Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

Η Ισαβέλλα διαβάζει

Κάθε μέρα είναι λίγο διαφορετική. Θαυμάζω τον τρόπο που ανθίζει μπροστά στα μάτια μου. Θαυμάζω τη δύναμη που αποκτά το σώμα της κι εκείνο το βλέμμα της που ξέρει πολλά. Το γέλιο της που είναι σαν χαρούμενο κουδουνάκι, την αποφασιστικότητά της όταν θέλει κάτι, το θαυμασμό της για την αδερφούλα της. Θαυμάζω τον τρόπο που μεγαλώνει, τα επιτεύγματά της που έρχονται αθόρυβα και φυσικά, και τρέμω μήπως ξεχαστώ. Μήπως ξεχάσω να προσέχω, μήπως ξεχάσω να θαυμάζω, και χάσω έτσι αυτό το θαύμα που συμβαίνει. Θα ήταν τόσο τρομερό και τόσο εύκολο. 

Η Ισαβέλλα διαβάζει. Μια μέρα άρχισε να ενδιαφέρεται κι εκείνη για τα βιβλία. Τα κοιτάζει περισσότερο την ώρα που τρώει, γιατί προσπαθώ -όπως και δύο χρόνια πριν- μέσα στο ενδιαφέρον της για εκείνα να πετύχω το στόμα ανοιχτό και να διοχετεύσω καμια κουταλιά. Τα περιλούζουμε με φρουτόκρεμα, τα σκουπίζουμε με μωρομάντηλα. Αηδία; Ελάτε τώρα, τα ταλαιπωρούμε γιατί τ' αγαπάμε. Είναι τα board books της Σταυρούλας, και συγκεκριμένα εκείνα με τα διαφορετικής υφής κομμάτια που μπορείς να αγγίξεις, και πιο πολύ η σειρά That's not my... Κάποτε είχα γράψει γι' αυτά, ανάμεσα στ΄αγαπημένα της


Έχουμε έξι απ' αυτά τα μικρά, πολύχρωμα βιβλιαράκια. Με μεγάλα σχέδια και κείμενο που επαναλαμβάνεται, είναι νομίζω ό,τι καλύτερο σαν πρώτη επαφή των μωρών με τα βιβλία. Κάτι που επιβεβαιώνουν, βέβαια, τα ίδια τα μωρά. 


Η Σταυρούλα τα λάτρευε για πολλούς πολλούς μήνες. Η Ισαβέλλα μόλις αρχίζει να τ' ανακαλύπτει. Τρελαίνομαι γι' αυτά τα παχουλά μικρούτσικα δαχτυλάκια που ξύνουν τη σελίδα για ν' αγγίξουν τις διάφορες υφές.


Εδώ σας κάνουμε μια επίδειξη του βιβλίου Αυτό δεν είναι το μωράκι μου (That's not my Baby), που είναι ανάμεσα στα μέχρι τώρα αγαπημένα της. Όπως σε όλα τα βιβλία, αρχίζει με μωράκια που δεν είναι, για να καταλήξει σ' αυτό που είναι το δικό μας.


Η κουβερτούλα είναι πολύ μεταξένια, τα γαντάκια πολύ χνουδωτά, το αρκουδάκι πολύ μαλλιαρό, η ποδίτσα πολύ μαλακή (η απόδοση της κάθε υφής στα ελληνικά δεν είναι πάντα πολύ εύκολη), και γυρίζουμε τις σελίδες ψάχνοντας το σωστό μωράκι (στα άλλα βιβλία μας είναι αρκουδάκι, νεράιδα, γοργόνα, δράκος, γατάκι και υπάρχουν άπειρα ακόμα)...


...ώσπου στο τέλος...Αυτό είναι το μωράκι μου! Είσαι εσύ!

Ο καθρέφτης είναι λίγο παραμορφωτικός, έτσι; Δεν έχουμε τόοοοσο μεγάλα μάγουλα!
Νομίζω πάντως ότι, όπως και για τη Σταυρούλα, έτσι και για την Ισαβέλλα το φαβορί είναι το Αυτός δεν είναι ο δράκος μου. Και συγκεκριμένα η σελίδα με τις γλιστερές βούλες...


Τα βιβλία είναι φανταστικά. Μεγάλα σχέδια και όμορφα χρώματα, ενδιαφέρουσες υφές και ελάχιστα λογάκια. Σίγουρη επιτυχία! Τώρα που τα βγάλαμε από το ράφι και ασχοληθήκαμε μαζί τους, ακόμα και η Σταυρούλα ενδιαφέρθηκε ξανά γι' αυτά. Φυσικά, προθυμοποιήθηκε και να τα διαβάσει στην αδερφή της.  


Η Ισαβέλλα σήμερα γίνεται εφτά μηνών.
Μικρό μου, χαμογελάκι μου. Μεγαλώνεις. 
Μεγαλώνεις τόσο γρήγορα. 


6 σχόλια:

  1. Oh, what a precious baby! So, so sweet. We didn't have these for the girls, but I agree, they're great books.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Thank you so much!! :))) We love the books, they re great for babies, arent they? Who would think seven month olds would be interested in books :)

      Διαγραφή
  2. Τη ψυχούλα...είναι αξιολάτρευτη....τι ωραίο που είναι να βλέπεις τα παιδάκια να κάνουν για πρώτη φορά διάφορα πράγματα...απίστευτη εικόνα!
    Τα βιβλία αυτά είναι πολύ ωραία..εμείς δεν τα είχαμε στα κορίτσια αλλά έστειλα πρόσφατα σε μια φίλη μου στη Γερμανία το that's not my puppy και το that's not my fairy για τη μικρή της και της άρεσαν πολύ!είναι ιδανικά για αυτήν την ηλικία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πραγματικά είναι μαγικό να βλέπεις την πρώτη φορά που κάνουν διάφορα πράγματα... Με την ισαβέλλα σα να περνάει πιο γρήγορα ο καιρός, πότε ήταν νεογέννητο, πότε έγινε ολόκληρο παιδάκι... Από τα βιβλία αυτά έχει μάθει και κουνάει το δαχτυλάκι της μόλις πιάσει οποιοδήποτε βιβλίο, σαν να ψάχνει κάτι να αγγίξει!

      Διαγραφή
  3. Είναι θαυμάσιο να παρακολουθείς και να χαίρεσαι την κάθε στιγμή, την κάθε λεπτομέρεια της αλλαγής των παιδιών, μέρα με τη μέρα καθώς μεγαλώνουν. Δεν νομίζω πως έχουν όλες οι μαμάδες την ευαισθησία και την ικανότητα να νοιώσουν και να χαρούν όλες αυτές τις στιγμές και να ανταποδώσουν τη χαρά τους στα παιδιά προσφέροντας περίσευμα αγάπης. Εσύ το κάνεις.
    Αν μοιάσει κι αυτή εσένα και τη Σταυρούλα στη "βιβλιοφαγία" σε λίγα χρόνια δεν θα έχετε προσωπικό χώρο στο σπίτι. Θα τον καταλάβουν τα βιβλία
    Αγαπώ κι εγώ πολύ τα μικρά παχουλά χεράκια της πάνω στα βιβλία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τρελαίνομαι οταν κουνάει το δαχτυλάκι της για να αγγίξει το ύφασμα στο βιβλίο! Ναι, είμαστε σε πολύ καλό δρόμο στο να κατακλυστούμε από βιβλία και το σπουδαίο είναι ότι συνεχίζω ακάθεκτη...

      Διαγραφή