Αυτό με το αυγό

Βάψατε αυγουλάκια σήμερα; Κι εμείς! Και πολλά φέτος. Αφού φάγαμε τον τόπο πόσες μέρες στο Λιτόχωρο να βρούμε αυγά με άσπρο τσόφλι για να φαίνονται ωραία τα παλ χρωματάκια μας, τα βρήκαμε ταυτόχρονα και χωρίς να συνεννοηθούμε, με αποτέλεσμα να καταληξουμε με πενήντα αυγά στο ψυγείο. Άσπρα, κάτασπρα. Ευχαριστηθήκαμε βάψιμο. Η Σταυρούλα δηλαδή, γιατί φέτος τα έκανε όλα μόνη της. 

Περάσαμε τέλεια το πρωί. Καλά, η Ισαβέλλα όχι και τόσο, να βλέπει όλα αυτά να εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια της και να μην μπορεί να πιάσει και να ζουλήξει και να δαγκώσει αυτά τα πανέμορφα χρωματιστά αυγά! Αλλά η Σταυρούλα ναι. Ήταν πολύ ενθουσιασμένη με τη δουλειά της. Όσο περιμέναμε να βάψουν, βλέπαμε βιντεάκια Frozen στο Youtube. Και στο τέλος, σαν να μην έφταναν τα πενήντα αυγά που έβαψε, διαβάσαμε και το βιβλίο του αυγού. Ήταν πρέπον. 

The Golden Egg Book. Όπως λέμε Little Golden Book (ναι, πάλι), αλλά Big.

Είναι ένα γλυκό βιβλιαράκι με μια απλή αλλά τόσο τρυφερή ιστορία και πανέμορφες εικόνες. Ένα μοναχικό κουνελάκι βρίσκει ένα αυγό. Κάτι κινείται μέσα στο αυγό. Το κουνελάκι αναρωτιέται τι να είναι.



Μετά, προσπαθεί να το σπάσει με όποιο τρόπο μπορεί, αλλά το αυγό δεν σπάει με τίποτα.

Κουρασμένο, το κουνελάκι αποκοιμιέται πλάι στο αυγό.

Και τότε το αυγό σπάει, κι από μέσα βγαίνει ένα παπάκι.

Το παπάκι βλέπει το κουνελάκι που κοιμάται. Αυτή είναι η αγαπημένη μου σελίδα. Μέσα στο αυγό, είπε το παπάκι, νόμιζα πως ήμουν ολομόναχο σ΄ένα μικρό σκοτεινό κόσμο. Τώρα βρέθηκα μόνο μου μ' ένα κουνελάκι σ' ένα μεγάλο φωτεινό κόσμο. Και το κουνελάκι δεν ξυπνάει. 

Προσπαθεί να το ξυπνήσει. Και τα καταφέρνει.

Πού είναι το αυγό μου; Ποιός είσαι εσύ; ρωτάει το κουνελάκι. Μη σε νοιάζει, απαντάει το παπάκι. Εδώ είμαι. Κι έγιναν οι δυο τους φίλοι και κανείς δεν ήταν μόνος ξανά.

 Αυτό ήταν. Τόσο γλυκό και με τόσο όμορφο τέλος! Μια μικρή ιστορία για τη φιλία, που τελειώνει με την πιο παρηγορητική σκέψη στον κόσμο.
Κανείς δεν ήταν μόνος ξανά.
Δεν μπορώ να φανταστώ καλύτερο τρόπο να τελειώσει μια ιστορία.

Και του χρόνου!