Τριών

Σήμερα η μικρότερη κυρία του σπιτιού μας έγινε τριών χρονών. Κι από τη μία σκέφτομαι ότι τα τρία χρόνια είναι τόσο λίγα, κι αυτή είναι τόση δα -τριών χρονών, μωράκι ακόμα στα μάτια μου! Κι από την άλλη σκέφτομαι ότι τα τρία χρόνια είναι μια ζωή, γιατί δεν μπορώ να φανταστώ, σχεδόν δεν θυμάμαι τη ζωή μου πριν από 'κείνη.
Και φυσικά κάνω λάθος, δεν είναι πια μωράκι. Είναι ένα κοριτσάκι δυναμικό και τρυφερό, και τόσο πολύ αστείο! Της αρέσουν τα τραγούδια, της αρέσουν τα μωρά. Της αρέσουν οι κούκλες-μωρά. Της αρέσει να πίνει γάλα. Της αρέσει να ζωγραφίζει ατελείωτα (με μαρκαδόρους, με μολύβια, με κιμωλίες, στα χαρτιά, στο πάτωμα, στο σώμα της). Της αρέσει ν' ακούει παραμύθια  (τα τρία γουρουνάκια και τα εφτά κατσικάκια πιο πολύ απ' όλα). Της αρέσουν τα όμορφα φορέματα και οι φούστες και να διαλέγει μόνη της τα ρούχα της. Της αρέσει το tablet, λίγο περισσότερο απ' ό,τι θα ήθελα. Της αρέσει να παίζει με τ' αδερφάκια της και τους φίλους της. Θα μπορούσα να συνεχίσω για πολύ ακόμα μ' αυτή τη λίστα.
Προς τιμήν, λοιπόν, αυτού του γλυκού κοριτσιού που πριν τρία χρόνια ήρθε στη ζωή μας και γέμισε τον κόσμο μας με το φως και τα χρώματά της, είπα να σας δείξω σήμερα λίγα απ' τα τελευταία αγαπημένα της βιβλία.

Η Τσίου Τσίου ψάχνει το λαγό του Πάσχα: Ένα από τα καινούργια βιβλία των εκδόσεων Ίκαρος. Ξέρω πως δεν είναι και τόσο για την ηλικία της, και θα ταίριαζε περισσότερο σ' ένα μικρότερο παιδάκι, όμως το διάλεξε μόνη της, το διαβάσαμε μία φορά κι από τότε το "διαβάζει" μόνη της...

...ανοιγοκλείνοντας τα κινούμενα μέρη και βλέποντας τα ζωάκια, ενώ το κοτοπουλάκι Τσίου Τσίου ψάχνει το πασχαλιάτικο λαγουδάκι για να της δώσει ένα αυγό.



Αυτό είναι όλο κι όλο αυτό που συμβαίνει σ' αυτό το βιβλίο, μα -θα συμφωνήσω με την αναγνώστρια- οι εικόνες είναι πολύ όμορφες και χαρούμενες. Ιδανικό βιβλίο για ένα μωράκι 1+ έτους.

Rosie's Babies, των Martin Waddel και Penny Dale, ένα παραμύθι που κυκλοφορούσε παλιότερα και στα ελληνικά, με τίτλο Τα μωρά της Ρόζας. Το είχαμε, κάποιος το είχε κάνει δώρο στην αδερφή μου όταν ήταν μικρή, αλλά δεν το βρίσκουμε πια, όπως και πολλά άλλα βιβλία της παιδικής μας ηλικίας. Δυστυχώς, είναι εκτός κυκλοφορίας στα ελληνικά. Μα το παρήγγειλα από το amazon, κι είναι ό,τι πρέπει για κάποια που αγαπάει τα μωρά, παίζει με μωρά ζωάκια και έγινε πρόσφατα μεγάλη αδερφή...

Σ' αυτή την πολύ τρυφερή ιστορία, η μαμά ετοιμάζεται να βάλει για ύπνο το μωρό όταν η Ρόζι αρχίζει να της μιλάει για τα δικά της μωρά, που μπορεί να φαίνεται πως είναι πάνινα ζωάκια, μα στην πραγματικότητα είναι αληθινά!

