Τα χρυσά βιβλιαράκια

Τι κάνετε, πώς είστε, καλό μήνα, χαρούμενη άνοιξη! Δεν τα είπαμε. Κάτι αναποδιές των τελευταίων ημερών μου στέρησαν κάθε διάθεση να γράψω. Οι αναποδιές είναι παράξενο πράγμα. Δεν είμαι άτομο που διαχειρίζεται πολύ ψύχραιμα τις αγωνίες που ξεφυτρώνουν ξαφνικά απ' το πουθενά. Όμως το θέμα είναι ότι αγωνίες θα υπάρχουν πάντα, ενώ στο μεταξύ οι μέρες κυλούν, η ζωή προχωράει με το δικό της ρυθμό, σε σπρώχνει θες δε θες ν' ακολουθήσεις, και βρίσκεσαι ξαφνικά να σκέφτεσαι πως δεν αξίζει να τη χαραμίζεις αγωνιώντας. Κάτι που δεν είναι βέβαια καινούργιο σαν σκέψη ούτε και πολύ πολύ σοφό, μάλλον αυτονόητο θα έλεγα, απλώς ξεχνιέται το άτιμο, πολύ εύκολα ξεχνιέται. Χαμογελάμε λοιπόν, τέλος το παραλήρημα, απλώς χαμογελάμε.

Αυτές τις μέρες ...

Πήγαμε για πρώτη φορά στο σινεμά.

Είδαμε το Εγώ, ο Απαισιότατος 2, και μας άρεσε πολύ! Η ταινία με τους πράκτορες και τις μυστικές αποστολές ήταν σε κάποια σημεία λίγο περίπλοκη για τη μικρούλα μας, όμως πιο πολύ απ' όλα μας άρεσε που ήμασταν αγκαλίτσα σε μια σκοτεινή αίθουσα, μπροστά από μια μεγάλη πολύχρωμη οθόνη με το τεράστιο ποπ κορν μας και το αναψυκτικό μας. Είχα πάνω από τρία χρόνια να πάω σινεμά, τελευταία φορά λίγο πριν γεννηθεί η Σταυρούλα, και τώρα πήγα μαζί της... Υπέροχο! (Για να δούμε, θα καταφέρουμε να δούμε το Frozen αυτό το Σαββατοκύριακο;)

Επισκεφθήκαμε, όλες οι γυναίκες της οικογένειας μαζί, και οι τρεις γενιές, τα Starbucks. Αυτοί οι οικογενειακοί κοριτσίστικοι καφέδες είναι πολύ ωραίο πράγμα. Ήπιαμε τσάι Latte, ζωγραφίσαμε, παίξαμε Go Fish, συζητήσαμε, προσπαθήσαμε να διασκεδάσουμε μωρά που άρχιζαν να βαριούνται και κάποια στιγμή βγάλαμε κι αυτή την κοσμογονική φωτογραφία (μη φρικάρετε, η Ισαβέλλα ακουμπάει τα χεράκια της σε τζάμι κι εγώ είμαι ακριβώς από πίσω...)

Τέλος, ανακαλύψαμε στο βιβλιοπωλείο Πολιτεία κάποια βιβλιαράκια που δεν πίστευα ότι υπάρχουν στα ελληνικά. Τα Little Golden Books. Τ' αναγνώρισα από τη ράχη, αν και στα ελληνικά εκδίδονται με μαλακό εξώφυλλο και πιο πρόχειρη βιβλιοδεσία -τα πρωτότυπα φαίνονται σαφώς πιο περιποιημένα, ενώ αυτά είναι πολύ λεπτά και πανάλαφρα. Και πάλι όμως, χάρηκα τόσο πολύ που είδα τη χαρακτηριστική χρυσή ταινία με τα ζωάκια, και τίτλους στα ελληνικά, με τα λόγια "ένα μικρό χρυσό βιβλίο" τυπωμένα στο εξώφυλλο. Όταν είδα την τιμή χάρηκα ακόμα περισσότερο: 1,12 ευρώ το ένα! 

