Παρέα με το μικρό πρίγκιπα

Η δική μας περιπέτεια με το μικρό πρίγκιπα ξεκίνησε μ' αυτό:

Ένα βράδυ είδαμε την ταινία κινουμένων σχεδίων Ο μικρός πρίγκιπας (2015), τόσο γλυκιά και συγκινητική. Είναι η ιστορία ενός κοριτσιού που, πιεσμένο απ' την αυστηρή και οργανωτική μητέρα του, γνωρίζει τον παράξενο γέρο πιλότο που ζει στο διπλανό σπίτι. Εκείνος γίνεται φίλος της και την οδηγεί σ' ένα μαγικό ταξίδι στον κόσμο του μικρού πρίγκιπα, αλλάζοντας έτσι όλη τη ζωή της. Μας άρεσε πάρα πολύ αυτή η ταινία. Την έχουμε δει πολλές φορές από τότε. Πολλά πράγματα έκαναν εντύπωση στις μικρές, και πολύ συχνά πια παίζουν ότι είναι αυτές οι αυστηρές, πολυάσχολες, εργασιομανείς μητέρες για τα μωρά τους.

Ήταν η πρώτη επαφή των κοριτσιών μου με το Μικρό Πρίγκιπα.

Η Σταυρούλα ήθελε πολύ να διαβάσουμε την ιστορία. Και μπορεί στο σπίτι να υπήρχε ένα αντίτυπο της αυθεντικής έκδοσης με τις εικόνες του συγγραφέα, όμοιο μ' αυτό που είχα ποτίσει με τα δάκρυά μου όταν ήμουν δώδεκα...

...αλλά ήξερα ότι αυτό δεν ήταν κατάλληλο για ένα τόσο μικρό παιδάκι όσο το δικό μου. Ούτε ακόμα κι αυτή η τέλεια pop up έκδοση (πάλι με τις αυθεντικές εικόνες του συγγραφέα), ένα τεράστιο, χοντρό, πανέμορφο βιβλίο με κινούμενα μέρη, ήταν κατάλληλη για το πεντάχρονο. Το κείμενο ήταν πάντα πολύ μεγάλο σε σχέση με τις εικόνες, κι όταν συμβαίνει αυτό οι σελίδες γυρίζουν πολύ αργά, κι όταν συμβαίνει αυτό... πάει το ενδιαφέρον.

(Αυτό το βιβλίο πάντως είναι εντυπωσιακό...)

Ευτυχώς που κυκλοφορούν άπειρες εκδόσεις με το μικρό πρίγκιπα. Διαλέξαμε λοιπόν αυτό το εικονογραφημένο βιβλίο από τις εκδόσεις Ψυχογιός, που περιέχει ολόκληρη την ιστορία χωρίς περικοπές και απλουστεύσεις...

...αλλά ντυμένη με τεράστιες, πολύχρωμες εικόνες που είναι ό,τι πρέπει για μικρότερα παιδάκια. Το διαβάσαμε μέσα σε λίγες μέρες στο κρεβάτι πριν τον ύπνο. Η Σταυρούλα άκουσε όλη την ιστορία, ζήτησε διευκρινίσεις, ήθελε να επιστρέψει σε κομμάτια που της άρεσαν. Η Ισαβέλλα άκουγε κι αυτή ώσπου να νυστάξει, μετά μας γύριζε την πλάτη και κοιμόταν. Πάντως νομίζω ότι όσο άκουσε το πρόσεξε και της άρεσε. Μόλις χθες ζωγράφισε "ένα βόα που καταπίνει διάφορα ζώα".

'Ηταν υπέροχο να διαβάζω στα κορίτσια το μικρό πρίγκιπα, όπως είναι πάντοτε υπέροχο να μοιράζεσαι ένα κομμάτι απ' αυτά που αγαπάς, απ' τον εαυτό σου και την παιδική σου ηλικία, με τους αγαπημένους σου ανθρώπους. Το βιβλίο αυτό έγινε απ' τα καλύτερά μας, ο μικρός πρίγκιπας ο ήρωάς μας. Κι αυτές τις στιγμές που τους διάβαζα τα ήσυχα καλοκαιρινά βράδια, ξαπλωμένη ανάμεσά τους στο μεγάλο κρεβάτι μ' ένα κεφαλάκι ν' ακουμπάει σε κάθε ώμο, τα κορίτσια θα τις ξεχάσουν μα εγώ θα τις θυμάμαι για πάντα.

