Το μεγάλο ποστ των βιβλίων βιβλιοθήκης

Βιβλία βιβλιοθήκης γι' απόψε. Κι επειδή είναι αργά, κι αυτές τις μέρες μου λείπει ύπνος (σιγά σιγά μετατρέπομαι σε ζόμπι για να μπω στο κλίμα του Halloween), λίγα λόγια και πολλές εικόνες... 

Από την επίσκεψή μας στη βιβλιοθήκη, τρεις βδομάδες πριν:

Δυο βδομάδες πριν:

Την περασμένη εβδομάδα (αυτά τα έχουμε ακόμα στο σπίτι, και είπα να γράψω επιτέλους, πριν επιστρέψουμε κι αυτή τη φουρνιά):

Πρώτα πρώτα, ένα καλοκαιρινό κι ένα χειμωνιάτικο βιβλίο με τη Στέλλα, τη μεγάλη αδερφή του Νικόλα (ή Sam στην πρωτότυπη εκδοχή). Άρεσαν πολύ στη Σταυρούλα και καθόλου στο μπαμπά της. 

Στέλλα, το αστέρι της θάλασσας (Stella, Star of the Sea):

Όπως φαίνεται από μια πρόχειρη αναζήτηση, η Στέλλα είναι πολύ διάσημη. Υπάρχουν ένα σωρό βιβλία στη σειρά Stella and Sam. Αλλά για να μη μπερδευόμαστε, ας τον λέμε Νικόλα αφού στα ελληνικά έτσι τον θέλησαν (ω θεοί της μετάφρασης, γιατί;)...

Η Στέλλα είναι μεγάλη, ο Νικόλας μικρός. Η Στέλλα γενναία, ο Νικόλας καθόλου. Η Στέλλα είναι έξυπνη, ο Νικόλας... ρωτάει.

Οι ερωτήσεις του Νικόλα πέφτουν βροχή. Θέλει να μάθει τα πάντα για τη θάλασσα πριν αποφασίσει να βουτήξει. Οι απαντήσεις της Στέλλας δεν είναι πάντα οι προφανείς...

Η Στέλλα έχει αχαλίνωτη φαντασία.

Πάντως το Νικόλα τον πείθει...

Στέλλα, η βασίλισσα του χιονιού (Stella, Queen of the Snow) :

Το χειμωνιάτικο βιβλίο με τη Στέλλα και τον Νικόλα. Πρώτη φορά βλέπει χιόνι ο Νικόλας, και θέλει να μάθει τα πάντα γι' αυτό.

Η Στέλλα δεν μπορεί παρά να τον ενημερώσει.

Οι διάλογοί της με το μικρό της αδερφό (οι ατέλειωτες ερωταποκρίσεις που εκνεύρισαν το μπαμπά της Σταυρούλας όταν της διάβαζε τα βιβλία) έχουν μια δόση σουρεαλισμού αλλά και παιδικής αθωότητας.

Τα βιβλία μου άρεσαν. Και το αγαπημένο μας σημείο με τη Σταυρούλα ήταν αυτό:

Το Φθινόπωρο, της Ευγενίας Φακίνου:

Μικρό και συμπαθητικό, με λίγα λόγια και μεγάλα, απλά σχέδια, το βιβλιαράκι μιλάει για το φθινόπωρο στα πολύ μικρά παιδιά.

Πράγματα που βλέπουμε και κάνουμε το φθινόπωρο, στη φύση και στην πόλη.

Γλυκούλι βιβλίο. Και υπάρχει ένα για κάθε εποχή.

Η πλατιά μεγάλη θάλασσα (The Big Big Sea)

Ένα απ' τ' αγαπημένα μας -ένα πανέμορφο, ποιητικό και τρυφερό βιβλίο, για τη νυχτερινή βόλτα ενός μικρού κοριτσιού και της μαμάς του κοντά στη θάλασσα.

Σκοτεινό σαν τη νύχτα, αλλά με τις μορφές τους φωτισμένες απ' το ασημένιο φεγγάρι.

Στη βόλτα του κοριτσιού και της μαμάς του δεν γίνεται τίποτα ιδιαίτερο.

Μόνο περπατούν, και παίζουν λίγο, και μετά ξεκουράζονται και γυρίζουν πίσω.

Όμως επειδή κάτι τόσο μικρό μπορεί να είναι τόσο ξεχωριστό, κι επειδή αυτά τα πράγματα αξίζουν τελικά στη ζωή, οι δυο τους φτιάχνουν μαζί μια όμορφη ανάμνηση. 

Ο Λούκουλος τρώει παπαρούνες: 

Ακόμα ένας Τριβιζάς, ακόμα μια ιστορία με το λαίμαργο μικρό ελέφαντα.

Που αυτή τη φορά έφαγε παπαρούνες, έγινε κόκκινος και κατέληξε σ' ένα τσίρκο.

Όταν όμως κατάφερε να απαλλάξει το τσίρκο από τον κακό διευθυντή του, έγινε πάλι ήρωας και το πρόσωπο της ημέρας. Διασκεδαστικό όπως πάντα. Αστείο όπως πάντα, με τα συνηθισμένα τερτίπια του Τριβιζά. Ο καθένας με το στυλ του...