Τα μωρά της Ρόζι κάνουν ένα σωρό πράγματα μαζί της. Παίζουν, οδηγούν αυτοκίνητα, πηγαίνουν στην παιδική χαρά, διασκεδάζουν. Κι εκείνη είναι η καλή μαμά που τα φροντίζει και τα προστατεύει πάντα.

Όταν όμως το μωρό της μαμάς έχει πια κοιμηθεί, και τα μωρά της Ρόζι έχουν κοιμηθεί επίσης, τότε η Ρόζι έχει μία μόνο επιθυμία...

...Να μιλήσουν για την ίδια, και να περάσει επιτέλους λίγο χρόνο μόνη με τη μαμά της.

Τόσο γλυκό, τόσο μέσα στην ψυχολογία του παιδιού που απέκτησε καινούργιο αδερφάκι και τόσο υπέροχα εικονογραφημένο που το θυμόμουν καλά ενώ είχα να το δω είκοσι χρόνια -το αγαπάμε!

5 Πασχαλινά αυγά, ένα βιβλιαράκι που επίσης διάλεξε μόνη της απ' το βιβλιοπωλείο, σε μία από τις τελευταίες βόλτες μας.

Οι κότες μοιράζουν πασχαλινά αυγά στα ζωάκια περιμένοντας τη μεγάλη μέρα. Μικρό, απλό κείμενο, ζωηρές εικόνες. Δεν είναι απ' τα αγαπημένα μου αλλά εκείνη το ξεφυλλίζει συχνά. Έχουν βρει με τη Σταυρούλα ποια κότα είναι η καθεμιά τους και ποια είμαι εγώ (αυτή με τα γυαλιά). Και το κοτόπουλο είναι, φυσικά, ο αδερφός τους.

Η Κοτούλα Τούλα (Hattie Peck), της Emma Levey. Ακόμα μια ιστορία με κότα και αυγά! Ετούτη εδώ όμως δεν έχει σχέση με το Πάσχα, αλλά με την προσπάθεια της κοτούλας να γίνει μαμά. Αφού δεν μπορεί να κάνει δικό της αυγουλάκι, βγαίνει σε αναζήτηση αυγών σε όλο τον κόσμο...

...και αφού προσπαθεί πολύ και περνά χιλιάδες εμπόδια, καταφέρνει να φέρει στο σπιτικό της όχι ένα αλλά πολλά αυγά και να γίνει μανούλα ενός πλήθους διαφορετικών πλασμάτων. Έτσι, η κοτούλα μας γίνεται ευτυχισμένη.

Μια ιστορία σύντομη και γλυκιά, που θίγει πολλά σημαντικά θέματα με τον απλό της τρόπο. Ο θρίαμβος απέναντι στις αντιξοότητες, η επιμονή και η υπομονή αλλά και η υιοθεσία. Όμορφο!

Ο Πετίτ, το τέρας, της Isol. Ένα βιβλιαράκι που δεν περίμενα ότι θα άρεσε τόσο στην Ισαβέλλα, αλλά πίστευα ότι θ' άγγιζε μόνο τη Σταυρούλα -όχι για πρώτη φορά, έκανα λάθος. Το ζητούσαν και οι δυο ξανά και ξανά, πολλές φορές στη σειρά, για μέρες. Έχει μικρό κείμενο, παράξενη εικονογράφηση και μια ιστορία που απ' ό,τι φαίνεται είναι στα παιδιά (αλλά και σε όλους μας)... πολύ οικεία.

