Παγωμένο ανοιξιάτικο

Καλωσόρισες, Άνοιξη. Οι πρώτες μέρες σου ήταν τόσο όμορφες. Αποφάσισα πως, αυτό τον καιρό, η Άνοιξη θα είναι η αγαπημένη μου εποχή (όπως λέω κάθε φορά για την εκάστοτε εποχή). Μα άδικο έχω; Ανοίγει η καρδιά σου μόνο που κοιτάς τον ουρανό, ξαφνικά φαίνεται σαν να γελάει. Ακόμα και το Λιτόχωρο ζέστανε, το πράσινο χαλί απλώθηκε παντού και γέμισε μικρά λουλουδάκια. 

Εμείς, βέβαια, βγάλαμε σπυράκια και ξυνόμαστε οικογενειακώς μετά την τελευταία μας εξόρμηση στη φύση. 

Αλλά χαλάλι.

Θέλω τόσο πολύ να μιλήσω γι' ανοιξιάτικα πράγματα και να σας δείξω ανοιξιάτικα βιβλία. Έχω όμως ένα μικρό υπόλοιπο. 

Χειμωνιάτικο υπόλοιπο.

Παγωμένο υπόλοιπο.

Στην Αθήνα είδαμε το Frozen. 

Μέχρι το Mall φτάσαμε για να δούμε "την Άννα και την Έλσα στα ελληνικά", όπως ήθελε κάποιος.
To Mall απέχει μιάμιση ώρα απ' το σπίτι, μα είχα υποσχεθεί ότι θα το βλέπαμε.
Και η υπόσχεση είναι υπόσχεση.

Μωρά, γιαγιά, η αδερφή μου κι εγώ, μέσα σε λεωφορεία, μετρό και ηλεκτρικό σε μια εξόρμηση που ακόμα κι εγώ θα χαρακτήριζα κάπως... εκκεντρική. Η μαμά μου κι η Ισαβέλλα να κάνουν βόλτες στο Mall περιμένοντας, κι η Σταυρούλα, η Χαρά κι εγώ μέσα στο σινεμά να βλέπουμε "την Άννα και την Έλσα". Στα ελληνικά.

Άξιζε κάθε στιγμή ταλαιπωρίας, γιατί η Σταυρούλα ξετρελάθηκε. Οι ηρωίδες της, η τεράστια οθόνη, η ιστορία γνωστή και η ίδια να καταλαβαίνει τι λένε; Παράδεισος.
Μέσα στον ενθουσιασμό της, μιλούσε λίγο δυνατά.
Σε αρκετά σημεία του έργου.
Και το κακό είναι (καλά, εντάξει, όχι και πολύ κακό, τουλάχιστον για μας) ότι έχοντας διαβάσει 2938572938623 φορές το βιβλίο, έλεγε και spoilers.
Ουπς.

Και ορίστε που φτάσαμε στο βιβλίο.

Σας είχα δείξει την άλλη φορά το άλλο μας βιβλίο Frozen, αλλά αυτή τη φορά έχω ένα καλύτερο. Το Little Golden Book της ταινίας. Με λιγότερα λόγια, και τόσο όμορφες εικόνες, σαν δισδιάστατες, σαν αληθινά ζωγραφιστές. Στα μάτια μου όλα φαίνονται κάπως πιο όμορφα όταν ανήκουν στη σειρά Little Golden Books.

Παρεμπιπτόντως, η προηγούμενη εικόνα, με την Έλσα ελεύθερη στο παγωμένο της βασίλειο, είναι νομίζω η αγαπημένη μου όλου του βιβλίου.

