Vampirina Ballerina

Το προηγούμενο Σάββατο κάναμε πιτζάμα πάρτι. Δεν γιορτάζαμε τίποτα κι ήταν το πιο τέλειο πράγμα στον κόσμο. Καλέσαμε θείους και ξαδερφάκια, αγοράσαμε χνουδωτά παντοφλάκια κι ένα αρωματάκι (είχε πάνω τη Belle, έκανε 5 ευρώ και θα το φοράω, μ' άρεσε πολύ!) πάνω απ' το οποίο παίχτηκε ολόκληρο δράμα (η Ισαβέλλα επιμένει να το έχει "αγκαλιά" και να περιφέρεται στο σπίτι). 

 

Ήρθαν, φάγαμε πίτσα, χορέψαμε πολύ, παίξαμε κυνήγι θησαυρού, διαβάσαμε με τα ξαδερφάκια στο κρεβάτι και κοιμηθήκαμε μαζί τους. Ήταν, όπως προείπα, τέλεια, και η ιδέα ήταν της Σταυρούλας. Την έμπνευση, όμως, την πήρε απ' τη Vampirina Ballerina, μια ηρωίδα που αγαπάμε πολύ αυτό τον καιρό. Θα εξηγηθώ.

Τα δυο βιβλία της Vampirina τα ζαχάρωνα από πέρυσι, αλλά τελικά τα παραγγείλαμε φέτος με την ευκαιρία του φθινοπώρου/halloween/διαβάσματος για πλάσματα όπως μάγισσες, φαντάσματα, βρικόλακες και λοιπά στοιχειά. Τα λατρεύουμε, γελάμε πολύ μαζί τους, συζητάμε πολύ τις εικόνες. Είναι χαριτωμένα, πολύ αστεία, γεμάτα λογοπαίγνια που κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ να μεταφράσω (δεν το πετυχαίνω πάντα), και έχουν εκπληκτική εικονογράφηση. Κι η μικρή πρωταγωνίστρια, παρά τη βρικολακική της ιδιότητα, είναι απλά αξιολάτρευτη.

Το πρώτο βιβλίο είναι το Vampirina Ballerina, των Anne Marie Pace και Leyen Pham: Είναι λοιπόν αυτό το κοριτσάκι, η Vampirina, και είναι βρικόλακας, και θέλει όσο τίποτα στον κόσμο να γίνει μπαλαρίνα.

εσώφυλλο

Μετά από πολύ ψάξιμο, βρίσκει την κατάλληλη σχολή...

...και ξεκινάει μαθήματα μπαλέτου, όμως αρχικά φαίνεται πως δεν μπορεί να ταιριάξει με τα υπόλοιπα κορίτσια. Πώς να το κάνουμε, ξεχωρίζει...

...και καμιά φορά τις τρομάζει λιγάκι με την ιδιαίτερη εμφάνισή της.

Στην αρχή, είναι όλα τόσο δύσκολα. Φαίνεται πως με τίποτα δεν θα μπορέσει να τα καταφέρει...

...όμως η Μαντάμ την ενθαρρύνει...

...και η ίδια έχει τέτοια αποφασιστικότητα και προσήλωση στο στόχο της...

...που εξασκείται πραγματικά πολύ και βελτιώνεται συνεχώς!

Όταν έρχεται η ώρα για το ντεμπούτο της, όλη η οικογένειά της τη βοηθάει να προετοιμαστεί.

Και φυσικά είναι εκεί για το μεγάλο γεγονός.

Κι όταν ανοίγει η αυλαία, είναι υπέροχα!

Χειροκρότημα, υπόκλιση, και βλέμματα αποδοχής από τις συμμαθήτριες. Χαμόγελο! Μια μπαλαρίνα γεννιέται.

Το δεύτερο βιβλίο είναι το Vampirina Ballerina Hosts a Sleepover, όπου η Vampirina έχει την ιδέα να προσκαλέσει τις φίλες της απ' το μπαλέτο για τη νύχτα (εξ ου και η δική μας ιδέα για το πιτζάμα πάρτι).

Θέλει να τα κάνει όλα τέλεια, γι' αυτό και παίρνει ιδέες απ' τα υπόλοιπα κορίτσια...

...και προσπαθεί να τα κάνει όλα ροζ και χαρούμενα. Προετοιμάζεται προσεκτικά.

Η Ισαβέλλα σήμερα έκανε ό,τι μπορούσε για να μη βγάλω φωτογραφίες. Πάτησε ακριβώς την κατάλληλη στιγμή πάνω στη σελίδα όπου η Vampirina ψωνίζει τις προμήθειες για το πάρτι της, αρωματάκια και παντοφλάκια όπως εμείς. Όλα ροζ. Όπως εμείς. 

 Κρύβει τα τέρατα στο ντουλάπι, στολίζει τον πύργο και τους δικούς της, να μη μοιάζουν με βρικόλακες, και υποδέχεται τους καλεσμένους της...

Σε γενικές γραμμές, όλα πηγαίνουν καλά...

...αν και ένα-δυο πραγματάκια ξεφεύγουν απ' τον έλεγχο.

Πάντως το κέφι επανέρχεται γρήγορα...

...και τα κορίτσια δεν χάνουν την ευκαιρία να χορέψουν!

Όταν οι περισσότεροι νυστάζουν, η Vampirina βρίσκει κάτι ήσυχο να κάνει... 

Διαβάζει Hemingway, Ο ήλιος ανατέλλει ξανά...

 ...μέχρι να έρθει το πρωί και ν' αποχαιρετήσει τις φίλες της, που φεύγουν με τις καλύτερες εντυπώσεις...

...αφήνοντας την οικογένεια βρικολάκων ν' αναπαυτεί εν ειρήνη, ικανοποιημένη για την επιτυχία του πάρτι!

Καληνύχτα, Vampirina, ή μάλλον, καλημέρα...

Το διαβάσαμε εκατοντάδες φορές, γελάσαμε πολύ, και μετά η Σταυρούλα άρχισε να μου λέει πως, αν το κάνουμε κι εμείς αυτό, θα ήθελε να έχει παντοφλάκια και αρωματάκι όπως η Vampirina. Και, όταν η ιδέα πήρε σχήμα, όταν κάπως αυθόρμητα και βιαστικά οργανώσαμε το πάρτι μας, είχε.

Η Vampirina μας αρέσει τόσο πολύ γιατί είναι ένα απλό, γλυκό κοριτσάκι, που έχει ένα όνειρο και προσπαθεί πολύ να ταιριάξει κάπου. Δεν είναι εύκολο να είσαι διαφορετικός.
Μας αρέσει γιατί δεν απογοητεύεται απ' τα εμπόδια που συναντά- στο πρώτο βιβλίο προσπαθεί πολύ να πετύχει αυτό που αγαπά, και γιατί στο δεύτερο βιβλίο προσπαθεί πολύ να ευχαριστήσει αυτούς που αγαπά.
Είναι χαριτωμένη, ανασφαλής και τελείως άκακη.
Και -πόσο μ' αρέσει αυτό!- η οικογένειά της τη στηρίζει τόσο πολύ σ' αυτό που επιθυμεί κάθε φορά να κάνει, από το μπαλέτο μέχρι το sleepover. Είναι όλοι εκεί, από πάνω της, προσπαθούν να βοηθήσουν και να διευκολύνουν. Ο μπαμπάς με τη ζωγραφική του, η μαμά με τις κατασκευές της, η έφηβη αδερφή με τα βιβλία της, ο μπάτλερ που είναι το τέρας του Φρανκενστάιν, το μωρό που βγάζει "δοντάκια"... Δέχονται ακόμα και ν' αλλάξουν λιγάκι για χάρη της.

Η Vampirina είναι διαφορετική τόσο από τα κοριτσάκια του μπαλέτου, όσο κι από την οικογένειά της. Είναι κάπου στη μέση, και κάνει ό,τι μπορεί, μεταφορικά μιλώντας, για να "χωρέσει" στα παπούτσια του μπαλέτου της, μένοντας πιστή στον ξεχωριστό, μοναδικό εαυτό της.

Και, φυσικά, ποτέ δεν χάνει την ευκαιρία να χορέψει...

Καλό σαββατοκύριακο!