Δύο βιβλία της Anita Jeram, που είχε εικονογραφήσει το γλυκύτατο Κουνελάκι μου, κουφετάκι μου:

Η πεισματάρα Μαίρη (Contrary Mary)

Η Σταυρούλα ξετρελάθηκε μ' αυτό το βιβλίο. Ακόμα φοράει τα παπούτσια της ανάποδα και λέει "Είμαι η πεισματάρα Μαίρη".

Η πεισματάρα Μαίρη τα κάνει όλα ανάποδα, κι αυτό είναι τόσο απλό και τόσο αστείο και τόσο κοντά στην αίσθηση του χιούμορ που έχει ένα μικρό μικρό παιδάκι...

Η Μαίρη παραμένει πεισματάρα ως το τέλος.

Κι η μαμά της την αγαπάει ακριβώς όπως είναι.

Νταίζη η ατρόμητη (Daisy Dare)

Από την ίδια σειρά ("Η συντροφιά του γέλιου") και σχεδόν τόσο μεγάλη επιτυχία στο σπίτι μας όσο η "πεισματάρα Μαίρη".

Οι φίλοι της Νταίζης (μία απ' αυτούς είναι η πεισματάρα Μαίρη), την προκαλούν συνεχώς να κάνει παράτολμα πράγματα, κι εκείνη δέχεται πάντα, ώσπου μια μέρα της ζητούν κάτι φρικτά τρομαχτικό...

Η Νταίζη κινδυνεύει, όμως σώζεται, και παραδέχεται ότι κι εκείνη φοβάται πολλές φορές.

Από τη σειρά Ντόρει και Τόρι, στην οποία ανήκε και το "Ο αδερφός μου είναι γκρινιάρης":

Το ταχυδρομείο:

Σε ένα σέσιον όπου η Σταυρούλα διάβαζε, η Ισαβέλλα προσπαθούσε να της πάρει το βιβλίο απ' τα χέρια κι εγώ τραβούσα φωτογραφίες...

Ο Ντόρι (ήρωας όλων αυτών των βιβλίων) κι ο φίλος του ο Ντότσι δουλεύουν στο ταχυδρομείο.

Μοιράζουν γράμματα εδώ κι εκεί, χτυπούν πόρτες, ρωτούν και ψάχνουν και ανταμείβονται για τη δουλειά τους, και στα δύσκολα έχουν βοηθούς τα περιστέρια.

Η ιστορία είναι τόσο απλή. Τώρα που μπήκαμε στο νόημα της σειράς, δεν μας πειράζουν οι ελλειπτικοί διάλογοι. Και τρελαίνομαι γι' αυτά τα περίεργα σκίτσα!

Το αγαπάμε.

Και το "Όταν χιονίζει":



Τόσο χειμωνιάτικο και γλυκό. Τόσο όμορφο.



Ο Ντόρι και η Τόρι παίζουν στο χιόνι, και γελάνε όταν οι άνθρωποι που περνάνε γλιστρούν και πέφτουν. Όμως όταν αρχίζει να μην έχει πια πλάκα, αποφασίζουν να δουλέψουν μαζί για να μη γλιστράει πια ο δρόμος.








The Real Princess:

Η ιστορία του κλασικού παραμυθιού "Η πριγκίπισσα και το μπιζέλι", με εικόνες-φωτογραφίες από κούκλες που θυμίζουν λίγο το "Κάπου, κάπως, κάποτε" που έδειχνε παλιά η τηλεόραση... ή όχι;

Ασυνήθιστο, και όμορφο, και μιας άλλης εποχής.

Τα μυστικά γράμματα μιας πριγκίπισσας:

Αυτό το πήραμε αμέσως μόλις ανακαλύψαμε ότι την πριγκίπισσα τη λένε... Ισαβέλλα.

Η Λούση γράφει γράμματα στην πριγκίπισσα Ισαβέλλα ρωτώντας τη για το πώς περνάει τα γενέθλιά της.

Τα γράμματα της Ισαβέλλας πάντα έχουν μια επίσημη και καθωσπρέπει απάντηση...

...και μια αληθινή.

Γιατί η πριγκίπισσα Ισαβέλλα είναι απλώς ένα μοντέρνο κορίτσι που θέλει να διασκεδάσει όπως όλα τ' άλλα.

Το πάνινο λαγουδάκι (The Velveteen Rabbit):

Το έχουμε στο Λιτόχωρο στα αγγλικά, και πέρυσι στα γενέθλια της αδερφής μου είχα γράψει λίγες σκέψεις εδώ γι' αυτό το υπέροχο βιβλίο, για το πάνινο λαγουδάκι και τα παιχνίδια που στα χέρια των παιδιών γνωρίζουν την αγάπη.

Ωστόσο, τώρα που το βρήκαμε μπροστά μας στα ελληνικά, το δανείστηκα για να το δείξω στη Σταυρούλα, για πρώτη φορά.

Το κείμενο είναι αρκετά μεγάλο για μας, και τις πιο πολλές φορές κοιμόταν στα μισά. Κατάφερε όμως λίγες φορές να μείνει ξύπνια ως το τέλος.

