Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013

24 βιβλία για τα Χριστούγεννα: Angelina's Christmas

Το σημερινό μας βιβλίο: Angelina's Christmas, των Katharine Holabird και Helen Craig.


Να σας πω μια ιστορία;
Ήταν ένα ποντικάκι, η Αντζελίνα, που περίμενε με λαχτάρα τα Χριστούγεννα και την παράσταση του σχολείου της. Έμενε μαζί με τις φίλες της μετά το σχολείο για τις προετοιμασίες.


Ένα βραδάκι που γυρνούσε στο σπίτι, πρόσεξε ένα σπιτάκι στην άκρη του χωριού που έμοιαζε κρύο και σκοτεινό. Ένας κύριος μόνος ζεσταινόταν σε μια μικρή φωτιά.


Η μητέρα της Αντζελίνας της είπε ότι αυτός ήταν ο κύριος Μπελ, πρώην ταχυδρόμος του χωριού, πολύ γέρος πια για να δουλέψει. Η Αντζελίνα θέλει να του κάνει μια χριστουγεννιάτικη έκπληξη.


Ετοιμάζει μπισκοτάκια μαζί με το ξαδερφάκι της, το Χένρυ, που θέλει οπωσδήποτε να δώσει το δικό του στον Άγιο Βασίλη, βρίσκει μαζί με το μπαμπά της κι ένα δέντρο για τον κύριο Μπελ και του χτυπάνε την πόρτα.


Ο κύριος Μπελ ενθουσιάζεται με την έκπληξη. Κι όταν φοράει τη στολή του Άι Βασίλη, ο Χένρυ ενθουσιάζεται κι αυτός...


...ειδικά όταν ακούει παλιές ιστορίες, για το πώς ο ταχυδρόμος παρέδιδε τα δώρα στα παιδιά κάποιους παλιούς χειμώνες, μέσα στο κρύο και στο χιόνι.


Ο Χένρυ δίνει το κουλουράκι του στον κύριο Μπελ. Είναι άξιος αντικαταστάτης του Άγιου Βασίλη στα μάτια του. Το μικρό ποντικάκι είναι ευτυχισμένο.


Ο κύριος Μπελ παρακολουθεί την παράσταση της Αντζελίνα ντυμένος Άι Βασίλης...


...κι έπειτα διασκεδάζει τα παιδιά με τις ιστορίες του.


Από δω και μπρος, κάθε χρόνο τον καλούν να το κάνει αυτό, κι έτσι ποτέ πια δεν μένει μόνος τα Χριστούγεννα. 


Η Αντζελίνα μπαλαρίνα ήταν γνώριμη της Σταυρούλας απ' τις μέρες της Αθήνας, από τα δυο-τρία βιβλία της που υπήρχαν στη βιβλιοθήκη. Όμως το συγκεκριμένο βιβλίο, που δεν της είχα δείξει ποτέ μέχρι τώρα, ήρθε πριν αρκετά χρόνια απ' την Αμερική, ειδικά για μένα, από τη φίλη μου τη Cecile. Γιατί ήμουν μπαλαρίνα. Γιατί αγαπούσα τα παιδικά βιβλία και τα Χριστούγεννα.
Είναι όμορφο και τρυφερό.
Είναι πολύ ξεχωριστό για μένα.
Γιατί η φίλη μου ήταν -είναι- ξεχωριστή. Ένας από εκείνους τους ανθρώπους που συναντάς σπάνια και σε καταλαβαίνουν πολύ καλά, κι ας μην τους έχεις δει ποτέ.



6 σχόλια:

  1. ΕΝΤΑΞΕΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑ...ΗΣΟΥΝ ΜΠΑΛΑΡΙΝΑ!ΤΙ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΗΤΑΝ!!(ΚΑΛΑ,ΚΑΙ ΤΙ ΣΚΛΗΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΘΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΝ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΣΟΥ...) ΠΩΣ ΗΤΑΝ Η ΖΩΗ ΣΟΥ ΩΣ ΜΠΑΛΑΡΙΝΑ???ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΟΛΑ ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΑ ΑΛΛΑ,ΝΑ,ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΙ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ Η ΖΩΗ ΤΟΥΣ...ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΙ ΤΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ...ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠ'ΕΞΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΦΤΑΣΟΥΜΕ...ΔΕΝ ΞΕΡΩ..ΕΤΣΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΑΝΤΩΣ!
    ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΖΕΛΙΝΑΣ ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΠΟΛΥ..ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΔΕΙΞΕΙ ΕΣΥ(ΟΧΙ ΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ)
    ΚΑΙ ΠΑΛΙ SORRY ΠΟΥ ΣΕ ΚΟΥΡΑΖΩ ΜΕ ΤΑ CAPS LOCK ΑΛΛΑ ΤΟ ΚΟΥΜΠΙ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΣΗΜΕΡΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπαλαρίνα... ναι, αλλά σαν την Αντζελίνα και τη Νόελ του προηγούμενου βιβλίου! Εντάξει, όχι κι έτσι. Θέλω να πω, ποτέ επαγγελματικά αλλά για πολλά, πολλά χρόνια, με μικρά διαλείμματα απ' τα 4 μέχρι τα 27 ασχολούμουν με το μπαλέτο. Κάποτε πέρασα ξυστά απ' το να δώσω εξετάσεις για την επαγγελματική αλλά άλλαξα γνώμη τελευταία στιγμή, φοβήθηκα πως δεν θα είχα χρόνο, το μετάνιωσα μετα... γενικά στα φοιτητικά χρόνια είχαμε μια τρομερή δασκάλα και μας απογείωσε. Πολλή πίεση, αλλά και μεγάλη πρόοδος. Και παραστάσεις κάναμε, και επαγγελματικό μάθημα καθημερινά. Μου λείπει καμιά φορά το μπαλέτο, το βλέπω και πολύ συχνά στον ύπνο μου. Νομίζω όμως ότι πλέον έκλεισε ο κύκλος του για μένα. Και πάλι ποτέ δεν ξέρεις...
      Κι εμένα με γοητεύει η ζωή αυτών που ασχολούνται με την τέχνη. Εγώ το μπαλέτο μόλις που το άγγιξα, δεν μπορώ να πω πως ξέρω πώς είναι η ζωή των χορευτών, αλλά από τη μικρή γεύση που πήραμε έχει πολύ κόπο και πολλές απογοητεύσεις και μεγάλη πάλη με τα κόμπλεξ και την απόρριψη και όλα αυτά, όμως έχει και κάτι που κάνει όλα αυτά ν' αξίζουν τον κόπο...τι να πεις!
      Δεν ήξερα ότι υπάρχει και νέα εικονογράφηση της Αντζελίνας, το κοίταξα τώρα, κι εμένα αυτά εδώ μ' αρέσουν τόσο πολύ!
      Χαχαχα και είπα πριν λίγες μέρες ότι μάλλον ο υπολογιστής συνήλθε... αλλά μπα! :ο)

      Διαγραφή
  2. I thought we had Angelina's Christmas, but that appears to be one we don't own! I love the hardcover Angelina books. My girls don't ask to read them anymore. :( Makes me sad.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. I know! I always say my girls will outgrow me by the time they're 10. I'll always be fond of picture books and toys and dolls, while I suspect they'll be over them at some point.
      This is my favorite Angelina book so far! :)

      Διαγραφή
  3. Γι αυτό η Σταυρούλα μου έλεγε χθες στο τηλέφωνο όλο για την ποντικίνα Ατζελίνα και τον ταχυδρόμο! Ενθουσιάστηκε και είχε δίκιο

    ΑπάντησηΔιαγραφή