Στο σπίτι, ένα λαμπάκι άναψε στο μυαλό μου. Έψαξα και βρήκα το βιβλίο Μαζί στο Παρίσι, που διάβαζε με μανία η αδερφή μου όταν ήταν μικρή. Καλά θυμόμουν, είχε την ίδια χρυσή ταινία στη ράχη. Τόσα χρόνια είχαμε ένα Litte Golden Book και ούτε που το ξέραμε! 

Εικόνες από τα χρυσά βιβλιαράκια μας, παλιά και καινούργια (δεν έχουμε μαζί μας τη φωτογραφική μηχανή, τραβάω με το κινητό, γι' αυτό και η κακή ποιότητα των εικόνων):

Μαζί στο Παρίσι: Η ιστορία της ταινίας Αναστασία, που αγαπούσαμε τόσο πολύ όταν ήμασταν μικρότερες.  Η Άνυα, μια κοπέλα που μεγάλωσε στο ορφανοτροφείο και δεν θυμάται το παρελθόν της, ψάχνει να βρει τις ρίζες της...

...ενώ παράλληλα ο Δημήτρης, ένας νέος που δούλευε από παιδί στο παλάτι των Ρομανώφ, ψάχνει να βρει τη χαμένη πριγκίπισσα Αναστασία.

Η Άνυα και η Αναστασία είναι, φυσικά, το ίδιο πρόσωπο...

...και η χαμένη πριγκίπισσα μετά από πολλές περιπέτειες θα επιστρέψει στην αγκαλιά της μόνης οικογένειας που της έχει απομείνει: της γιαγιάς της.

Το βιβλίο μας δεν αναφέρει καθόλου τον Ρασπούτιν, και χαίρομαι γι' αυτό. Η Σταυρούλα είναι, νομίζω, λίγο μικρή ακόμα για να τον γνωρίσει...

Οι πυροσβέστες: 

Ένα βιβλίο αφιερωμένο στο δύσκολο επάγγελμα του πυροσβέστη. Η προετοιμασία ενός πυροσβεστικού οχήματος και το σβήσιμο μιας φωτιάς, υπέροχα εικονογραφημένο.

Ελάχιστα λόγια, αλλά δεν λείπει τίποτα από τα απαραίτητα. Όμορφο, και πολύ, μα πολύ vintage.

Α, πολύ μας αρέσει αυτό το βιβλίο.

Το άτακτο κουταβάκι:

 

Μια μικρή παρέα από ζωηρά κουταβάκια που λαχταρούν να εξερευνήσουν τον κόσμο βγαίνουν απ' την αυλή τους κάνοντας τρύπες κάτω απ' το φράχτη...

Η τιμωρία τους είναι να μη φάνε γλυκό. Το άτακτο κουταβάκι όμως αψηφά την απαγόρευση. Ξανά και ξανά.

Πολύ χαριτωμένο και, αν δεν κάνω λάθος, από τα κλασικά Little Golden Books.

Καληνύχτα, αρκουδάκι:

Το αγαπημένο της Σταυρούλας από αυτή τη σειρά. Διασκεδάζει πολύ με το μπαμπά αρκούδο, που παίζει ένα παιχνίδι στο αρκουδάκι του που δεν θέλει να κοιμηθεί.

Κάνει πως το ψάχνει σε όλο το σπίτι, ενώ εκείνο βρίσκεται σκαρφαλωμένο στους ώμους του...

Μέχρι που το "ανακαλύπτει"! Και τότε είναι ώρα το αρκουδάκι να πάει για ύπνο. Μα στ' αλήθεια δεν ήξερε ο μπαμπάς του πού βρισκόταν, όλη αυτή την ώρα;

Ένα στ' αλήθεια γλυκό και έξυπνο και διασκεδαστικό βιβλιαράκι...

Η κόκκινη κοτούλα:

Αυτό είναι το δικό μου αγαπημένο της σειράς. Ίσως γιατί έχω ξαναδιαβάσει την κόκκινη κοτούλα και πάντα κάτι δεν μου άρεσε, είτε στη διήγηση της ιστορίας, είτε στην εικονογράφηση. Αυτό εδώ τα έχει όλα. Όμορφα δοσμένη ιστορία και καταπληκτικές εικόνες.