 Απ' όλα τα βιβλία που κυκλοφορούν με το μικρό πρίγκιπα, πήραμε κι αυτό, την ιστορία της ταινίας, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη:

Μας άρεσε αρκετά, αν και παραλείπει αρκετά μέρη της ταινίας (απαραίτητο για να είναι λεπτό και να απευθύνεται σε μικρά παιδάκια το βιβλίο) -εξάλλου η ιστορία της ταινίας κυκλοφορεί και σε μυθιστόρημα:

Επίσης, παλιότερα είχα πάρει μια ολόκληρη σειρά graphic novels με το μικρό πρίγκιπα, που βασίζονται σε μια γαλλική σειρά κινουμένων σχεδίων και κυκλοφορούν απ' τις εκδόσεις γράμματα -τα έχει η Πρωτοπορία σε σούπερ τιμή...

Δοκιμάσαμε να τ' αρχίσουμε αλλά είναι μικρές ακόμα γι' αυτά, δύσκολο να τα παρακολουθήσουν... Είναι πάντως πολύ ωραία, αν και αυτοσχεδιάζουν εντελώς ελεύθερα πάνω στους χαρακτήρες του πρίγκιπα, της φίλης του της αλεπούς και του φιδιού, που μονίμως δημιουργεί προβλήματα:

Είδαμε κι ένα επεισόδιο της σειράς και τους άρεσε πολύ, μάλλον θα τη συνεχίσουμε..

Τέλος, μετά από όλα αυτά, οι φίλοι μας μάς έφεραν σε επαφή μ' αυτό το πανέμορφο βιβλίο και CD που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εν Πλω, και είναι η ιστορία του μικρού πρίγκιπα διασκευασμένη σε θεατρική παράσταση από τον Δημήτρη Αδάμη. 

Το βιβλίο περιέχει το κείμενο της παράστασης, παρέα με υπέροχες εικόνες που μοιάζουν με πίνακες ζωγραφικής. Το CD περιέχει την ίδια την παράσταση -με διαλόγους και τραγούδια, που τη μουσική τους παίρνουν από γνωστά κλασικά κομμάτια. Είναι τέλειο και μας αρέσει πολύ να το ακούμε!

Κι αν υπάρχει ένας μικρός πρίγκιπας στη ζωή σου, κι αν ήθελες να τον νανουρίσεις, υπάρχει πάντα και αυτό...

Μεταμεσονύχτια αναγνώσματα...

Τις τελευταίες εβδομάδες, οι νύχτες είναι μεγάλες. Ο ύπνος λιγοστεύει και τη θέση του παίρνει η νυχτερινή φροντίδα ενός ή και δύο ή και τριών μωρών, που ξαφνικά δε νυστάζουν, ζητούν γάλα (κάποια) και αγκαλίτσες (όλα), τίποτ' άλλο βασικά εκτός από γάλα και αγάπη. Εγώ νυστάζω, κουτουλάω απ' τη νύστα, μα  είμαι ευγνώμων για τις νύχτες, γιατί ξέρω πως είναι κι αυτές μια προέκταση της μέρας μας. Είναι λίγος ακόμα χρόνος που περνάμε μαζί. Τα μάγουλά τους είναι απαλά, τα χεράκια τους ζεστά και τρυφερά. Τα βλέφαρά τους τόσο όμορφα όταν ανοιγοκλείνουν αργά, λίγο πριν έρθει και πάλι ο ύπνος. 

