Ο γέρος και η θάλασσα revisited

Διάβασα το "γέρο και τη θάλασσα" του Χέμινγουέι πολύ παλιά, στο γυμνάσιο, στην πρώτη ή ίσως στη δευτέρα, όταν κάναμε ένα απόσπασμα στα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Η αλήθεια είναι ότι δεν θα το διάβαζα ολόκληρο αν δεν μας το πρότεινε η καθηγήτριά μας, που τη λάτρευα και τη θαύμαζα απεριόριστα, γιατί στα παιδικά μου μάτια τουλάχιστον, η ιστορία δεν παρουσίαζε και τρομερό ενδιαφέρον. Για την ακρίβεια, ήταν από τις λίγες φορές που βαρέθηκα την ώρα της Λογοτεχνίας, αφού ασχολούμασταν επί μία ώρα με ένα γέρο μόνο στη βάρκα του, που είχε ψαρέψει ένα μεγάλο ψάρι και το φιλοσοφούσε το θέμα, και σαν να μην έφταναν όλα αυτά του το έφαγαν και οι καρχαρίες (καρχαρίες ήταν; δε βάζω και το χέρι μου στη φωτιά).

Τελοσπάντων, για να το διάβασα ολόκληρο και να έχω τέτοια συγκεχυμένη εικόνα στο κεφάλι μου, πάει να πει πως δεν με εντυπωσίασε. Από την άλλη, ήμουν 12 ή 13 χρονών τότε. Μπορεί αν το ξαναδιαβάσω τώρα να το δω αλλιώς το βιβλίο. Μπορεί να το αδίκησα. Δε θα ήταν η πρώτη φορά. Όλα αυτά με κάνουν να σκέφτομαι ότι πρέπει να του δώσω άλλη μία ευκαιρία. 

Πόσο μάλλον τώρα που ανακάλυψα μια πολύ εντυπωσιακή ταινία στο youtube, ο γέρος και η θάλασσα σε κινούμενα σχέδια! Δημιουργήθηκε από τον Alexander Petrov, ένα Ρώσο εικονογράφο που ζωγραφίζει με τα δάχτυλα πάνω σε γυαλί, αλλάζοντας κάθε φορά λίγο το σχέδιό του ώστε να φαίνεται πως η εικόνα κινείται. Είναι εντυπωσιακός: 

Εξηγεί πώς δουλεύει εδώ:

Ενώ το πρώτο μέρος της ταινίας "Ο γέρος και η θάλασσα" είναι εδώ: 

Στο youtube μπορείτε να τη δείτε όλη! 

Εγώ δεν την είδα ακόμα, γιατί έχω πολύ περιορισμένη πρόσβαση στο internet αυτό τον καιρό, όμως ανυπομονώ. Μήπως όμως προτού τη δω να ξαναδιαβάσω το βιβλίο;