Περιττό να πω ότι αγαπάμε το Frozen, όλη μέρα μιλάμε (ακόμα) για το Frozen, διαβάζουμε Frozen και παίζουμε Frozen. Έχουμε την Άννα σε κούκλα, όμως χρειαζόμασταν και τους άλλους χαρακτήρες. Έτσι, η κούκλα μας η Αναστασία, που φοράει γαλάζιο φόρεμα και παγοπέδιλα έχει πάρει (προσωρινά) το ρόλο της Έλσας, μέχρι να έρθει με το ταχυδρομείο η αληθινή (ευτυχώς υπάρχει το ebay, γιατί οι τιμές του amazon ήταν να τραβάς τα μαλλιά σου). Ο Κρίστοφ είναι μια (κάπως μεγαλόσωμη, η αλήθεια να λέγεται) νεράιδα του IKEA, ενώ η Fancy Nancy, έχει πάρει (μόνιμα νομίζω) το ρόλο του Χανς. 

Καημένη Nancy.

"Σταμάτα!", μου λέει η Άννα. "Μη μιλάς άλλο για το Frozen!"
Έτσι, θα σταματήσω.

Υπέροχα Little Golden Books, πού ήσασταν όταν ήμουν παιδί;
(Κι εκείνα απάντησαν: Εμείς εδώ ήμασταν, εσύ πού κοίταζες...)

Να σας πω όμως και για τα δικά μου;
Διάβασα αρκετά αυτές τις μέρες, δεδομένων των συνθηκών, και όλο ωραία βιβλία! (τέλεια, άρχισα από τώρα τα θαυμαστικά)
Είμαι ήδη στο τέταρτο βιβλίο της σειράς του Οζ που διαβάζω στο Kindle, Dorothy and the Wizard in Oz, και είμαι ενθουσιασμένη! Τα συγκεκριμένα ebooks έχουν και την υπέροχη εικονογράφηση της σειράς Books of Wonder (δεν είναι βέβαια το ίδιο, αλλά μέχρι να μπορέσω να τα αγοράσω -είναι κι ακριβούτσικα- είμαι σούπερ ευχαριστημένη με το Kindle).
Κι έπειτα διάβασα δυο βιβλία που μου σύστησε η φίλη μου η Ελένη (ευχαριστώ, Ελένη, ακόμα κι αν ξεπαραδιάσουμε η μία την άλλη με τις υποδείξεις μας, η οικονομική καταστροφή θα είναι γλυκιά...) και, μαντέψτε! Τουλάχιστον το ένα απ' αυτά είναι για την ηλικία μου! Ναι, θα το ξαναγράψω, μήπως και κάποιος δεν το κατάλαβε: Διάβασα ένα βιβλίο για ενήλικες. Ευχαριστώ.

Πέρα απ' τ' αστεία, το βιβλίο μου άρεσε στ' αλήθεια. Είναι Το λάθος αστέρι (The Fault in Our Stars), του John Green, μια υπέροχη ιστορία για τη ζωή και το θάνατο, και πιο πολύ για την αγάπη.
Είναι η ιστορία της δεκαεξάχρονης Χέιζελ που πάσχει από καρκίνο, που η περίπτωσή της θεωρείται αθεράπευτη, η ιστορία της Χέιζελ που συναντάει τον Ογκάστους.
Ο Ογκάστους είναι ένα αγόρι στην ηλικία της, που έχει κι εκείνο έρθει αντιμέτωπο με τον καρκίνο, που είναι πανέξυπνο και γεμάτο ιδέες και σκέψεις και θέληση για ζωή.
Η Χέιζελ κι ο Ογκάστους έχουν πολλά κοινά- απ' τη στοχαστικότητα και την ωριμότητα που μοιάζει πέρα απ' τα χρόνια τους ως το χιούμορ, κι απ' το σαρκασμό ως την ανάγκη τους να ζήσουν απλώς τη ζωή τους σαν όλα τα παιδιά.
Η Χέιζελ κι ο Ογκάστους ερωτεύονται, κι όσο κι αν ο χρόνος τους είναι μετρημένος, επιλέγουν να μην αφήσουν την αρρώστια να τον χαλάσει, αλλά ξεκινούν να γράψουν μαζί ένα όμορφο κεφάλαιο στην ιστορία της ζωής τους.    
Είναι ένα βιβλίο συγκινητικό και καλογραμμένο, που σε κάνει να κολλάς. Συνδυάζει παράξενα το αστείο με το τραγικό. Προκαλεί δάκρυα αλλά και πολλά χαμόγελα. Τελειώνει και μένει μαζί σου. Οι ήρωες σ' ακολουθούν, τα λόγια τους σε στοιχειώνουν. Για μέρες μετά, δεν μπορούσα να το ξεχάσω, ξαφνικά, απρόοπτα, επανερχόταν στο μυαλό μου. Το τελείωσα πολύ γρήγορα για τα δεδομένα της εποχής, απλώς γιατί ήταν αδύνατο να κοιμηθώ κρατώντας το...
Απ' ό,τι διαβάζω, θα γίνει και ταινία...

 Κι έπειτα, διάβασα Το μαγικό ζαχαροπλαστείο (Bliss), της Kathryn Littlewood, μια ιστορία ανάλαφρη, χαρούμενη και γλυκιά, με μια ηρωίδα κοριτσάκι, που νιώθει συνηθισμένη αλλά δεν είναι καθόλου, που έχει καλές προθέσεις αλλά συνεχώς μπλέκει σε φασαρίες, που αγαπάει την οικογένειά της και ανακατεύεται με μαγικά... μια ιστορία απ' αυτές που μοιάζουν να έχουν γραφτεί για μένα!
Είναι η ιστορία της οικογένειας Μπλις, που κατέχει ένα μαγικό βιβλίο μαγειρικής, οικογενειακή παράδοση αιώνων. Οι πιο απίθανες συνταγές χρησιμοποιούνται από τον κύριο και την κυρία Μπλις μυστικά εδώ και χρόνια για να διατηρείται η αρμονία στο Κακοτυχώρι... Όταν όμως η Ρόουζ και τ' αδέρφια της αναγκάζονται ν' αναλάβουν την ευθύνη του ζαχαροπλαστείου (και του βιβλίου) για μερικές μέρες, κι όταν η μυστηριώδης θεία Λίλι εμφανίζεται απ' το πουθενά δείχνοντας ένα παράξενο ενδιαφέρον για την οικογένεια και το βιβλίο, η μία μαγική γκάφα ακολουθεί την άλλη και ολόκληρη η πόλη γίνεται άνω κάτω...
Είναι ένα βιβλίο γεμάτο περιπέτεια και φαντασία, πολύ πολύ αστείο, με μια τρομερά συμπαθητική ηρωίδα με την οποία μπορείς να ταυτιστείς (αν είσαι δώδεκα χρονών ή αν είσαι σαν εμένα) και ένα σωρό ενδιαφέροντες δευτερεύοντες χαρακτήρες. Είναι μαγικό, είναι γεμάτο σκανταλιές και ανακατωσούρα, και τόσο διασκεδαστικό! Μου άρεσε πάρα πολύ!
Και έχει συνέχεια. Υπάρχουν άλλοι δυο τόμοι στην ιστορία των Μπλις, που νομίζω δεν έχουν εκδοθεί στα ελληνικά. Είναι τα Sweet και A Dash of Magic, με περισσότερη Ρόουζ και θεία Λίλι... γιούπι!!
Με τρελαίνει ένα βιβλίο που στ' αλήθεια καταφέρνει να με διασκεδάσει.
Που καταφέρνει να κάνει ανάλαφρη την καρδιά μου.

Ανάλαφρη. Μαζί με τους χαρταετούς. Χαρταετός στο βάθος... 

Και μ' αυτά σας αφήνω κι απόψε.
Με πολλές ευχές, για ηλιόλουστες μέρες και ηλιόλουστες καρδιές.
Γελαστές και ηλιόλουστες.