Και τότε, εκεί πάνω στο κομοδίνο μου, περιμένουν τα βιβλία. Εκεί που τελειώνουν τα κλάματα και η φροντίδα, εκεί που μένω μόνη με τον μικρούλη να τον ταΐζω και να πασχίζω με κάθε τρόπο να μείνουν τα μάτια μου ανοιχτά, ενώ εκείνος βλέπει ήδη τα δικά του μωρουδίσια όνειρα, τα βιβλία έρχονται. Στις τρεις ή στις πέντε το πρωί, ένα βιβλίο ανοιχτό μπροστά μου είναι η μόνη ελπίδα που έχω για να μείνω ξύπνια λίγο ακόμα. Και πιο πολύ απ' όλα, το Kindle μ' έχει σώσει -φωτίζει μόνο του στο σκοτάδι και δεν χρειάζεται να κάνω προσπάθεια να το κρατήσω ανοιχτό στη σελίδα που θέλω. 

Έντυπα ή ηλεκτρονικά, τρία βιβλία που διάβασα τις τελευταίες εβδομάδες...  

Μαγεία σε μικρές δόσεις (A Dash of Magic): 

Είναι το δεύτερο βιβλίο της σειράς Το μαγικό ζαχαροπλαστείο (σας έλεγα για το πρώτο μέρος εδώ) της Kathryn Littlewood, που ακολουθεί την οικογένεια Bliss σε μια απίθανη περιπέτεια στην προσπάθεια να πάρουν πίσω το μαγικό τους τσελεμεντέ (κλεμμένο από τη θεία Λίλι στο πρώτο βιβλίο). Η Ρόουζ, η δωδεκάχρονη πρωταγωνίστρια, βρίσκεται αντιμέτωπη με την αδίστακτη θεία της σ' έναν ξακουστό διαγωνισμό μαγειρικής στο Παρίσι, με τη μυστική συμφωνία όποιος κερδίσει να πάρει τον τσελεμεντέ. Ολόκληρη η τρελούτσικη οικογένειά της τη στηρίζει. Κι όταν για να πάρουν τα μυστικά μαγικά υλικά που χρειάζονται για να γίνουν οι συνταγές τους πραγματικά ξεχωριστές χρειάζεται να χορέψουν με gargoyles της Παναγίας των Παρισίων, να μιλήσουν με το φάντασμα της Μαρίας Αντουανέτας στις κατακόμβες και το πορτρέτο της Μόνα Λίζα στο Λούβρο ή να πετάξουν πάνω απ' την κορυφή του Πύργου του Άιφελ, καταλαβαίνετε ότι η αξιολάτρευτη οικογένεια Μπλις πηγαίνει το διαγωνισμό ένα επίπεδο παραπάνω από ένα απλό masterchef. Σε κάθε περίπτωση, αυτό το βιβλίο το αγαπώ πολύ. Όπως και το πρώτο μέρος της σειράς, είναι γεμάτο περιπέτεια, χιούμορ και μαγεία. Είναι ένα διασκεδαστικό, γρήγορο ανάγνωσμα, ένα έξυπνο και γλυκό βιβλίο που σε αφήνει πολλές φορές να χαμογελάς.

Η σιδερένια δοκιμασία (The Iron Trial):

Ένας μαγικός κόσμος, ένα αγόρι σ' ένα μυστηριώδες μαγικό σχολείο. Κάνει τα πάντα για να μην τον δεχτούν, μα καθώς φαίνεται είναι γραφτό. Το Ματζιστέριουμ συνδέεται με τον ίδιο, με την ιστορία της οικογένειάς του, με το παρελθόν και το μέλλον του. Καθώς η σχολική χρονιά προχωράει, το αγόρι αλλάζει. Για πρώτη φορά κάνει φίλους, ανακαλύπτει πράγματα στα οποία είναι καλός, μαθαίνει πράγματα για τον εαυτό του που θα τον συγκλονίσουν.
Και μόνο τα ονόματα της Χόλι Μπλακ και της Κασάντρα Κλερ πλάι πλάι μοιάζουν να υπόσχονται πολλά γι' αυτό το βιβλίο. Στην πραγματικότητα, ενώ πίστεψα ότι με ενθουσίαζε, δυσκολεύτηκε λίγο να με αγγίξει πραγματικά. Ίσως γιατί δεν μπορούσε να μη μου θυμίσει έντονα το Χάρι Πότερ (υπερβολικά έντονα;). Όταν αποφάσισα συνειδητά να σταματήσω τις συγκρίσεις και να δω το καθένα σαν κάτι ξεχωριστό δίνοντας και σ' αυτό το βιβλίο την ευκαιρία που του άξιζε, μου άρεσε πολύ. Είναι καλογραμμένο και περιπετειώδες. Είχε μια καλή ανατροπή στο τέλος και φαίνεται να προετοιμάζει μια καλή συνέχεια για τη σειρά του Ματζιστέριουμ. Για να δούμε...

The Heart is a Lonely Hunter: 

source

Ένα βιβλίο για μεγάλους; Ναι, σωστά. Κι εγώ η ίδια εκπλήσσομαι με τον εαυτό μου. Αυτό εδώ, που ήταν στη λίστα μου πολύ καιρό, το διάβασα στο Kindle και πραγματικά με ενθουσίασε. Το πρώτο μυθιστόρημα της Carson Mc Cullers που έγραψε σε ηλικία 23 ετών είναι πλέον ένα κλασικό έργο της αμερικάνικης λογοτεχνίας (είχε κυκλοφορήσει και στα ελληνικά με τίτλο Η καρδιά κυνηγάει μονάχη αλλά απ' ό,τι φαίνεται η έκδοση έχει καταργηθεί). Αφορά κάποιους από τους ανθρώπους μιας μικρής πόλης του αμερικάνικου Νότου, φαινομενικά άσχετους μεταξύ τους, βαθιά μοναχικούς -ένα κοριτσάκι που αγαπάει τη μουσική, έναν μαύρο γιατρό, τον ιδιοκτήτη ενός καφέ, ένα θυμωμένο μέθυσο. Στο κέντρο βρίσκεται η φιγούρα του John Singer, ενός κωφάλαλου άντρα που, έχοντας χάσει τον αγαπημένο του φίλο, είναι και ο ίδιος πολύ μόνος αλλά μετατρέπεται στον έμπιστο και την παρηγοριά όλων των υπόλοιπων.
Το βιβλίο είναι υπέροχο. Λυρικό, σκοτεινό, ατμοσφαιρικό. Συγκινητικό, καλογραμμένο, βαθιά ανθρώπινο. Μένει μαζί σου αφού το τελειώσεις. Μένεις μαζί του.

Στην πραγματικότητα, το The Heart is a Lonely Hunter μου άρεσε τόσο πολύ που με οδήγησε σ' ένα resolution σχετικά με τα βιβλία γι' αυτή τη χρονιά: Να προσπαθήσω να διαβάσω λίγο περισσότερα βιβλία για ενήλικες. Τα παιδικά, τα εφηβικά, τα μαγικά βιβλία θα είναι πάντα τ' αγαπημένα μου, αλλά υπάρχουν τόσα μα τόσα υπέροχα βιβλία από κάθε είδος... και -ωιμέ!- τόσο λίγος χρόνος!

Δυο διαφορετικά, αγαπημένα βιβλία

Πάνε βδομάδες πια που ήθελα να σας δείξω δυο αγαπημένα μας βιβλία που διαβάζουμε εδώ και λίγο καιρό τώρα... δυο παιδικά βιβλία πολύ διαφορετικά μεταξύ τους που βρήκαν τη θέση τους στην καρδιά των κοριτσιών. Ένα για μεγάλα παιδιά, το άλλο για μικρά. Το ένα κόμικ, το άλλο έμμετρο παραμυθάκι. Να μην τα πολυλογώ, είναι αργά και θα προχωρήσω κατευθείαν στο παρασύνθημα... 

Το βιβλίο Ο θίασος του μεσονυχτίου παρουσιάζει: Ρωμαίος και Ιουλιέτα (Stratford Zoo Midnight Revue Presents Romeo and Juliet) από τη σειρά Πάρκο Στράτφορντ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Polaris το πήρε δώρο η Σταυρούλα τα Χριστούγεννα. Για την ακρίβεια, ήταν δώρο από τη μαμά (εμένα) και της το διαλέξαμε με την Ισαβέλλα στα public μια μέρα που είχαμε πάει και χαζεύαμε. Η Ισαβέλλα τρελάθηκε με τις πολύχρωμες εικόνες, και με τον κόκορα στο εξώφυλλο (περνούσαμε τη φάση του κόκορα τότε) και το ξεφύλλιζε με τις ώρες στο πάτωμα του βιβλιοπωλείου. Με το ζόρι το τυλίξαμε. 

Είναι γνωστό ότι τα κορίτσια μου αγαπούν ένα καλό κόμικ. Κι αυτό εδώ είναι ένα απίστευτο κόμικ. Ολόκληρη η ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας διασκευασμένη όπως παρουσιάζεται από ένα θίασο... ζώων σ' έναν ασυνήθιστο ζωολογικό κήπο, όπου όταν πέφτει η νύχτα σηκώνεται η αυλαία. Τα ζώα χωρίζονται σε ηθοποιούς και κοινό, οι μεν παρουσιάζουν την ιστορία με έξυπνα twists και οι δε σχολιάζουν (ρόλος σημαντικός στο βιβλίο και ιδιαίτερα αστείος). Στην περίπτωσή μας, ο Ρωμαίος είναι κόκορας και η Ιουλιέτα αρκούδα, η διαμάχη Μοντέγων-Καπουλέτων είναι η διαμάχη ζώων της φάρμας-ζώων του δάσους, και η αυτοκτονία στο τέλος μετατρέπεται σε χειμερία νάρκη... που και αυτή δε στερείται τραγικότητας στα μάτια του τετράποδου κοινού! 

Το βιβλίο είναι κάτι παραπάνω από θελκτικό, απλά αξιολάτρευτο. Η χαρά μου όταν το διαβάζαμε ήταν εξίσου μεγάλη με της Σταυρούλας. Το κείμενο είναι τόσο έξυπνο, η διασκευή για ζώα τόσο αστεία, και παράλληλα τα πανέμορφα σκίτσα δίνουν ζωή στο όλο. Αν σας αρέσουν τα comics, το συνιστώ ανεπιφύλακτα! Και το τέλειο είναι ότι υπάρχει κι άλλο ένα βιβλίο με τον ίδιο θίασο, όπου τα ζώα ανεβάζουν το Μακμπέθ -θέλω πολύ να το διαβάσουμε κάποια στιγμή!- ενώ στο τέλος του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας μας υπόσχονται ότι η επόμενή τους παράσταση θα είναι κωμωδία!...  

Το δεύτερο βιβλίο μας είναι το Αχ γιατί να είμαι γάτα των Colin και Jacqui Hawkins (The Wizard's Cat) , που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Αιώρα. Το περίεργο μ' αυτό εδώ είναι ότι το ήξερε η Σταυρούλα πριν από μενα! Τους το είχε διαβάσει η δασκάλα στο νηπιαγωγείο στις αρχές της χρονιάς και την είχε ενθουσιάσει. Μάλιστα, μας είχε μιλήσει αρκετές φορές γι' αυτό στο σπίτι, απ' τα βιβλία που άκουσε στο σχολείο αυτό ήταν ένα απ' αυτά που την είχαν εντυπωσιάσει περισσότερο. Έτσι, όταν σε μια βόλτα μας στο βιβλιοπωλείο κατά το Νοέμβρη είδα τον τίτλο, το θυμήθηκα και της το έδειξα, ήθελε οπωσδήποτε να το αγοράσουμε. Στην αρχή δεν ήμουν τόσο σίγουρη, γιατί δεν με είχαν ενθουσιάσει οι εικόνες -πόσα λίγα ήξερα. Της έκανα το χατίρι και για μια ακόμη φορά.. είχε δίκιο.

Το Αχ γιατί να είμαι γάτα είναι ένα έμμετρο παραμυθάκι, σε μορφή διαλόγου, όπου η γάτα η... Μαγδάλω δεν είναι ικανοποιημένη με την εμφάνιση και τη γατίσια υπόστασή της γενικότερα, κι ο μάγος στον οποίο ανήκει προσπαθεί να την ευχαριστήσει μεταμορφώνοντάς την σε διάφορα άλλα ζώα. Τίποτα, βέβαια, δεν την ικανοποιεί και στο τέλος με μεγάλη χαρά η γάτα παραδέχεται ότι θέλει να είναι μόνο ο εαυτός της.

