε στον εαυτό μας για άλλη μια φορά να "μην κρίνουμε ένα βιβλίο απ' το εξώφυλλό του"...