24 βιβλία για τα Χριστούγεννα: How the Grinch Stole Christmas

Πώς γράφει κανείς μια ανάρτηση όταν ΔΕΝ είναι βράδυ κι όταν τα παιδιά ΔΕΝ κοιμούνται; Γρήγορα. Πάρα πολύ γρήγορα. Τρεχάτε ποδαράκια μου!!

Σήμερα το βράδυ φεύγουμε για τρεις μέρες και δεν θα μπορέσω να γράψω. Όμως πώς μπορώ να μην αναφέρω (τώρα που φτάσαμε στο τέλος) το σημερινό βιβλίο μας, που είναι καταπληκτικό; 

How the Grinch Stole Christmas, του Dr. Seuss. 

Ξέρετε αυτό τον τύπο;



Είναι ο Grinch που μισεί τα Χριστούγεννα. Είχε γίνει και ταινία με τον Jim Carey ...

αλλά και cartoon...

Έχω δει μόνο την ταινία, παλιά, δεν τη θυμάμαι. Χρειάζεται επανάληψη. Όμως να που σήμερα ξετυλίξαμε το βιβλίο...

Ο Grinch μισεί τα Χριστούγεννα για διάφορους λόγους. Για το θόρυβο όταν τα παιδιά παίρνουν τα δώρα τους...

Για το φαγητό...

Για το τραγούδι. Μισεί το τραγούδι.

Κι έτσι καταστρώνει ένα σχέδιο. Ένα πολύ κακό σχέδιο.

Ντυμένος Άι Βασίλης, θα μπει σε όλα τα σπίτια την παραμονή των Χριστουγέννων...

...και θα τα πάρει όλα! Δώρα...

Φαγητό...

Ακόμα και το Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Εκείνη την ώρα, τον πιάνει στα πράσα ένα κοριτσάκι.

Ο πονηρός δεν πτοείται. Το παίζει Άι Βασίλης και τη στέλνει στο κρεβάτι.

Αφήνει στο σπίτι μόνο ψίχουλα. Και στο επόμενο το ίδιο, και σε όλα τα σπίτια της πόλης Who. Φτάνει το ξημέρωμα. Ο σάκος του Άι Βασίλη γεμάτος, μόνο απ' την ανάποδη. Πάει να τον πετάξει από ένα ψηλό βουνό.

Και περιμένει ν' ακούσει να κλαίνε οι Who, που τους χάλασε και τους έκλεψε τα Χριστούγεννα. Όμως...

Οι Who τραγουδάνε! Δεν κλαίνε καθόλου. Γιατί ακόμα και χωρίς δώρα, τα Χριστούγεννα ήρθαν!

Βρε Grinch, μήπως κάπου έκανες λάθος; Μήπως τα Χριστούγεννα δεν αγοράζονται στα μαγαζιά; Μήπως είναι κάτι παραπάνω;

Κάτι αλλάζει τότε, κι η καρδιά του Grinch μεγαλώνει. Εκείνος αποφασίζει να μοιράσει ξανά όλα αυτά που έκλεψε...

...και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!

Τι να πω για τον Grinch; Δεν του λείπει κανένα απ' τα έξοχα χαρακτηριστικά των κλασικών βιβλίων του Dr Seuss. Έμμετρος λόγος (που -ωιμέ!- κατακρεουργείται στη μετάφραση) με ευρηματικές ομοιοκαταληξίες, αλλά και ιστορία που στέκει μια χαρά και μόνη της. Ένας πρωταγωνιστής-αντιήρωας, κακός αλλά διασκεδαστικός. Ένα καλό τέλος που τα βάζει όλα στη θέση τους. Η χαρακτηριστική εικονογράφηση, πιο πολύ ασπρόμαυρη αλλά με τις κόκκινες λεπτομέρειες για πιο χριστουγεννιάτικο εφέ. Ένα βιβλίο αστείο, πολύ αστείο, που παραδόξως δεν χάνει την ουσία των Χριστουγέννων και τελειώνει μ' ένα όμορφο μήνυμα. Τέλειο!

Ανακάλυψα πως για τη Σταυρούλα ισχύει το:
Αστείο + λίγος φόβος = επιτυχία.
Μάγισσα και τερατάκι αν υπάρχουν είναι στα pros.
Το χαρτί που ήταν τυλιγμένα τα βιβλία είναι ημιδιαφανές, είχε δει από μέρες ότι εδώ υπάρχει τερατάκι στο εξώφυλλο και με ρωτούσε τι είναι αυτό το βιβλίο...