24 βιβλία για τα Χριστούγεννα: Baby Elf's Christmas

Το σημερινό βιβλίο μας το περίμενε με λαχτάρα η Σταυρούλα. Έβλεπε το μικρούλι χαριτωμένο πακετάκι ανάμεσα στα υπόλοιπα μεγάλα τυλιγμένα και ρωτούσε κάθε μέρα: Πότε θα ανοίξουμε το μικρό γράμμα; (ακόμα διαβάζουμε πολλές φορές τη μέρα το Χαρούμενο ταχυδρόμο κι αυτό μας έχει επηρεάσει όλους...)

Σήμερα λοιπόν ήταν η μέρα για το μικρούλι πακετάκι! 

Κι απ' όλα τα χαριτωμένα βιβλία για μωρά, ω Θεέ, αυτό είναι το πιο χαριτωμένο! (θα προσπαθήσω να κόψω τα θαυμαστικά τώρα)

Γιατί... έχετε δει πιο γλυκό προσωπάκι σε εικονογράφηση παιδικού βιβλίου; 

Από πέρυσι το λέω. Δεν υπάρχει πιο γλυκό.
Γιατί, ο τίτλος; Baby Elf's Christmas, της Jane Cowen-Fletcher. Αποτελείται από τρεις λέξεις. Τρεις από τις αγαπημένες μου λέξεις στον κόσμο: Baby. Elf. Christmas.

Το θέμα; Είναι τα πρώτα Χριστούγεννα του μικρού ξωτικού και πρέπει να μάθει τα πάντα γι' αυτά. Τα χρώματα, τα τραγουδάκια, τα δώρα, το δέντρο, τον Άι Βασίλη, και πάνω απ' όλα τις αγκαλιές και τα φιλιά, την αγάπη που δίνεις και παίρνεις.

Η εικονογράφηση; Ας μην αρχίσω τα θαυμαστικά πάλι. Είπαμε, φτάνει στην κορυφή της κλίμακας της γλυκύτητας! Κόκκινο και πράσινο παντού. Υπέροχη!

Μωρό ξωτικάκι, μοιάζεις με την Ισαβέλλα μου...

 Είναι σε στιχάκια, όμως διαπίστωσα πως θυμόμουν τη μετάφραση που λίγο-πολύ είχα παγιώσει πέρυσι. Δεν δρέπει λογοτεχνικές δάφνες, αλλά παραδόξως κάνει ρίμα. Το μέγεθος του βιβλίου ευνοεί τέτοιες μεταφραστικές απόπειρες...

Πέρυσι η Σταυρούλα φοβόταν λίγο τον Άι Βασίλη, που μοιάζει τόσο τεράστιος μπροστά στο ξωτικάκι. Φέτος ρωτάει γιατί τον φοβάται αυτό.

Μωρό ξωτικάκι, μοιάζεις και με τη Σταυρούλα μου. Χτες πάλι φτιάξαμε τα χριστουγεννιάτικα κουλουράκια, αυτή τη φορά τα έκανε όλα μόνη της...

Μα το πιο όμορφο δώρο που δίνει είν' αυτό
Μια δική του αγκαλιά και φιλάκι γλυκό!

Μαμά ξωτικό, μπαμπάς ξωτικό, ξωτικάκι, ποντικάκι. Γλύκα!!
Μωρό ξωτικάκι, έχεις όσα δόντια έχει η Ισαβέλλα...

Το βιβλίο το διάβασαν και τα δυο κορίτσια, σε διαφορετικό χρόνο. Η Σταυρούλα κανονικά, με τα λόγια του και τα στιχάκια του. Στην Ισαβέλλα έδειχνα τις εικόνες και της εξηγούσα. Κι εκείνη άκουγε, το μικρό μου ξωτικό. Που περνά κι αυτή τα πρώτα της Χρστούγεννα.
Περιττό να το πω, το βιβλίο άρεσε και στις δυο! Άρεσε σε όλους μας!

Το βιβλίο που τελειώνω εγώ (σήμερα νομίζω, έχω ελάχιστες σελίδες ακόμα):
Home for the Holidays, της Heather Vogel Frederick.

Είναι μέρος της σειράς The Mother-Daughter Book Club: Μια ομάδα μαμάδων και κοριτσιών αποφασίζουν να δημιουργήσουν μια λέσχη βιβλίου με σκοπό να περάσουν χρόνο μαζί και να έρθουν πιο κοντά. Σε κάθε βιβλίο ασχολούνται με ένα μυθιστόρημα, και καθώς το αναλύουν στη λέσχη, παράλληλα εκτυλίσσονται οι ζωές τους. Προβλήματα εφηβικά, φιλίες, ιστορίες με αγόρια, οικονομικές δυσκολίες, οι ζωές τους με τις οικογένειές τους ξεδιπλώνονται σιγά σιγά καθώς περνούν τα κεφάλαια, με τα κορίτσια να εναλλάσσονται στο ρόλο του αφηγητή. Στο πρώτο βιβλίο που διάβασα, το The Mother-Daughter Book Club, η λέσχη ασχολείται με τις Μικρές Κυρίες της Λ.Μ. Άλκοτ. Στο Home for the Holidays, όπου έχουν μεγαλώσει αρκετά σε σχέση με το προηγούμενο βιβλίο (δεν είναι το δεύτερο, απλώς το πήρα τώρα γιατί είναι το χριστουγεννιάτικο), διαβάζουν τα βιβλία της σειράς Betsy-Tacy, που είναι τα επόμενα που θα παραγγείλω (ευτυχώς πλησιάζουν τα γενέθλιά μου για να έχω δικαιολογία)!
Η σειρά κατά τη γνώμη μου δεν είναι ΤΟΣΟ καλή όσο ακούγεται (γιατί εμένα το όλο σκηνικό έτσι όπως το περιγράφω μου ακούγεται τέλειο), αλλά είναι καλή. Τα θέματα που τους απασχολούν θα με συγκινούσαν ίσως περισσότερο αν ήμουν λίγο μικρότερη. Οι αναφορές στα βιβλία που διαβάζουν θα ήθελα να ήταν... δεν ξέρω, πιο εκτενείς, κάπως διαφορετικές.
Παρόλα αυτά, μ' αρέσει η σειρά. Βιβλία μέσα σε βιβλία; Είμαι μέσα! Η ιδέα είναι εξαιρετική. Οι χαρακτήρες των κοριτσιών είναι αυθεντικοί, ενδιαφέροντες και πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους, έτσι που σίγουρα με κάποιον θα ταυτιστείς. Και τώρα που τις γνώρισα θα ήθελα να συνεχίσω να διαβάζω.

Και για το τέλος:
Λατρεύω το ότι συνεχίζουμε να παίζουμε Οζ.
Αυτό που τα ζωάκια πηγαίνουν στη Σμαραγδένια πολιτεία.

Yellow Brick Road

Κι εκεί στο βάθος τα περιμένει ο Μάγος του Οζ, ο Μίκυ, με ανοιχτές αγκάλες.