Είναι αργά και δεν θα γράψω πολλά, όμως πρέπει να γράψω κάτι. Μου 'λειψε τόσες μέρες το γράψιμο, ή πιο πολύ η οργανωμένη κι εντατική σκέψη που οργανώνει φράσεις στο μυαλό τη στιγμή πριν κυλήσουν από τα δάχτυλα στο πληκτρολόγιο. Αυτή η στιγμή της εντατικής σκέψης ας είναι λοιπόν η αρχή της λίστας των μικρών πραγμάτων. Θα εξηγηθώ.
Είπα να γράψω για το βιβλίο που βρίσκεται αυτές τις μέρες στο κομοδίνο μου, και το βιβλίο λέγεται "14,000 things to be happy about". Όχι, δεν είναι πραγματεία, δεν είναι βιβλίο ψυχολογίας, δεν είναι καν ένας μικρός κι ανάλαφρος οδηγός για τη ζωή σαν αυτούς που κυκλοφορούν με τα τηλεοπτικά περιοδικά. Το βιβλίο είναι μια λίστα.
Η λίστα περιέχει ακριβώς αυτό που δηλώνει ο τίτλος. Το ένα κάτω απ' τ' άλλο, χωρίς θεματική συνάφεια μεταξύ τους, τα πράγματα που κάνουν τη συγγραφέα χαρούμενη σχηματίζουν έναν κατάλογο, απ' αυτούς που φαντάζεσαι γραμμένους σ' ένα μακρύ χαρτί, που ξετυλίγεται, ξετυλίγεται, πέφτει στο πάτωμα, καλύπτει το διάδρομο, κατεβαίνει τις σκάλες, βγαίνει στο δρόμο και η άκρη του χάνεται απ' τα μάτια σου. Από πόλεις μέχρι φαγητά, από γιορτές μέχρι καθημερινές στιγμές, ιδέες, σκέψεις, συναισθήματα, τραγούδια, αντικείμενα, και λοιπά και λοιπά, τα μικρά πράγματα δεν έχουν τέλος.
Η πολυγραφότατη συγγραφέας του Barbara Ann Kipfer (θα τη βρείτε και στο site της thingstobehappyabout.com) , γλωσσολόγος και λεξικογράφος, εξηγεί πώς προέκυψε το βιβλίο: 40 χρόνια, ξεκινώντας από την έκτη δημοτικού, κατέγραφε -πρώτα σε τετράδια και μετά στον υπολογιστή- τα πράγματα που την έκαναν χαρούμενη. Κατέληξε με πάνω από 95.000 πράγματα στον κατάλογό της. Όλα αυτά τα χρόνια άνοιγε τη λίστα της και τα ξαναδιάβαζε, τα μικρά πράγματα της έφτιαχναν το κέφι αν ήταν λυπημένη ή της έδιναν ιδέες για το τι να μαγειρέψει ή τι να κάνει το σαββατοκύριακο. Τελικά διάλεξε 14.000 από αυτά και μας τα προσφέρει, για να μας εμπνεύσουν κι εμάς και να μας κάνουν χαρούμενους.
Τα καταφέρνει, τελικά. Το δώρο της είναι όμορφο. Το βιβλίο μ' έκανε πολλές φορές να χαμογελάσω, άλλες να γελάσω, και λίγες φορές να σουφρώσω τα φρύδια με δυσπιστία. Είναι αρκετά αμερικάνικο, μα σίγουρα διασκεδαστικό. Είναι ανάλαφρο (αλίμονο αν δεν ήταν), και πετυχαίνει το στόχο του, σε κάνει να νιώσεις ζεστασιά κι ευγνωμοσύνη. Κάποια απ' τα πράγματα to be happy about σύμφωνα με τη Barbara;
να ζουλας την τελειωμένη οδοντόκρεμα και να βγαίνει μια τελευταία δόση.
ένα μέρος σου να μένει πάντα παιδί.
ποπκόρν στο σινεμά.
τα 28α γενέθλια (γιούχου!)
ψηλοί άνθρωποι
επίσκεψη στο ζωολογικό κήπο
ρυτίδες γέλιου
Και ούτω καθεξής...