Ο Πετίτ δεν ξέρει τι του συμβαίνει. Είναι άλλοτε καλός κι άλλοτε κακός. Η μαμά του αναρωτιέται πώς ένα καλό παιδί σαν αυτόν κάνει κάποιες φορές άσχημα πράγματα. Κι εκείνος αναρωτιέται διάφορα... Γιατί νιώθει αυτά που νιώθει; Γιατί όταν προσπαθεί να είναι καλός όλα πάνε στραβά; Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι είναι καλόκακος, κι ότι μάλιστα το ίδιο είναι κι η μαμά του -μήπως είναι κληρονομικό;
Η Ισαβέλλα θέλει ν' ακούει "τα κακά πράγματα" που κάνει ο Πετίτ. Μάλιστα δήλωσε πως αυτά της αρέσουν περισσότερο στο βιβλίο. Και τα δυο κορίτσια προβληματίστηκαν μ' αυτή την ιστορία, κι έκαναν ένα σωρό ερωτήσεις γι' αυτό το "πότε καλός, πότε κακός". Γιατί;
Νιώσαμε όλες μας μια παράξενη ταύτιση με τον Πετίτ, μια συμπάθεια. Καλόκακος, και λίγο μπερδεμένος... μήπως έτσι δεν είμαστε όλοι;

Αυτά ήταν λοιπόν τα τελευταία αγαπημένα της, που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή στο σπίτι...
Χρόνια πολλά, γλυκιά μου αγάπη. Να τα εκατοστήσεις! Να είσαι ευτυχισμένη!

Meg and Mog

Σας αρέσουν τα Σαββατοκύριακα που δεν βγαίνεις καθόλου απ' το σπίτι; Πριν όχι και πολύ καιρό, κάτι τέτοιο θα μου ήταν αδιανόητο. Τώρα τελευταία όμως, κάποια διαλείμματα σαν αυτό τα εκτιμώ και τ' αγαπώ μάλιστα. 

Κάπως έτσι πέρασε κι αυτό το Σαββατοκύριακο. Ασταμάτητο παιχνίδι στο σπίτι και βιβλία. Και δεν ήταν καν βροχερές μέρες, και δεν ήταν ούτε βαρετές. Ήταν γεμάτες με τον τρόπο τους. 

Μιλάμε για πολλά βιβλία. Αυτό. Γιατί όταν έχεις δύο μέρες ελεύθερες μπροστά σου χωρίς διακοπή, κατεβάζεις κι όλα τα ράφια στο πάτωμα άμα λάχει... Και μπορεί να μη διαβάζεις κάτι "δικό σου", ή  για να το πω αλλιώς κάτι με περισσότερες από 40 σελίδες ανάμεσα στα εξώφυλλα, αλλά στη μέρα σου χωράνε άπειρες  μικρές ιστορίες γεμάτες χρώμα. Απολαμβάνεις ν' ακούς την κάθε μία απ' τις μικρές ν' αφηγείται τη δική της εκδοχή απ' τα παραμύθια της, σχηματίζοντας μικρούς σωρούς βιβλίων δίπλα της, που πρέπει να είναι τακτοποιημένοι, με όλες τις ράχες σε ευθεία, τη μία πάνω απ' την άλλη. Και διαβάζεις γύρω στις 76 φορές, σε δύο γλώσσες, το Meg and Mog.  Γιατί όσα βιβλία κι αν υπάρχουν γύρω σας, το Meg and Mog με κάποιο τρόπο αυτό το Σαββατοκύριακο βγαίνει πάντα στην κορυφή. 

Το Meg and Mog είναι το πρώτο μιας ολόκληρης κλασικής σειράς βιβλίων με ηρωίδα μια αστεία μάγισσα και το γάτο της. Είναι μια μικρή ιστορία για μικρούτσικα παιδάκια, εικονογραφημένη με απλά σχέδια και έντονα χρώματα -το αποτέλεσμα είναι πολύ θελκτικό.  

Για να μην τα πολυλογώ, ήταν μια μάγισσα που την έλεγαν Meg... 

Που σηκώθηκε μια νύχτα, ντύθηκε...

Με κάθε ρούχο παραπάνω που φοράει, αλλάζει και η έκφρασή της -ούτε καν το είχα παρατηρήσει πριν το πουν τα κορίτσια.

 ...και κατέβηκε στην κουζίνα να φτιάξει πρωινό.

Αυτοί οι ήχοι (κλιπ κλοπ, ζζζ και τέτοια) υπάρχουν σ' όλο το βιβλίο και για κάποιο λόγο τις ξετρελαίνουν...

