The House That Mouse Built

Έχω γι' απόψε ένα ακόμα μικρό έργο τέχνης. Είναι ένα απ' τα δωράκια της Ισαβέλλας για τα Χριστούγεννα -σπάνια μας κάνει κανείς δώρο βιβλίο, γιατί όλοι νομίζουν ότι τα έχουμε όλα (που δεν είναι φυσικά αλήθεια!) γι' αυτό διάλεξα εγώ για τα κορίτσια (ακόμα και για μένα, χα χα) μερικά βιβλιαράκια για τα Χριστούγεννα, που ελπίζω να σας τα δείξουμε σιγά σιγά εδώ αυτές τις μέρες- κι επίσης είναι, νομίζω, ένα απ' τα πιο χαριτωμένα βιβλιαράκια στον κόσμο! 

Αλήθεια τώρα. Απ' όλα τα όμορφα βιβλία με αξιαγάπητους μικρούς ήρωες, αυτό εδώ πρέπει να είναι η επιτομή της γλυκύτητας. 

The House That Mouse Built, της Maggie Rudy.

Η Maggie Rudy εδώ και 20 χρόνια τώρα δημιουργεί αυτά τα αξιολάτρευτα ποντικάκια από γκρίζο μαλλί, τα τοποθετεί σε σκηνικά δουλεμένα ως την τελευταία λεπτομέρεια και τα φωτογραφίζει (περισσότερες εικόνες υπάρχουν στο απίστευτο blog της MousesHouses).

Σ' αυτό το βιβλίο, που είναι το πρώτο της, οι ήρωές της είναι ο Mouse και η Musetta, που γνωρίζονται, ερωτεύονται και δημιουργούν την οικογένειά τους μέσα από μια απρόσμενη ιστορία αγάπης, με αφορμή... την κλοπή ενός κομματιού από τυρί.

Γραμμένο με μια τεχνική που θυμίζει λίγο... "ντίλι το καντήλι", όπου συνεχώς προστίθεται άλλη μια φράση στην ιστορία επαναλαμβάνοντας πάντα και τα προηγούμενα, το βιβλίο ξεκινάει περιγράφοντας πώς η Musetta λιμπίστηκε και έκλεψε ένα κομματάκι τυρί, που ήταν έξω, στο σπίτι που έχτισε το ποντικάκι.

Η μέλισσα που την τσίμπησε αμέσως μετά, όμως...

...μάλλον της έφερε καλή τύχη, αφού στάθηκε αφορμή να γνωρίσει τον Ποντικό, που ήρθε να βοηθήσει...

...και δεν φάνηκε να κρατάει καμία κακία για το κλεμμένο τυράκι.

Ο Mouse και η Musetta έγιναν ένα χαρούμενο ζευγάρι που έπαιζε και έκανε βόλτες στην εξοχή...

...μέχρι που τα βήματά τους τούς οδήγησαν στο γέρο δικαστή για να τους παντρέψει.

Το σπίτι τους έγινε πια σπίτι για δύο...

...και πολύ σύντομα για τρεις!

Το υπέροχο μωρό ποντικάκι που γεννήθηκε...

...λατρεύει ν' ακούει την ιστορία για το πώς γνωρίστηκαν οι γονείς του.

Και η οικογένεια ζει ευτυχισμένη στο σπιτάκι της.

Και τα δύο κορίτσια αγαπούν πολύ αυτό το βιβλίο -κι αν λογαριάσεις κι εμένα μαζί, και τα τρία.
Ένα σπιτάκι φτιαγμένο από μια φραντζόλα ψωμί, μικροσκοπικά και λεπτομερέστατα φτιαγμένα επιπλάκια, αγαπησιάρικα ποντικάκια κι ο μικρός άνετος κόσμος γύρω τους... απίστευτα, όμορφα πράγματα!

Το πίσω εσώφυλλο, με ολόκληρη την ποντικο-οικογένεια να κοιμάται, πρέπει να είναι η αγαπημένη σελίδα της Ισαβέλλας. Την παρατηρεί με προσοχή, χαμογελούν τα μάτια της.
 Νάνι, νινί. Κούνια μπέλα, νάνι. Μαμούλα, μπαμπά, νάνι. 

Όλοι νάνι. 

Όλοι νάνι, λοιπόν.

Καληνύχτα...