Κι έρχομαι στη δική μου λίστα, που δεν είναι γραμμένη σε κανένα τετράδιο, που ανανεώνεται καθημερινά, που την ξεφυλλίζω συχνά στο μυαλό μου και που συχνά την ξεχνάω. Η λίστα είναι σημαντική, σκέφτομαι τώρα. Η ζωή είναι μικρή και πρέπει να θυμόμαστε τα χαρούμενα πράγματα.
Δεν θα φιλοσοφήσω παραπάνω. Ξέρω πως θα ρθουν και δύσκολες στιγμές, και δεν έχω την αλαζονεία να ισχυριστώ πως μπορώ να αντιμετωπίσω με χαμόγελο ό,τι κι αν συμβεί, ούτε φυσικά πως μια λίστα με χαρούμενα πράγματα είναι αρκετή για κάτι τέτοιο. Σήμερα όμως ήταν μια όμορφη μέρα, γεμάτη χιλιάδες μικρά πράγματα που με έκαναν χαρούμενη. Θα μείνω σ' αυτό. Θα σκεφτώ τα χαρούμενα πράγματα πριν πάω για ύπνο. Κι αφού έκανα την αρχή της λίστας (η εντατική σκέψη που οργανώνει φράσεις στο μυαλό τη στιγμή πριν κυλήσουν από τα δάχτυλα στο πληκτρολόγιο), θα συνεχίσω για λίγο, στη φιλοσοφία του βιβλίου πάνω-κάτω, πριν τα όσα γράφω γίνουν παντελώς ακατάληπτα μέσα στη νύστα... νύχτα... νύστα...
ζεστές μέρες του χειμώνα
μωρά στο μάρσιπο
φυστικοβούτυρο
ζωάκια sylvanian families
τα μπροστινά πάνω δοντάκια της (Τσιπ και Ντέηλ)
επικοινωνία, συντροφικότητα, οικογένεια
ένας ροζ τοίχος στο σπίτι
να χειροκροτάει τον εαυτό της μετά από κάθε μικρό επίτευγμα
μια επίσκεψη σε βιβλιοπωλείο
να ξεκινάς να μαθαίνεις μια ξένη γλώσσα
να νιώθεις πως σε αγαπούν
Λονδίνο, Covent Garden, Waterstone's, μπισκότα του Μπεν
γέλιο μωρού
καινούργια παπούτσια
ξεκούραση
χριστουγεννιάτικα τραγούδια
ένα άρωμα στο δρόμο που σε γυρίζει στα παιδικά σου χρόνια
σαπουνόφουσκες
μια καλή πιρουέτα
θα μπορούσα να συνεχίσω για πάντα...
Καληνύχτα.
Είπα να γράψω για το βιβλίο που βρίσκεται αυτές τις μέρες στο κομοδίνο μου, και το βιβλίο λέγεται "14,000 things to be happy about". Όχι, δεν είναι πραγματεία, δεν είναι βιβλίο ψυχολογίας, δεν είναι καν ένας μικρός κι ανάλαφρος οδηγός για τη ζωή σαν αυτούς που κυκλοφορούν με τα τηλεοπτικά περιοδικά. Το βιβλίο είναι μια λίστα.
Η λίστα περιέχει ακριβώς αυτό που δηλώνει ο τίτλος. Το ένα κάτω απ' τ' άλλο, χωρίς θεματική συνάφεια μεταξύ τους, τα πράγματα που κάνουν τη συγγραφέα χαρούμενη σχηματίζουν έναν κατάλογο, απ' αυτούς που φαντάζεσαι γραμμένους σ' ένα μακρύ χαρτί, που ξετυλίγεται, ξετυλίγεται, πέφτει στο πάτωμα, καλύπτει το διάδρομο, κατεβαίνει τις σκάλες, βγαίνει στο δρόμο και η άκρη του χάνεται απ' τα μάτια σου. Από πόλεις μέχρι φαγητά, από γιορτές μέχρι καθημερινές στιγμές, ιδέες, σκέψεις, συναισθήματα, τραγούδια, αντικείμενα, και λοιπά και λοιπά, τα μικρά πράγματα δεν έχουν τέλος.
