Όμως εντάξει, έχω και κάτι καλό:
Πρώτον, πάντα είμαι πρόθυμη να (ξανα)δοκιμάσω.
Δεύτερον, δεν με τρομάζει η ακαταστασία.
Τρίτον, Αναγνωρίζω ότι είναι (και αυτό) ένας υπέροχος τρόπος να περάσουμε όμορφο και δημιουργικό χρόνο με τα παιδιά. Αναγνωρίζω ότι τα παιδιά τρελαίνονται για χειροτεχνίες. Άρα, αν το θέλουν, εννοείται ότι θα το κάνουμε.
Ας παίξουμε με άμμο, των εκδόσεων Σαββάλα |
...ενθουσιαστήκαμε. Δεν είναι ούτε βιβλίο ούτε παιχνίδι. Είναι ένα ολόκληρο kit για να κάνεις όμορφες εικόνες κολλώντας πολύχρωμη άμμο στο χαρτί. Και περιέχει τα πάντα για να ξεκινήσεις.
Αριστερά, τα εργαλεία και τα υλικά. Δεξιά, ένα σπιράλ βιβλιαράκι με αναλυτικές οδηγίες, γενικές και για την κάθε εικόνα, κι από κάτω ένα μπλοκ για τις εικόνες σου.
Το κόλπο είναι ότι με το χωνί βάζεις άμμο στον "εκτοξευτή άμμου", για να τη ρίξεις μετά πάνω στην κόλλα που υπάρχει στο αυτοκόλλητο χαρτί, ή στην κόλλα που έχεις απλώσει εσύ στη σελίδα σου (το μπλοκ έχει κι απ' τα δυο είδη χαρτιού, αυτοκόλλητο για τις πιο περίπλοκες εικόνες, απλό για τις πιο εύκολες).
Το ξεκολλάς λίγο-λίγο, τμηματικά. Απλώνεις άμμο ενός χρώματος. Κολλάει αυτή. Μετά ξεκολλάς λίγο ακόμα. Ρίχνεις άλλο χρώμα και πάει λέγοντας.
"Σαν λάδι", είπε η Σταυρούλα όταν είδε τον τρόπο που γεμίζαμε τον εκτοξευτή με το χωνί, και θυμήθηκε τη μετάγγιση του λαδιού απ' το μεγάλο δοχείο στα μπουκάλια. |
Με λίγη βοήθεια απ' τη μαμά ο εκτοξευτής γεμίζει. Το μικρό χεράκι απλώνει άμμο στο αυτοκόλλητο (και έξω απ' αυτό), η μαμά κουνάει λίγο το χαρτί να πάει παντού, επιστρέφουμε την άμμο που περίσσεψε στο σακουλάκι της και είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε άλλο χρώμα.
Ορίστε το πρώτο βήμα.
Αρκετές φορές στην πορεία αναρωτήθηκα μήπως είναι πολύ μικρή γι' αυτό το παιχνίδι...
Όμως όχι, εκείνη πάλι με διέψευσε, θυμίζοντάς μου ότι δεν πρέπει να της κόβω τα φτερά, γιατί μπορεί να κάνει πράγματα μεγαλύτερα και διαφορετικά από τις προσδοκίες μου. Υπομονετικά συνέχισε, και τελικά του πήρε τον αέρα.
Βήμα-βήμα, ώσπου φτάσαμε σ' αυτό...
...που κέρδισε επάξια τη θέση του σε περίοπτο σημείο του σαλονιού της γιαγιάς.
Η Σταυρούλα ήθελε να συνεχίσουμε αμέσως...
Όμως κάποιος ξύπνησε.
Και προσπάθησε με κάθε τρόπο να γευτεί τα πρωτόγνωρα πράγματα που ήταν απλωμένα στο πάτωμα.
Οπότε έπρεπε μάλλον να αναβάλουμε τη συνέχεια του εγχειρήματος...
Και κάπως έτσι, ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο, φέτος ετοιμάσαμε την πρώτη μας Χριστουγεννιάτικη κατασκευή, το Σεπτέμβριο.
Το τραπεζομάντηλο μένει απλωμένο στο πάτωμα του σαλονιού με τις ώρες. Και οι ζωγραφιές όλο πληθαίνουν.
Η Σταυρούλα τρελαίνεται για "τις κατασκευές". Σκέφτεται την άμμο κι όταν λείπουμε απ' το σπίτι, κι όταν πέφτει στο κρεβάτι να κοιμηθεί. Κι εγώ, που δεν είμαι crafty άνθρωπος, τρελαίνομαι να παίζω με την άμμο μαζί της.
"Περιμένετε να μπουσουλήσω εγώ και θα δείτε τι θα τις κάνω τις κατασκευές σας..." |
Το βρήκα πολύ πρωτότυπο, δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο, θα το ψάξω και θα "περιποιηθούμε", ελπίζω και εμείς με τραπεζομάντηλο γιατί η χρυσόσκονη έχει αρχίσει και γίνεται ο εφιάλτης μου χεχε
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να το ευχαριστηθείτε κι εσείς! Πάντως το σαλόνι της γιαγιάς μας, ακόμα και με τραπεζομάντηλο, ακόμα και μετά το σκούπισμα, θυμίζει λίγο παραλία.... :Ο)
ΔιαγραφήΌμως σίγουρα αξίζει!!!
Aww, the projects turned out wonderfully! And isn't it funny how babies find every little thing before you even know what's there...
ΑπάντησηΔιαγραφήThanks! :) So true about babies! And she hasn't even started crawling yet. Then we'll have so much polly pocket/playmobil/sylvanian families stuff to hide... We'll have to find a special playing space for all that tiny stuff Stavroula loves to play with!
ΔιαγραφήΧΑΧΧΑΧΑ!!ΤΙ ΓΕΛΙΟ ΟΤΑΝ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ Η ΜΙΚΡΗ!!!!ΤΡΕΛΑΘΗΚΑ ΜΕ ΤΗ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΩΤΟ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΣΑΣ ΕΠΙΣΗΣ ΤΕΛΕΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ Η ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΗ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΜΙΑ ΧΑΡΑ...ΕΝΑ ΠΑΡΟΜΟΙΟ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΔΑΧΤΥΛΟΚΟΥΚΛΕΣ...ΤΩΡΑ ΒΕΒΑΙΑ ΧΑΘΗΚΑΝ ΟΛΕΣ ΓΙΑΤΙ ΤΙΣ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΠΑΝΤΟΥ ΜΑΖΙ..
ΤΩΡΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΧΙΤ ΟΙ ΣΧΕΔΙΑΣΤΡΙΕΣ ΜΟΔΑΣ ΕΔΩ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ...ΣΚΑΩ ΣΤΑ ΓΕΛΙΑ ΜΕ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΠΟΥ ΣΚΑΡΦΙΖΟΝΤΑΙ..ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΔΑΛΑ ΜΕ ΓΚΛΙΤΕΡ...ΧΡΥΣΟΣΚΟΝΗ=Ο ΤΡΟΜΟΣ .
Ευχαριστούμε!!
ΔιαγραφήΗ χρυσόσκονη όντως δεν βγαίνει πο-τέ.Το μωρό από τότε που γεννήθηκε εχει πάντα λίγη στο κεφάλι και λαμποκοπάει.
Φαντάζομαι τι ρούχα σχεδιάζουν οι μικρές!
Ανυπομονώ να δείξω στη Σταυρούλα πώς να παίζει με paper dolls. Όταν μεγαλώσει λίγο ακόμα.... :)