Στ' αλήθεια ένα σπάνιο βιβλίο.

 Εγώ έχω εσένα και εσύ εμένα:

Το μικρό αρκουδάκι και η μεγάλη αρκούδα (μπαμπάς, μαμά, θα μπορούσε να είναι και τα δύο) που μοιράζονται στιγμές τρυφερότητας και αγάπης, μαζί μ' αυτή την υπέροχη εικονογράφηση- τέλειο σύνολο!

Ένα τόσο γλυκό βιβλίο, που στάζει μέλι!

Τα απλά κι αυτονόητα, που ομορφαίνουν τη ζωή μας...

Η χαρά στα μικρά πράγματα, και στον άνθρωπο (αρκούδο;) που έχεις κοντά σου...

Υπέροχο. 

 

Γεύσεις, Ήχοι, Χρώματα: Βιβλία μιας σειράς με ηρωίδα την Έφη και το μπέμπη, που ανακαλύπτουν τον κόσμο γύρω τους και μοιάζουν τόσο στα κορίτσια μου.



Γεύσεις:



Μόλις το είδα πετάχτηκα, ένα καμπανάκι χτύπησε στο μυαλό μου: Το είχαμε μικρές αυτό το βιβλίο! Θυμόμουν το κείμενο, θυμόμουν τις εικόνες. Μου ήρθε όλο σιγά σιγά.



Η Έφη και ο μπέμπης μου ήταν τόσο συμπαθείς...





Ήχοι:

Η Σταυρούλα δήλωσε ότι όταν μεγαλώσει λίγο και ο μπαμπάς θα διαβάζει στην Ισαβέλλα θα τους κάνει αυτό:

Χρώματα:

 Λύκε, λύκε σ' αγαπώ (Monsieur Leloup est amoureux):
 

Ένα βιβλίο ίσως λίγο προχωρημένο για μας, που το διαβάζουμε ωστόσο με ευχαρίστηση.

Η ιστορία του μοναχικού κυρ-Λύκου, που ερωτεύεται τη Λύκαινα της διπλανής πόρτας και ξαφνικά νιώθει πως κάτι λείπει από τις ζωγραφιές του, κάτι που πρέπει οπωσδήποτε να συμπληρώσει...

 Η Σταυρούλα είναι πολύ ευχαριστημένη που στο τέλος όλοι γίνονται μια οικογένεια. Δίνει στον κάθε λύκο ένα όνομα απ' τη δική μας οικογένεια. Η Λουιζέτ είναι η ίδια, η Λούλου η Ισαβέλλα. Ο μπαμπάς της ο κυρ-Λύκος κι εγώ η Λύκαινα. Γιούπι!

Αντζελίνα μπαλαρίνα: Δεν είχαμε ξαναδεί βιβλίο της μέχρι τώρα, όμως μας άρεσε η Αντζελίνα. Πρώτον, είναι ποντικίνα. Δεύτερον, είναι μπαλαρίνα. Έχει πολύ ωραία εικονογράφηση. Ε, λοιπόν, είναι αρκετά τα θέλγητρα. Πήραμε δύο ποντικο-βιβλία της σειράς.

Η Αντζελίνα και η Αλίκη (Angelina and Alice):

 
Η Αντζελίνα, το ποντικάκι που αγαπάει το χορό, κάνει μια καινούργια φίλη στο σχολείο, την Αλίκη. Όταν όμως πέφτει στο προαύλιο και όλοι την κοροϊδεύουν, μαζί και η Αλίκη, η Αντζελίνα αισθάνεται ότι έχασε τη φίλη της και νιώθει πολύ μόνη.

Παρόλα αυτά, σύντομα η Αντζελίνα και η Αλίκη αποφασίζουν να συμφιλιωθούν και να συνεργαστούν ξανά, κι έτσι νιώθουν την αξία της φιλίας (όταν μάλιστα έχει δοκιμαστεί) και της ομαδικότητας.

Η Αντζελίνα και η Πριγκίπισσα (Angelina and the Princess):

Η Αντζελίνα θέλει όσο τίποτα στον κόσμο να πάρει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στην παράσταση μπαλέτου που θα γίνει προς τιμήν της πριγκίπισσας.

Όταν όμως αρρωσταίνει τη μέρα της οντισιόν, δεν τα καταφέρνει και αισθάνεται απαίσια.

Με τις συμβουλές της μαμάς της, αποφασίζει να δουλέψει σκληρά έτσι κι αλλιώς, και μ' αυτό τον τρόπο, όταν χρειάζεται, η Αντζελίνα καταφέρνει να σώσει την παράσταση και ταυτόχρονα να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα.

Να και κάποια επεισόδια της Αντζελίνας που βρήκα στο youtube, στα ελληνικά και στα αγγλικά:

Κι επειδή κοντεύει να ξημερώσει, πάω για ύπνο.
Θα σας αφήσω με μια εικόνα, με κάτι που απολαμβάνω τις τελευταίες μέρες.
Η Ισαβέλλα διαβάζει.



Ένα χαμόγελο.
Καλημέρα...