Με δυο λόγια, κανένας από τους φίλους της δεν θέλει να βοηθήσει την κόκκινη κοτούλα να φτιάξει ένα ψωμάκι από ένα σπόρο σιταριού. Σε κάθε βήμα της παρασκευής του ζητάει τη βοήθειά τους, και πάντα αυτοί οι τεμπέληδες υποκρίνονται πως έχουν κάποια δουλειά...

...όλοι όμως θέλουν να τη βοηθήσουν να το φάει! Μόνο που τότε είναι πολύ αργά. Η κόκκινη κοτούλα θα το φάει μόνη της, αφού μόνη της κουράστηκε να το φτιάξει.

Ευχαριστώ, Little Golden Books, για την αγαπημένη μου κόκκινη κοτούλα.

Το άλλο  βιβλιο-νέο μου (κατά κάποιο τρόπο) είναι ότι αυτές τις μέρες πήρα το δώρο των γενεθλίων μου: ένα Kindle της Amazon! Πρώτη φορά έχω ηλεκτρονικό αναγνώστη. Δίστασα λίγο μέχρι ν' αποφασίσω αν το ήθελα. Για έναν εραστή των βιβλίων όπως εγώ, τίποτα δεν μπορεί ν' αντικαταστήσει το τυπωμένο βιβλίο, την αίσθηση όταν το κρατάς και το διαβάζεις, την παρουσία του πλάι στο κρεβάτι και μετά στη βιβλιοθήκη σου. Να το ξεφυλλίζεις, να χαϊδεύεις το εξώφυλλο. Να γυρίζεις μπρος-πίσω, να θυμάσαι, να μαντεύεις. Ποτέ δεν θα σταματούσα ν' αγοράζω βιβλία.

 Όμως και το Kindle έχει τις χάρες του. Αυτό που σου κατεβαίνει ένα βιβλίο στο κεφάλι και μπορείς αμέσως να το διαβάσεις; Τέλειο. Στο amazon.com βρίσκεις και πολύ φτηνά βιβλία, ενώ τα κλασικά υπάρχουν σχεδόν όλα και δωρεάν. Είναι ιδανικό για ταξίδια, είναι ελαφρό και δεν κουράζει τα μάτια, διαλέγεις τη γραμματοσειρά και το μέγεθος των γραμμάτων που θέλεις, ενώ αν έχεις internet και βρεις άγνωστη λέξη, την ακουμπάς και σου τη μεταφράζει. Καθώς τα βιβλία μας έχουν αρχίσει να μας δημιουργούν πρόβλημα χώρου, αποφασίσαμε πως θα μπορούσα να διαβάζω βιβλία στο Kindle και ν' αγοράζω μόνο τ' αγαπημένα μου για τη βιβλιοθήκη. Για την ώρα αποφάσισα ν' αρχίσω με τα 14 βιβλία της σειράς του Οζ -εδώ και καιρό τα ζαχαρώνω από τις εκδόσεις Books of Wonder, είναι όμως λιγάκι ακριβούτσικα... θα τα διαβάσω στο Kindle και ίσως καταφέρω σιγά-σιγά, αργότερα, να αγοράσω κάποια απ' αυτά. Είμαι στο δεύτερο βιβλίο, The Marvelous Land of Oz, και είμαι ενθουσιασμένη!

Παρόλα αυτά, αλήθεια τώρα, ποτέ δεν θα σταματούσα ν' αγαπώ τα τυπωμένα βιβλία...

Υ.Γ. Την πρώτη μέρα του Μάρτη, πέρυσι και πρόπερσι, βγάλαμε με τη Σταυρούλα την ίδια φωτογραφία. Φέτος, ένα τρίτο μικρούτσικο χεράκι ήρθε κι ακούμπησε πάνω στα δικά μας, φορώντας το δικό του βραχιολάκι της άνοιξης. Είναι ανεξάρτητο, δεν ήθελε να το κρατάμε. Ένα χεράκι με προσωπικότητα... 

Θα το ξαναγράψω... Χαρούμενη άνοιξη!