Πρώτα γενέθλια

'Ενα χρόνο μαζί... Μια βόλτα γύρω από τον ήλιο. Η Ισαβέλλα μας χθες είχε τα πρώτα της γενέθλια.

Υπάρχει κάτι μαγικό και συγκινητικό στα πρώτα γενέθλια, κι αυτές τις μέρες δεν μπορώ να μη σκέφτομαι τον καιρό που την περίμενα, ένα χρόνο πριν, και το μικρό μας νεογέννητο που τόσο γρήγορα έγινε ένα χαρούμενο και δυνατό κοριτσάκι.

Πέρυσι, τέτοιον καιρό, περπατούσα ασταμάτητα κι ανυπομονούσα να τη γνωρίσω. Κι έπειτα ένα πρωί ήρθε, κλαίγοντας με πείσμα κι αποφασιστικότητα, από την πρώτη κιόλας στιγμή, κι αμέσως ήξερα ότι αυτή ήταν διαφορετική, όπως κάθε άνθρωπος είναι.

Κι ήταν ακόμα μια μικρή άγνωστη.

Και την καλωσορίσαμε, και δεν ξέραμε τίποτα γι' αυτήν.

Για το πώς, ένα χρόνο μετά, θα γινόταν ένα παιδάκι με δυνατή φωνή και γλυκό χαμόγελο.

Για το πώς θ' αγαπούσε το γάτο, και τα βιβλία, τις μπάλες.

Για το πώς θα κοίταζε με θαυμασμό την αδερφούλα της και θα έσκυβε να της πιάσει το χεράκι όταν περπατάμε οι τρεις μας.

Για το πώς θα έδειχνε με πείσμα αυτό που θέλει και θα στηριζόταν κάθε μέρα και πιο σταθερά στα πόδια της.

Για το πώς θα έβαζε την κούκλα-μωρό στο καρότσι και θα την κουνούσε (ω-ω-ωωω) -δεν ξέραμε τίποτα για όλ' αυτά.

Ξέραμε μόνο πως η ζωή μας θα άλλαζε πάλι. Και ήμασταν τόσο μα τόσο ευτυχισμένοι που στην αγκαλιά μας βρισκόταν ένας καινούργιος, μικρός, διαφορετικός άνθρωπος. Το πρωινό μωρό μου. Το ανοιξιάτικο μωρό μου.

Τότε, ένα χρόνο πριν, της ψιθυρίσαμε: "Καλωσήρθες στον κόσμο".

Και χτες, στα πρώτα της γενέθλια, "Χρόνια πολλά μωρό μου. Χρόνια πολλά πολλά κι ευτυχισμένα". 

Το βιβλίο μας ήταν το: I Love You Through and Through.