Ένα θρεπτικό πρωινό μαγειρεμένο στο αγαπημένο της καζάνι, φυσικά.

 Έπειτα, η Meg, μαζί με τον αγαπημένο της γάτο Mog, πετάει στον ουρανό και συναντά τις φίλες της, τις άλλες μάγισσες. Μαζί θα κάνουν ένα πάρτι με ξόρκια... 

... ανακατεύοντας υλικά στο καζάνι και απαγγέλλοντας μαγικά λόγια.

 Όμως... Μπουμ! Κάτι δεν πήγε καλά.

Η Ισαβέλλα σ' αυτή τη σελίδα ρωτάει κάθε φορά γιατί πετάχτηκαν τα καπέλα τους... 

Οι φίλες της Meg (με τα τέλεια ονόματα) έγιναν ποντίκια, κι εκείνη πρέπει να τους ξαναδώσει την πραγματική τους μορφή... Το επόμενο Halloween!

Προσθέστε μαγισσένιο γελάκι στο τέλος και αυτό ήταν!

Εδώ τελειώνει η ιστορία. Την πρώτη φορά είχα μείνει παξιμάδι με το τέλος, αλλά τα κορίτσια κάθε φορά γελάνε. Φαίνεται πως είναι απροσδόκητη και αστεία η τροπή των πραγμάτων, και ειδικά ο τρόπος που μένουν όλα μετέωρα!
Κάτι στα χρώματα, στα αστεία ονόματα, στους ήχους, στην απλότητα της ιστορίας, κάτι, κάτι, δεν ξέρω τι ακριβώς, κάνει αυτό το παραμυθάκι με σελίδες από χαρτόνι να έχει τεράστια επιτυχία στο σπίτι μας. Για περισσότερες λεπτομέρειες ρωτήστε τις κυρίες...

Καλή εβδομάδα!!

Δύο

Χθες το πρωί που ξύπνησαν ανάμεσα στα μπαλόνια, αφού έτρεξαν και χοροπήδησαν και φώναξαν και γέλασαν και είπαμε όλοι με τη σειρά "Χρόνια πολλά, Ισαβέλλα!", η Σταυρούλα κοίταξε καλά καλά την αδερφή της και παρατήρησε: "ακόμα φαίνεται σαν να είναι ένα". 

Όπως το εννοούσε η Σταυρούλα, ήταν αλήθεια. Το μωρό μας δεν είχε αλλάξει και πολύ απ' την προηγούμενη μέρα. Είχε αλλάξει λίγο, φυσικά. Γιατί σ' αυτή την ηλικία δεν περνάει μέρα που να μην έχει κάτι διαφορετικό και καινούργιο πάνω της -καινούργια δόντια, καινούργιες λέξεις, καινούργιες προτιμήσεις. Μα δεν είχε αλλάξει και τόσο που να το καταλαβαίνεις χωρίς να την παρατηρήσεις πολύ, πολύ προσεκτικά. 

Όμως...να που δεν είναι ένα. Έγινε δύο! Κι ό,τι βρεφικό πάνω της φεύγει σιγά σιγά, το μωρό δίνει τη θέση του σ' ένα χαρούμενο, ζωηρό κοριτσάκι, που είναι εντελώς διαφορετικό από "όταν ήταν ένα". Άλλος άνθρωπος, στην πραγματικότητα. Με μια προσωπικότητα που ξεχειλίζει από ένα μικροσκοπικό κορμάκι.  

Είναι αστεία, έξυπνη και τρυφερή. Είναι δυναμική και ξέρει να διεκδικεί αυτό που θέλει. Αγαπάει τα μωρά, την οικογένειά της, τη ζωγραφική. Το χορό, την τσουλήθρα, τα μακριά φορέματα, τη Ντόρα εξερευνήτρια και την Πέππα γουρούνι. Τις καραμέλες -περισσότερο να τις ξετυλίγει παρά να τις τρώει. Να δοκιμάζει παπούτσια. Να παίζει κάπου κάπου (ωιμέ!) στις τρεις η ώρα τη νύχτα. Να την κάνει ο μπαμπάς της αεροπλανάκι. 

Είναι καλλιτεχνική φύση. Αγαπάει τη μουσική, τραγουδάει όλη μέρα, κι όταν της λες καινούργιο τραγούδι μένει ακίνητη και σε κοιτάζει προσεκτικά στα μάτια. Τη βλέπεις να το μαθαίνει. Της αρέσει να μαθαίνει.

Είναι μια ακούραστη εξερευνήτρια του κόσμου. Στις βόλτες της αρέσει να παίρνει το χρόνο της. Αν μια απόσταση πέντε λεπτών κάνουμε μία ώρα να την καλύψουμε, αυτό δεν την απασχολεί καθόλου. Γιατί δεν βαριέται ποτέ.

Και γιατί, όπως επιτάσσει η ηλικία της, αντιμετωπίζει ακόμα με δέος και περιέργεια πράγματα που οι άλλοι θεωρούμε δεδομένα.

Είναι βιβλιοσκούληκο. Τρελαίνεται να της διαβάζουν. Της αρέσει να μοιράζεται τα βιβλία της με την αδερφούλα της.

Της αρέσει να μοιράζεται τα πάντα με την αδερφούλα της. Αν πάρει κάτι στα χέρια της, οτιδήποτε, θα ζητήσει οπωσδήποτε κι ένα ίδιο για τη Σταυρούλα. Την αγαπάει. Τη θαυμάζει. Την εμπιστεύεται.

Είναι ένα υπέροχο, φωτεινό πλασματάκι που γεμίζει χαρά τους ανθρώπους γύρω της. Αλλά αυτό δεν είναι καινούργιο... Είναι απ' τα πράγματα που δεν αλλάζουν ποτέ.

τη φωτογραφία την έβγαλε η Σταυρούλα

***

Με την ευκαιρία των γενεθλίων της, δύο αγαπημένα της βιβλία αυτόν τον καιρό: 

Από τη σειρά Tales from Acorn Wood των δημιουργών του Gruffalo Julia Donaldson και Axel Scheffler, οι ιστορίες Rabbit's Nap και Postman Bear. Όχι και τόσο γνωστές, μα σούπερ χαριτωμένες, αυτές οι πολύ πολύ σύντομες ρυθμικές ιστοριούλες μας ενθουσιάζουν με τους συμπαθητικούς χαρακτήρες που έχουν κάτι τόσο οικείο -αφού μοιάζουν στον Τικ και την Τέλα- και τα παραθυράκια -σχεδόν σίγουρη επιτυχία. Ιδανικά για ηλικίες 1-3, αλλά αρέσουν και στους λίγο μεγαλύτερους φυσικά...

Στο Rabbit's Nap, η καημένη η Κουνελίτσα ψάχνει ένα ήσυχο μέρος για να πάρει έναν υπνάκο, μα όλο και κάποιος θόρυβος την ενοχλεί.

Αλλάζει συνεχώς μέρος, μα οι φίλοι της, που κάνουν τις δουλειές τους, είναι παντού.

Τελικά, η πόρτα χτυπάει και...

... είναι οι φίλοι της, που τη νανουρίζουν μ' ένα τραγούδι. Και επιτέλους, κοιμήθηκε!

Στο Postman Bear, ο Αρκουδάκος γράφει τρία γράμματα και τα μοιράζει στους φίλους του...

...που τους βρίσκουμε τον καθένα στο δικό του σπίτι.

Τα γράμματα είναι προσκλήσεις για το πάρτι του, όπως μαθαίνουμε αργότερα.

Ο Αρκούδος ετοιμάζει ένα κέικ...

...κι όταν η πόρτα χτυπάει, οι καλεσμένοι του τού εύχονται Χρόνια Πολλά για τα γενέθλιά του.

***

Χρόνια πολλά και σε σένα, αρκουδάκι μου! Χρόνια πολλά πολλά κι ευτυχισμένα! 

Σ' ευχαριστώ που είσαι το παιδάκι μου.

Σ' αγαπώ!!!