Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Τα βιβλιαράκια "αγγίζω και νιώθω"!




Οι ειδικοί λένε ότι τα μωράκια είναι έτοιμα για παιδικά  βιβλιαράκια από έξι μηνών, όταν μπορούν να κάθονται μόνα τους.  Κι ακόμα λένε ότι τα πρώτα βιβλιαράκια τους με εικόνες καλύτερα να έχουν φωτογραφίες παρά ζωγραφιές. Λογικό μου φαίνεται. Άλλο να δεις για πρώτη φορά το ελεφαντάκι όπως είναι πραγματικά κι άλλο να το δεις ζωγραφιστό και αναπόφευκτα λίγο παραμορφωμένο.



Μ’ αρέσουν τα ζώα και γι’ αυτό έψαχνα βιβλία με ζωάκια για την κορούλα μας –δεν είναι ούτε πέντε μηνών ακόμα, αλλά από καιρό απολαμβάνει τα πάνινα βιβλιαράκια της με τα έντονα χρώματα- όταν ανακάλυψα τα βιβλιαράκια «αγγίζω και νιώθω» που κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις εκδόσεις Πατάκη (D.K. στα αγγλικά).   Είναι πανέμορφα! Έχουν σελίδες από χοντρό χαρτόνι και όμορφες φωτογραφίες, λίγες λεξούλες για να δώσουν στη μαμά ή στο μπαμπά ιδέες όταν περιγράφει την εικόνα στο παιδάκι, και, στα ζωάκια τουλάχιστον, ένα μικρό κομμάτι της εικόνας ξεχωρίζει –είναι η απαλή γούνα ή το δέρμα του ζώου και μπορεί να τα χαϊδέψει το παιδάκι.


Κυκλοφορούν έξι βιβλιαράκια «αγγίζω και νιώθω»:
Η φάρμα, Άγρια Ζώα, Ζωάκια, Φορτηγά, Πρώτες λέξεις, Τα μωρά των ζώων.



Για την ώρα εμείς καταπιαστήκαμε με τα άγρια ζώα! Το πήραμε πριν μια βδομάδα. Η Σταυρούλα είναι πολύ μικρή για να αγγίζει, αλλά τουλάχιστον δαγκώνει και νιώθει. Βλέπει τις εικόνες, της περιγράφω αυτό που κοιτάζει, γυρίζει τις σελίδες μάλλον τυχαία, ανοίγει και κλείνει το βιβλίο με χαρά, ανοίγει διάπλατα τα μάτια της λίγο τρομαγμένη όταν το λιοντάρι (εγώ) της κάνει γκρρρρ και κλαίει όταν φτάνουμε στο κοάλα! Τυχαίο; Ποιος ξέρει;



Είναι φανταστικό να μοιράζεσαι ένα βιβλίο με ένα παιδάκι, ακόμα κι όταν είναι πολύ μωράκι, ακόμα κι αν το βιβλίο είναι τόσο απλό που αποτελείται από πέντε φωτογραφίες κι άλλες τόσες λέξεις. Μας αρέσει το «αγγίζω και νιώθω» και νομίζω μεγαλώνοντας λίγο ακόμα θα μας αρέσει ακόμα  περισσότερο!



Υ.Γ. Πάντως πρέπει να είναι νόστιμο…

Υ.Γ.2 Όχι, τι έχει δηλαδή το κοάλα; Αναρωτιέμαι…


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου