Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014

Κουκουβάγιες και μονόκεροι

Αθήνα... Ο Φλεβάρης τελειώνει σήμερα. Μας αφήνει με συννεφιές, ενώ ήταν τόσο γελαστός. Η σημερινή μέρα ήταν λίγο παράξενη. Τα κορίτσια ξύπνησαν στις 3.30 π.μ., έκαναν μεταμεσονύχτιο πάρτυ (quiz: γιατί αυτές οι λέξεις θα μου θυμίζουν πάντα την Enid Blyton?), με αποτέλεσμα όλο το πρωί να επικρατεί μια υπερένταση στο σπίτι των παππούδων. Τώρα παίρνουν ένα μεσημεριανό υπνάκο- ώρα να γράψω αυτό το post που αναβάλλω εδώ και δύο μέρες, γιατί με παίρνει ο ύπνος με τις κότες κοντά στην Ισαβέλλα. 

Αθήνα λοιπόν... Τελευταίες μέρες των μίνι διακοπών μας. Αυτές τις μέρες απολαμβάνουμε: 

Μικρές πράσινες οάσεις μέσα στην πόλη.

Ένα μικρό μπουκετάκι από χαμομήλια..

Με χορταράκια, λουλουδάκια και χώρο για να τρέξεις. Περισσότερο απ' όλα, με χώρο για να ξεκουραστούν τα μάτια και τ' αυτιά σου απ' το θόρυβο της πόλης. Με χώρο για ν' αναπνεύσουν τα παιδιά και να τρέξουν ελεύθερα. 
Υπάρχουν τέτοιοι χώροι στην Αθήνα, ακούγεται απίστευτο αλλά υπάρχουν. Είναι κρυμμένοι, το παιχνίδι είναι να τους βρεις. Αυτή την εποχή είναι πανέμορφα ζωγραφισμένοι με τα πρώτα χρώματα της άνοιξης. 

Παιδική χαρά.

Αυτή η μικρή μπορεί να μείνει στην κούνια όλη μέρα...
Κούνιες, τσουλήθρες, σκαρφαλώματα είναι τα αυτονόητα, μα πείτε μου, πώς ν' αρνηθείς όταν σε ρωτάει αν μπορεί να κάνει χιονάγγελους στα χαλίκια; 

Ζωγραφική.


Πολλή ζωγραφική, με τις ώρες. Η Ισαβέλλα κρατάει τις μπογιές και προσπαθεί ν' αρπάξει ό,τι κρατάμε. Η Σταυρούλα βάφει με δύναμη, και μετά το τρίβει με το χέρι για να κάνει τρύπα στο χαρτί. Τελικά η μόνη που ζωγραφίζει με πάθος είμαι εγώ...

Και τα βιβλία, φυσικά. Πάντα τα βιβλία.
Τα βιβλία που έχω να σας δείξω σήμερα περιλαμβάνουν δυο απ' τα all-time αγαπημένα μου ζώα: κουκουβάγιες και μονόκερους.


Η Ολίβια, η μικρή κουκουβάγια (Olivia Owl Finds a Friend) ξεφύτρωνε εδώ και πολύ καιρό μπροστά μας. Μας την έχουν προτείνει πάρα πολλοί γνωστοί και φίλοι μας που αγαπούν τα βιβλία, κι έτσι όταν πήδηξε στα χέρια μου στο βιβλιοπωλείο σκέφτηκα πως ήρθε η ώρα της. Είναι ένα υπέροχα εικονογραφημένο, πολύ χαριτωμένο βιβλίο, που άρεσε πολύ και στα δυο μας κοριτσάκια.  


Η Ολίβια, η μικρή κουκουβάγια, θέλει να βρει οπωσδήποτε άλλη μια κουκουβάγια για να παίξει. Ψάχνει εδώ κι εκεί, κι εσύ ψάχνεις μαζί της ανοίγοντας παραθυράκια, απ' όπου ξετρυπώνουν ζωάκια που την ακολουθούν και τη συντροφεύουν.


Σιγά σιγά, η Ολίβια αποκτάει μια μεγάλη παρέα που ψάχνει μαζί της για μια κουκουβάγια. Δεν νιώθει πια μοναξιά, αφού έχει ένα σωρό φίλους, κι ας μην είναι κανένας κουκουβάγια σαν αυτή.


Η Σταυρούλα θέλει να το διαβάζουμε πάλι και πάλι. Εντυπωσιάστηκε όταν της θύμισα πόσο μικρές είναι οι κουκουβάγιες στην πραγματικότητα (κι εγώ εντυπωσιάστηκα όταν τις είδαμε στο ζωολογικό κήπο πριν λίγους μήνες, τόσο γλυκούλες πλάι στους τεράστιους μπούφους που έμοιαζαν με καθηγητές του παλιού καιρού).


Η Ισαβέλλα χαίρεται να βλέπει τα ζωάκια. Της παίρνω το δαχτυλάκι και τα δείχνουμε ένα ένα, κι εκείνη κάθεται ήσυχα ήσυχα και τα κοιτάζει. Εξάλλου, είμαστε μια οικογένεια που αγαπάει τις κουκουβάγιες!


Και στο τέλος, μετά απ' όλ' αυτά, η Ολίβια βρίσκει αυτό που έψαχνε...




Είναι προφανές ότι αγαπάμε τους μονόκερους. Ποιος ονειροπαρμένος λάτρης των παραμυθιών που σέβεται τον εαυτό του δεν τους αγαπάει; Έτσι, όταν βρήκαμε αυτό το βιβλίο στη βιβλιοθήκη τις προάλλες, ήταν το πρώτο που αποφασίσαμε να φέρουμε σπίτι. Είναι μια μικρή σε έκταση αλλά γεμάτη περιπέτεια ιστορία, ντυμένη με φανταστικές εικόνες, που ενθουσίασε τη Σταυρούλα κι εμένα. Μια μαγευτική ιστορία αρκετά περίπλοκη ώστε, γραμμένη με περισσότερα λόγια, θα μπορούσε να γίνει ένα όμορφο παιδικό μυθιστόρημα.  


Ο Ρόμπερτ και η Ρέιτσελ βρίσκουν στο μαγαζί δωρων της θείας τους της Ζέλντα έναν καθρέφτη που μοιάζει μαγικός. Η Ρέιτσελ ισχυρίζεται ότι βλέπει μέσα ένα μαγικό κόσμο, αλλά κανείς δεν την πιστέυει...


Μέχρι που ένας μονόκερος πετάγεται απ' τον καθρέφτη μέσα σ' ένα σύννεφο αστερόσκονης! Μόνο η Ρέιτσελ τον βλέπει. Και πάλι, κανείς δεν την πιστεύει...


Όταν όμως βλέπει και ο αδερφός της το μονόκερο, πείθεται. Όχι μόνο αυτό, αλλά στο δρόμο της επιστροφής στο μαγαζί, ανακαλύπτουν πίσω από έναν αυλότοιχο άλλους έξι μονόκερους, δεμένους και δυστυχισμένους. Όταν ο μονόκερος ξαναμπαίνει στον καθρέφτη, τον ακολουθούν σε μια μαγική χώρα, που ονομάζεται Αρκαδία και κινδυνεύει...


Τα παιδιά της Αρκαδίας εξηγούν στα δύο αδέρφια ότι ένας μάγος έχει αρπάξει τους υπόλοιπους έξι μονόκερους, κάτι που κάνει μια ομίχλη ν' απλώνεται παντού στη χώρα τους. Χωρίς τη δύναμη και των εφτά μονόκερων, η Αρκαδία θα καταστραφεί.


Ο έβδομος μονοκερος μπαινοβγαίνει κάθε μέρα στον καθρέφτη ψάχνοντας για τους άλλους έξι, αλλά δεν τους βρίσκει πουθενά...

Σταυρούλα: Γιατί στην Αρκαδία φοράνε τέτοια ρούχα;
Παρατηρητικότητα...

Τα παιδιά επιστρέφουν στον κόσμο τους, αποφασισμένα να βοηθήσουν. Ξέρουν πού βρίσκονται οι άλλοι έξι μονόκεροι. Αποκαλύπτουν τα πάντα στη θεία Ζέλντα και με τη βοήθειά της, νωρίς το επόμενο πρωί, μπαίνουν κρυφά στην αυλή του μάγου κι ελευθερώνουν τους μονόκερους.


Έπειτα, τους βοηθούν να επιστρέψουν στην Αρκαδία, όπου η ομίχλη δίνει τη θέση της σε μια υπέροχη λάμψη- η μαγική χώρα βρίσκει ξανά τη δύναμή της!


Στην επιστροφή μέσα απ' την πύλη του καθρέφτη, βρίσκονται αντιμέτωποι με το μάγο. Για να τον εμποδίσουν να ξαναπάει στην Αρκαδία, σπάζουν το τζάμι και ακυρώνουν τα σχέδιά του να κλέψει τους μονόκερους για να γίνει ο δυνατότερος μάγος του κόσμου. Όταν αντικαθιστούν το τζάμι, δεν μπορούν πια να περάσουν μέσα του, αλλά πού και πού βλέπουν πίσω του το μαγικό τους μονόκερο να τους κοιτάζει...


Αχ, μας άρεσε τόσο πολύ αυτό το βιβλίο! Και πιο πολύ μου άρεσε που η ιστορία αλλά και η εικονογράφηση μου θύμισαν κάτι από παλιότερες εποχές. Τότε που πίστευα ότι στ' αλήθεια μπορεί και να 'βρισκα μια χιονισμένη χώρα στο πίσω μέρος της ντουλάπας. 

Θέλουμε ένα μονόκερο στο σπίτι μας! 
Κάθε βράδυ να μας πηγαίνει βόλτες στ' αστέρια. 


8 σχόλια:

  1. Αχού, η Ολίβια! Την αγάπαμε τόσο πολύ!
    Έχει πανέμορφες εικόνες με ζωηρά χρώματα. Και τα κρυφοκοιτάγματα είναι ό,τι πρέπει για παιδάκια ηλικίας 2 χρόνων.
    Ο μικρούλης μου έχει μάθει απ' έξω τα ζωάκια και τις κρυψώνες τους και πλέον μετράμε και τις καινούργιες μας φίλες στην τελευταία σελίδα.
    Α! Μάθαμε κι ένα ζωάκι που δεν ξέραμε. Τη βίδρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πράγματι! Το αγόρασα για τις δικές μου παρόλο που η μία είναι λίγο μεγάλη γι' αυτό (τριών) και η άλλη λίγο μικρή (10 μηνών). Παρόλα αυτά τους άρεσε! Τα κρυφοκοιτάγματα ξετρελαίνουν όλα τα παιδάκια!

      Διαγραφή
  2. Μάλορυ Τάουερς?????????πάρτι στη πισίνα μετά τα μεσάνυχτα και τέτοια????
    Τι όμορφα βιβλία!!!!!Το ένα με την κουκουβάγια το είδα το απόγευμα στο public άλλα ήταν φυσικά για πιο μικρά παιδάκια απο τη Λυδία...και έτσι πήρε το βιβλίο η Πριγκίπισσα και τα μπιζέλια...θα το πάρω στη βαφτιστήρα μου μάλλον...πρέπει να το πάρω με κάποιο τρόπο....κρίμα είναι!
    Η Λυδία σήμερα ντύθηκε κουκουβάγια παρεμπιπτόντως...
    Το άλλο δεν το είχα ξαναδεί αλλά πολύ θα μας άρεσε ΣΙΓΟΥΡΑ!!!θα ψάξω να το βρώ!ΜΟΝΟΚΕΡΟΙ I LOVE YOU!
    Έψαχνε η Φαίη να βρει και εκείνη βιβλίο πριν και κατέληξε στο ΚΑΡΑ ,ΤΑ ΦΑΝΤΑΝΤΑΣΜΑΤΟΚΟΡΙΤΣΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΣΙΝΑ....Θα το διαβάσω τώρα το τριήμερο ...ευχαριστώ Φαίη!Εγώ πήρα (μην γελάσεις)να διαβάσω πάλι την Πολυάννα και το παιχνίδι της χαράς...γιατί άραγε να μου άρεσε τόσο παλιά..δεν θυμάμαι...γι'αυτό!Τέλος,πήρα το ΛΑΘΟΣ ΑΣΤΕΡΙ ,δεν ξέρω τι είναι.Ξέρεις?
    Καλά να περάσετε το τριήμερο....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι ναι! Και Σαιν Κλερ επίσης (δεν θυμάμαι αν το έγραφαν έτσι στα μεταφρασμένα βιβλία, πάνε πολλά χρόνια αλλά τρελαινόμουν γι' αυτές τις σχολικές ιστορίες)!
      Ναι... η Ολίβια είναι υπέροχη... κι εγώ το πήρα παρόλο που η Σταυρούλα είναι λίγο μεγάλη γι' αυτό κι η Ισαβέλλα λίγο μικρή ακόμα... πάντως τους αρέσει!
      Τι ωραία που ντύθηκε κουκουβάγια- επιτέλους, να και μια πρωτότυπη στολή!!
      Ο μονόκερος ίσως να έχει εξαντληθεί, αλλά στο ίντερνετ σίγουρα θα υπάρχει. Νομίζω υπάρχει και σε βιβλίο με παζλ. Και σα να είδα ότι η ίδια έχει γράψει διάφορες τέτοιες νεραϊδένιες ιστορίες...
      Τα φαντασματοκόριτσα τα είδα κι εγώ στο βιβλιοπωλείο και μου κίνησαν το ενδιαφέρον... όταν το διαβάσεις πες μου εντυπώσεις!
      Πολυάννα... τρελαινόμουν κι εγώ γι'αυτό το βιβλίο! Το είχα διαβάσει άπειρες φορές, το θυμάμαι κιόλας νομίζω αρκετά καλά, αν σκεφτείς πόσα χρόνια πέρασαν... Και η ταινία μου άρεσε πάρα πολύ!
      Το λάθος αστέρι δεν το ξέρω, θα το κάνω τώρα google..
      Κι εσείς να περάσετε πολύ πολύ όμορφα!

      Διαγραφή
  3. Η μικρή κουκουβάγια που έψαχνε για φίλη μου θύμισε τον Λουκά το αρκουδάκι που έψαχνε για την πεταλούδα. Αλήθεια το διαβάζετε ή το ξεχάσατε; Είναι πια κατάλληλο για την ηλικία της Σταυρούλας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι του ίδιου, γι' αυτό στο θυμίζει! Το έχουμε ξεχάσει, είναι η αλήθεια. Εϊναι πράγματι ό,τι πρέπει τώρα πια. Θα το ξετρυπώσουμε!!!

      Διαγραφή