Η πολυγραφότατη συγγραφέας του Barbara Ann Kipfer (θα τη βρείτε και στο site της thingstobehappyabout.com) , γλωσσολόγος και λεξικογράφος, εξηγεί πώς προέκυψε το βιβλίο: 40 χρόνια, ξεκινώντας από την έκτη δημοτικού, κατέγραφε -πρώτα σε τετράδια και μετά στον υπολογιστή- τα πράγματα που την έκαναν χαρούμενη. Κατέληξε με πάνω από 95.000 πράγματα στον κατάλογό της. Όλα αυτά τα χρόνια άνοιγε τη λίστα της και τα ξαναδιάβαζε, τα μικρά πράγματα της έφτιαχναν το κέφι αν ήταν λυπημένη ή της έδιναν ιδέες για το τι να μαγειρέψει ή τι να κάνει το σαββατοκύριακο. Τελικά διάλεξε 14.000 από αυτά και μας τα προσφέρει, για να μας εμπνεύσουν κι εμάς και να μας κάνουν χαρούμενους.
Τα καταφέρνει, τελικά. Το δώρο της είναι όμορφο. Το βιβλίο μ' έκανε πολλές φορές να χαμογελάσω, άλλες να γελάσω, και λίγες φορές να σουφρώσω τα φρύδια με δυσπιστία. Είναι αρκετά αμερικάνικο, μα σίγουρα διασκεδαστικό. Είναι ανάλαφρο (αλίμονο αν δεν ήταν), και πετυχαίνει το στόχο του, σε κάνει να νιώσεις ζεστασιά κι ευγνωμοσύνη. Κάποια απ' τα πράγματα to be happy about σύμφωνα με τη Barbara;
να ζουλας την τελειωμένη οδοντόκρεμα και να βγαίνει μια τελευταία δόση.
ένα μέρος σου να μένει πάντα παιδί.
ποπκόρν στο σινεμά.
τα 28α γενέθλια (γιούχου!)
ψηλοί άνθρωποι
επίσκεψη στο ζωολογικό κήπο
ρυτίδες γέλιου
Και ούτω καθεξής...
Κι έρχομαι στη δική μου λίστα, που δεν είναι γραμμένη σε κανένα τετράδιο, που ανανεώνεται καθημερινά, που την ξεφυλλίζω συχνά στο μυαλό μου και που συχνά την ξεχνάω. Η λίστα είναι σημαντική, σκέφτομαι τώρα. Η ζωή είναι μικρή και πρέπει να θυμόμαστε τα χαρούμενα πράγματα.
Δεν θα φιλοσοφήσω παραπάνω. Ξέρω πως θα ρθουν και δύσκολες στιγμές, και δεν έχω την αλαζονεία να ισχυριστώ πως μπορώ να αντιμετωπίσω με χαμόγελο ό,τι κι αν συμβεί, ούτε φυσικά πως μια λίστα με χαρούμενα πράγματα είναι αρκετή για κάτι τέτοιο. Σήμερα όμως ήταν μια όμορφη μέρα, γεμάτη χιλιάδες μικρά πράγματα που με έκαναν χαρούμενη. Θα μείνω σ' αυτό. Θα σκεφτώ τα χαρούμενα πράγματα πριν πάω για ύπνο. Κι αφού έκανα την αρχή της λίστας (η εντατική σκέψη που οργανώνει φράσεις στο μυαλό τη στιγμή πριν κυλήσουν από τα δάχτυλα στο πληκτρολόγιο), θα συνεχίσω για λίγο, στη φιλοσοφία του βιβλίου πάνω-κάτω, πριν τα όσα γράφω γίνουν παντελώς ακατάληπτα μέσα στη νύστα... νύχτα... νύστα...
ζεστές μέρες του χειμώνα
μωρά στο μάρσιπο
φυστικοβούτυρο
ζωάκια sylvanian families
τα μπροστινά πάνω δοντάκια της (Τσιπ και Ντέηλ)
επικοινωνία, συντροφικότητα, οικογένεια
ένας ροζ τοίχος στο σπίτι
να χειροκροτάει τον εαυτό της μετά από κάθε μικρό επίτευγμα
μια επίσκεψη σε βιβλιοπωλείο
να ξεκινάς να μαθαίνεις μια ξένη γλώσσα
να νιώθεις πως σε αγαπούν
Λονδίνο, Covent Garden, Waterstone's, μπισκότα του Μπεν
γέλιο μωρού
καινούργια παπούτσια
ξεκούραση
χριστουγεννιάτικα τραγούδια
ένα άρωμα στο δρόμο που σε γυρίζει στα παιδικά σου χρόνια
σαπουνόφουσκες
μια καλή πιρουέτα
θα μπορούσα να συνεχίσω για πάντα...
Καληνύχτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου