Το σημερινό βιβλίο μας ήταν περσινό, από τα πολύ αγαπημένα. Όμως είχαμε καιρό να το δούμε, ξεχάστηκε, κι έτσι σήμερα ήταν σαν καινούργιο. Το Usborne Little Children's Christmas Music Book (ουφ! το είπα! τι τίτλος κι αυτός...) έχει μεταφραστεί και στα ελληνικά και κυκλοφορεί με τον τίτλο Χριστουγεννιάτικη συναυλία στο δάσος. Είναι ένα μουσικό βιβλίο, με απλούστατη ιστορία και υπέροχες μελωδίες.
Τα ζωάκια ετοιμάζονται για τη Χριστουγεννιάτικη συναυλία στο δάσος. Το καθένα παίζει διαφορετικό όργανο. Καθώς οι εικόνες και η ιστορία παρουσιάζουν την πρόβα του καθενός ξεχωριστά, το μικρό χεράκι πατάει τα κουμπάκια για ν' ακούσουμε τις μελωδίες. Που παίζονται από τ' αντίστοιχα όργανα, στ' αλήθεια. Κι είναι απίθανα όμορφες για παιδικό βιβλίο, και εύηχες, και στο τελευταίο κουμπάκι ενώνονται μαγικά όλες μαζί, για να πάρουμε μια μικρή γεύση απ' την αρμονική συνομιλία των οργάνων στη συναυλία.
Ο τυφλοπόντικας και το λαγουδάκι με το μεταλλόφωνο και το τύμπανο...
...ο αρκούδος με την τρομπέτα, η σκιουρίνα με το φλάουτο...
...η κυρία Ασβού με την άρπα...
...το αλεπουδάκι με το βιολί...
... όλοι κάνουν την πρόβα τους στο σπίτι (τι όμορφα στολισμένα σπιτάκια είναι αυτά, τι γλυκιά ζεστή ατμόσφαιρα!) κι έπειτα τα μαζεύουν και κατευθύνονται στον αχυρώνα για τη γενική πρόβα...
...όπου τα υπόλοιπα πλάσματα του δάσους στολίζουν το χώρο...
...και σε λίγο η γιορτή ξεκινά, μέσα σε μια πανδαισία ήχων και χρωμάτων.
Εκτός από τις μελωδίες που ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη (στα παιδικά βιβλία τις πιο πολλές φορές οι μουσικές είναι παράφωνες και κακόηχες και πολύ ηλεκτρονικές, σωστά; αυτές δεν είναι τίποτα απ' όλα αυτά) η εικονογράφηση της Elisa Squillace είναι τόσο γλυκιά, δεν είναι; Απαλά χρώματα και τόσο μα τόσο συμπαθητικά πλασματάκια, αξιαγάπητες φιγούρες και χαριτωμένες λεπτομέρειες και ζεστό Χριστουγεννιάτικο κλίμα! Η ιστορία δεν έχει κάτι το σπουδαίο, αλλά γι' αυτή τη φορά δεν πειράζει. Τα όργανα πρωταγωνιστούν εδώ. Και το κάνουν καλά.
Σήμερα το πρωί, το βιβλίο ενθουσίασε και τα δυο μας τα κορίτσια. Το διαβάσαμε 2-3 φορές με τη Σταυρούλα πριν ξυπνήσει η Ισαβέλλα, κι έπειτα, όταν τη φέραμε κι εκείνη στο μεγάλο δωμάτιο, μαχμουρλού ακόμα απ' τον ύπνο, κόλλησε με τα κουμπάκια που πατούσε η αδερφή της ξανά και ξανά.
Έμαθε κι εκείνη να το κάνει.
Άλλο ένα καλό του βιβλίου: Τα κουμπάκια πατιούνται τόσο εύκολα που τα καταφέρνει ακόμα κι η Ισαβέλλα να παίξει τις μελωδίες.
(Εξομολόγηση: Προτιμώ να πατάει αυτά, παρά την κοιλιά της κούκλας με το ένα χέρι, που τραγουδάει "δεν περνάς κυρά Μαρία". Είναι λίγο εφιαλτική.)
 |
| "Όοοοχι εσύ! Εγώ θα τα πατήσω τώρα!" |
Η αλληλεπίδρασή τους χτίζεται σιγά σιγά αυτό τον καιρό, και είναι μαγικό να τη βλέπεις.
Όταν συμβαίνει, κάνω ένα βήμα πίσω και κοιτάζω, προσέχοντας πολύ να μην τη διακόψω.
Αναπνέω αθόρυβα.
Υ.Γ. Σήμερα είδαμε τις δύο πρώτες ιστορίες απ' το καινούργιο μας DVD με την ταινία Mickey's Once Upon a Christmas, και μας άρεσαν πολύ! Το είχα δει πριν πολλά χρονια, αλλά δεν το πολυθυμόμουν.
Τα παπάκια, κολλημένα στα Χριστούγεννα αλά "μέρα της μαρμότας" και ο Γκούφυ με τον Μαξ στην ηλικία της αμφισβήτησης του Άγιου Βασίλη...
Μας άρεσε που είδαμε το Μαξ μικρούλη, γιατί στο Twice Upon a Christmas είναι έφηβος -κι είναι νομίζω ο μόνος απ' αυτούς τους ήρωες που μεγαλώνει ποτέ, ή κάνω λάθος;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου