Μια φορά κι έναν καιρό

Σήμερα δεν θα μιλήσω για βιβλίο. Θα σας πω για το κόλλημά μου, που έχει κάποια σχέση με βιβλία, μεγάλη σχέση με ιστορίες και ανήκει στον κόσμο της έβδομης τέχνης (συγκαταλέγονται και οι τηλεοπτικές σειρές σ' αυτόν ή λέω βλακείες;). Ναι, χμ, εεε, είναι τηλεοπτική σειρά. Το Once Upon a Time του ABC. Φετινή σειρά, φρέσκια φρέσκια, σε εξέλιξη, από τους δημιουργούς του Lost. Δεν νομίζω να προβάλλεται στην Ελλάδα, δεν είμαι σίγουρη γιατί δεν έχουμε τηλεόραση, στην Αμερική προβάλλεται όμως κάθε Κυριακή, και αμέσως μετά τα επεισόδια βγαίνουν στο internet. Είχε πάρα πολύ καιρό να μ' αρέσει σειρά, να με κάνει να περιμένω τη συνέχεια με αγωνία. Το συναίσθημα είναι πολύ ικανοποιητικό. Με γυρίζει πίσω σ' έναν εφηβικό ενθουσιασμό για τις εβδομαδιαίες σειρές που περιμέναμε -Ζίνα, Ηρακλή και άλλα καλτ αγαπημένα. Με τη διαφορά ότι αυτό εδώ δεν είναι καλτ. Είναι παράξενα παραμυθένιο.

Τι θα λέγατε αν η Χιονάτη, η κακιά μάγισσα, ο Ρουμπελστίλτσκιν, ο Τζίμινι ο γρύλλος, ο Χάνσελ και η Γκρέτελ, η Σταχτοπούτα, το τζίνι του λυχναριού, και πάνω-κάτω όλοι οι ήρωες των αγαπημένων μας παιδικών παραμυθιών ζούσαν στον κόσμο μας; Κάπου στο Μέιν των Ηνωμένων Πολιτειών; Σε μια μικρή πόλη ονόματι Storybrooke (μικρή διαφορά από το storybook); Κι αν αυτοί οι ήρωες είχαν ξεχάσει την ταυτότητά τους, και ζούσαν σαν σύγχρονοι άνθρωποι, όπως εγώ κι εσείς, με λίγο συγκεχυμένες αναμνήσεις αλλά πολύ φυσιολογικές, ισορροπημένες υπάρξεις, κι αν η μάγισσα που τους είχε κάνει να χάσουν τον εαυτό τους ήταν η δήμαρχος της πόλης, η μόνη που θυμόταν την αλήθεια, με όλη την εξουσία του κόσμου πάνω τους; Κι αν ένα μικρό αγόρι έβρισκε ένα βιβλίο, έκανε όλους τους απαραίτητους συσχετισμούς, ανακάλυπτε την αλήθεια κι έβαζε σκοπό να σώσει την κατάσταση; Δεν είναι αυτό μια πολύ καλή συνταγή για μια σειρά γεμάτη μαγεία;

Είναι λοιπόν η Emma Swan, μια γυναίκα με κάπως σκοτεινό παρελθόν, που μια βραδιά δέχεται μια απρόσμενη επίσκεψη από το δεκάχρονο γιο της Henry, τον οποίο είχε δώσει για υιοθεσία όταν ήταν βρέφος και δεν ξαναείδε έκτοτε. Η επιστροφή του στη θετή του μητέρα γίνεται λίγο πιο περίπλοκη απ' ό,τι θα ήθελε η Έμμα- ο Χένρι της αποκαλύπτει τη θεωρία περί Storybrooke που λέγαμε παραπάνω, και της εξηγεί πως είναι η μόνη που μπορεί να λύσει τα μάγια και να σώσει τους ήρωες των παραμυθιών: η χαμένη κόρη της Χιονάτης. Η Έμμα για χάρη του μικρού εγκαθίσταται στην πόλη και η ιστορία ξετυλίγεται σιγά σιγά. Κάθε επεισόδιο επικεντρώνεται σε έναν ήρωα. Η ζωή τους στο Storybrooke πλέκεται με την παραμυθένια ζωή που έχουν ξεχάσει, άλματα απ' την πραγματικότητα στη φαντασία και πίσω πάλι, μα ποιά είναι άραγε γι' αυτούς η πραγματικότητα;

Οι ήρωες των παραμυθιών είναι φυσικά παραλλαγμένοι, οι ιστορίες τους λίγο "πειραγμένες", όμως για μένα αυτό είναι το συναρπαστικό. Δίνει μια άλλη διάσταση στα πράγματα. Ύστερα, όλοι οι χαρακτήρες λίγο πολύ συνδέονται μεταξύ τους, οι συγγραφείς έχουν εφεύρει συνδέσεις ανάμεσα στα παραμύθια που σφιχτοδένουν την ιστορία από διάφορες πλευρές. Μ' ενθουσιάζει αυτό. Επίσης, επιχειρείται να δοθεί μια εξήγηση στις συμπεριφορές που στα παραμύθια μας παρουσιάζονται ως δεδομένες. Το καλό, το κακό, η μαγεία, η παράνοια. Οι πριγκίπισσες, οι μάγισσες. Τα παρατημένα παιδιά. Η αγάπη, η εκδίκηση. Ο πόνος. Ο έρωτας. Στα παραμύθια τα πράγματα είναι απλά και απόλυτα. Σε μια ιστορία για μεγάλους, όμως, για τον κόσμο μας, για την εποχή μας, όλα χρειάζονται μια ερμηνεία, ένα καινούργιο φως πάνω τους, ένα άνοιγμα προς το βάθος. Αλλιώς μοιάζουν αστεία, ή αφελή, ή απλώς τόσο τετριμμένα. Η σειρά το προσπαθεί αυτό το άνοιγμα, έχει ευρηματικότητα και φαντασία, χωρίς όμως να χάνει την ουσία των παραμυθιών της. Τι ανακούφιση.

      Η σειρά μου ανοίγει την όρεξη για παραμύθια. Εξάλλου η Σταυρούλα μεγαλώνει, σε λίγο καιρό θα είμαστε έτοιμες για τα πρώτα μας. Γκριμ, Άντερσεν, Περώ, σας ερχόμαστε! Πείτε μου όμως, είναι ιδέα μου ή μέσα σε κάθε παραμύθι κρύβεται κι ένα μικρό θρίλερ; Μια ιστορία αγάπης, γενναιότητας και φρίκης. Ένα κομμάτι ενήλικης ζωής.