Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014

24 βιβλία για τα Χριστούγεννα: Μικρά τερατάκια, Χριστουγεννιάτικη Γιορτή

Σήμερα το πρωί η Σταυρούλα με ξύπνησε στις 8. Στεκόταν αναμαλλιασμένη δίπλα στο κρεβάτι. 
Ξύπνα, μαμά, να μου διαβάσεις παραμύθια. 
Της είχαν λείψει τα βλιβλία της, το έλεγε από μέρες. Όταν φτάσαμε χτες στο σπίτι, κοιμόταν. Όταν ξύπνησε το πρωί στο δωμάτιό της, δεν κρατιόταν. 
Το βιβλίο που ξετυλίξαμε σήμερα: Μικρά τερατάκια, Χριστουγεννιάτικη Γιορτή (Little Monsters Christmas Carole).  Πολύ γλυκό!

Η επιστροφή του μαύρου χαλιού ως αγαπημένου background φωτογράφισης για τα βιβλία μας- που ούτως ή άλλως βρίσκονται πάνω του το μεγαλύτερο μέρος της μέρας. 
πανέμορφο εσώφυλλο!
Τα μικρά τερατάκια ετοιμάζουν μια χριστουγεννιάτικη γιορτή στο σχολείο τους. Η δασκάλα τους, γεμάτη καλή διάθεση, προσπαθεί να τους μιλήσει για το αληθινό νόημα των Χριστουγέννων και να τους μοιράσει ρόλους για την παράσταση με θέμα τη γέννηση του Χριστού... 


...αλλά όλα μοιάζουν να πηγαίνουν στραβά. Κάθε τερατάκι κάνει τα δικά του. Κι η καημένη η δασκάλα μαζί με το διευθυντή περιμένουν πως η γιορτή θα είναι σκέτη καταστροφή.


Κάποιοι δεν θέλουν το ρόλο τους, κάποιοι βάζουν... πολύ από το χαρακτήρα τους στο ρόλο...


...η κούκλα που έχουν για Ιησού δεν τους γεμίζει το μάτι...


...κι αν πεις για το τραγούδι τους... Άστο καλύτερα.


Τη μέρα της παράστασης, όμως, και ενώ επίκειται μεγάλο φιάσκο, κάτι παράξενο συμβαίνει. Ένα μυστηριώδες κοριτσάκι με λευκά φτερά εμφανίζεται στα παρασκήνια, τους χαιρετάει με τα ονόματά τους, και τους μιλά για το αληθινό νόημα των Χριστουγέννων.


Τη λένε Χριστίνα. Τους λέει τη Χριστουγεννιάτικη ιστορία, τους τραγουδάει γλυκά, διορθώνει ό,τι πηγαίνει στραβά κι όταν έρχεται η ώρα να ξεκινήσουν την παράσταση τους διαβεβαιώνει ότι θα είναι "πάντα εκεί".


Στην παράσταση όλα πηγαίνουν υπέροχα. Οι μεγάλοι δεν πιστεύουν στα μάτια τους.


Όταν όλα τελειώνουν, τα παιδιά αναζητούν τη Χριστίνα, όμως δεν είναι πουθενά. Ή μάλλον... είναι. Ψηλά πάνω απ' το σχολείο τους, η Χριστίνα-αγγελάκι πετάει αφήνοντας πίσω της αστερόσκονη. Έχει παρακολουθήσει τη γιορτή και είναι πολύ περήφανη για όλα τα μικρά τερατάκια!


Μια όμορφη χριστουγεννιάτικη ιστορία με όλα τα μικρά τερατάκια μαζί σ' ένα μεγάλο βιβλίο; Με απαλά χρώματα, γιορτινή διάθεση, κι ένα μικρό θαύμα; Τέλειο! Μας άρεσε τόσο πολύ που ξαναβρήκαμε πολλά από τα αγαπημένα μας τερατάκια σ' αυτό εδώ το βιβλίο, και που είχαν διατηρήσει τόσο καλά το ρόλο τους μέσα στην ατμόσφαιρα της γιορτής. Μας άρεσε που γνωρίσαμε και μερικά καινούργια. Και πιο πολύ μας άρεσε που τα τερατάκια κατάλαβαν το νόημα των Χριστουγέννων και έγιναν αγγελάκια πάνω στην ώρα, με λίγη βοήθεια από ψηλά... Πόσο ικανοποιητικό ήταν το τέλος και πόσο χριστουγεννιάτικο!

Το βράδυ, την ώρα που διαβάζαμε, η Σταυρούλα μου ψιθύρισε:
Να σου πω κάτι; Τα Χριστούγεννα είναι καιρός για να δίνεις.
Και μετά: 
Να σου πω και κάτι άλλο; Και το πιο ωραίο δώρο είναι η αγάπη. 

Σκέψεις βγαλμένες απ' τα βλιβλία, το ξέρω, και πάλι όμως είναι τόσο όμορφο να το ακούς απ' τα χειλάκια της...

3 σχόλια:

  1. ωωω τι ωραια που τα λεει.. Μπραβο στη Σταυρουλα σου!! Με κάλυψε απόλυτα!! καλημέρα και καλή εβδομάδα Γεωργια μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χεχε -κι εμένα με κούφανε (αν και αναγνωρίζω τα βιβλία που κάνει quote) και με κάλυψε! φιλάκια Ελπίδα μου!

      Διαγραφή
  2. Εγώ προσωπικά, με μικρά τερατάκια μεγάλωσα, όπως και με άλλα πολλά παιδικά που έβγαιναν σε βιντεοκασέτες από την modern times. Σε σχέση με τα σημερινά (Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων), που είναι τα πιο πολλά με πιστολίδια και διάφορα έκτροπα, αυτά τα παιδικά ήταν τόσο αθώα και γλυκά. Συγκεκριμένα, θυμάμαι πολύ καλά, ότι έκανα συλλογή με τους χαρακτήρες από τα μικρά τερατάκια, από τα goody's και τα mcdonald's, εκτός από τα βιβλιαράκια και τις κασέτες/dvds τους. Μεγάλος φαν αυτού του παιδικού. Και θυμάμαι ότι με πολλά από αυτά τα μικρά τερατάκια, ταυτιζόμουν... Άλλοτε με τον Μίνωα τον σούπερ ήρωα (Που ήταν και ο αγαπημένος μου χαρακτήρας btw), άλλοτε με τον Χάρη τον γαργαλιάρη, άλλοτε με τον Χριστόφορο τον ανυπόφορο, άλλοτε με τον Κοκό τον εξυπηρετικό, άλλοτε με τον Τόλη τον χαζοβιόλη, άλλοτε με τον Κυριάκο τον φιλαράκο και δεν ξέρω τώρα ποιο άλλο παιδάκι να πρωτοθυμηθώ. Ακόμα και τώρα, όποτε μπορώ, ξεφεύγω λίγο από την καθημερινότητά μου και ασχολούμαι με αυτά τα παιδικά...
    Και φυσικά, το έχω αυτό το βιβλιαράκι... Πολύ συγκινητικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή