24 βιβλία για τα Χριστούγεννα: Amazing Peace

Σήμερα το πρωί ξυπνήσαμε στις 5. Παίξαμε δυόμισι ολόκληρες ώρες πριν ξημερώσει. Κατά τις 5.20 π.μ. το σπιτάκι των Sylvanians παρασύρθηκε από τυφώνα και πέταξε μακριά απ' το Κάνσας στη χώρα του Οζ, πλακώνοντας την Άριελ.  

Ήταν μια μεγάλη μέρα, και τώρα νυστάζω πολύ. Με παίρνει ο ύπνος στο πληκτρολόγιο. Αλλά έχω εδώ το βιβλίο μας (που ανοίξαμε στις 5.05π.μ.): Amazing Peace, της Maya Angelou. Ένα βιβλίο κάπως διαφορετικό από όλα τα προηγούμενα. Ένα εικονογραφημένο χριστουγεννιάτικο ποίημα, που είχα αγοράσει πριν από αρκετά χρόνια.

Το ποίημα είναι δύσκολο. Δεν είναι για παιδάκια (όμως άντε να συμπληρώσεις 24 χριστουγεννιάτικα βιβλία, δεν είναι και λίγα). Αφηρημένες έννοιες και δύσκολες λέξεις. Δεν το διαβάσαμε.
Διαβάσαμε κάποια από τα λόγια, μια φορά, στο περίπου, ενώ κοιτάζαμε τις εικόνες. Είπαμε κάτι για την ελπίδα που φέρνουν τα Χριστούγεννα, και πώς, ακόμα κι αν είμαστε δαφορετικοί, είμαστε όλοι φίλοι.

Έπειτα, το ξαναδιαβάσαμε με το δικό μας τρόπο. Ξεχνώντας για λίγο το ποίημα και βλέποντας τις εικόνες. Ξεχνώντας τα λόγια του ποιήματος αλλά όχι το μήνυμά του.
Οι εικόνες λένε τη δική τους ιστορία. Δεν αντέχω να την πω τώρα. Είναι όμως για μια οικογένεια, που περπατάει μέσα στο χιόνι για να καταλήξει σε μια χριστουγεννιάτικη συγκέντρωση ανθρώπων που τα πρόσωπά τους φωτίζονται από κεριά.

Η οικογένεια προχωρά μέσα στο χιόνι, συναντώντας ανθρώπους στο δρόμο της και καλώντας τους να πάνε μαζί της. Φτάνουν εκεί, και βρίσκουν άλλους ανθρώπους, διαφορετικού χρώματος, θρησκεύματος και τα λοιπά.
Κι ενώνουν τις φωνές τους και λένε όλοι μαζί: Καλά Χριστούγεννα, με ελπίδα.
Ειρήνη, αδέρφια.
Ειρήνη.

Είναι ένα όμορφο βιβλίο. Μια ευχή για ειρήνη στον κόσμο και στις καρδιές.
Μακάρι...

Πρέπει να φύγω...
Κοιμάμαι...
Καληνύχτα...