Η αγαπημένη μας σελίδα! Η απάντηση της Μαγδάλως με τρελαίνει.

Το θέμα μ' αυτό το μικρό, απλό βιβλιαράκι με το όμορφο μήνυμα -be yourself- είναι ότι είναι παράλληλα ΤΟΣΟ αστείο! Μετά από μήνες και αναρίθμητες αναγνώσεις τα κορίτσια γελούν ακόμα δυνατά με το βιβλίο, εννοείται ότι το ξέρουν και οι δύο απέξω, και επιστρέφουν σ' αυτό συχνά. Για πρώτη φορά (ειδικά από τη στιγμή που πρόκειται για έμμετρο βιβλίο) δεν έχω καμία επιθυμία να δω το πρωτότυπο, αφού τα στιχάκια της Μαριανίνας Κριεζή (μιας από τις δημιουργούς της αγαπημένης Λιλιπούπολης) είναι πανέξυπνα και δε θυμίζουν σε τίποτα μετάφραση. 

Γενικά, αυτό το βιβλίο μας φαίνεται τέλειο όπως ακριβώς είναι! Είναι ένα απ' τα μεγάλα μας φαβορί! Κι αφού μάλλον δεν θα το έπιανε το μάτι μου στο βιβλιοπωλείο αν δεν το ξέραμε από πριν, χαιρόμαστε πάρα πολύ που το σχολείο της Σταυρούλας μας το γνώρισε, και θυμίζουμε στον εαυτό μας για άλλη μια φορά να "μην κρίνουμε ένα βιβλίο απ' το εξώφυλλό του"... 

Ο κρυμμένος θησαυρός και η παγωνιά των Χριστουγέννων

Να σας πω κάτι; Μόνο 19 μέρες για τα Χριστούγεννα! Και, έτσι για το καλό, δυο χριστουγεννιάτικα βιβλία γι' απόψε: Ένα δικό τους, ένα δικό μου. 

Ένα απ' τα αγαπημένα χριστουγεννιάτικα βιβλία της Ισαβέλλας για φέτος είναι το Χριστούγεννα με τον κρυμμένο θησαυρό.  

Είναι ένα βιβλίο με παραθυράκια που ζητάει συχνά να της διαβάσω αλλά απολαμβάνει μια χαρά και μόνη της. Έχει αρχίσει κι αυτή να θέλει να "διαβάζει" μόνη τα βιβλία της, να τα κρατάει στα χέρια της και να λέει τις ιστορίες της, όπως η αδερφούλα της. 

 Στο συγκεκριμένο βιβλιαράκι η απλή και χωρίς πολλά λόγια ιστορία αφορά μια σχολική τάξη γεμάτη ζωάκια στο δάσος, που, μέσα σ' ένα χιονισμένο παραμυθένιο τοπίο, ξεκινούν μετά το τελευταίο τους μάθημα πριν τα Χριστούγεννα να ψάξουν για τα χριστουγεννιάτικα δώρα τους. Καθώς προχωρούν μέσα στο δάσος, πλησιάζουν συνεχώς το μεγάλο χριστουγεννιάτικο δέντρο που έχει στολιστεί. 

Εσύ ακολουθείς τα ζωάκια καθώς ανακαλύπτουν τα δώρα τους ένα ένα κι ανοίγεις πακετάκια βλέποντας τι έχουν βρει. 

Είναι όλα τους τόσο χαριτωμένα! Η εικονογράφηση του βιβλίου είναι πραγματικά πολύ πολύ όμορφη.

Τελικά παίρνουν το έλκηθρο να πάνε γρήγορα, βιάζονται γιατί ο καιρός χαλάει....

...και κάπως έτσι φτάνουν, στην τελευταία σελίδα, στο χριστουγεννιάτικο δέντρο (υπερπαραγωγή ομολογουμένως) και στη γιορτή που τα περιμένει. Μεγάλοι και μικροί τραγουδούν, χαίρονται και χωρίζουν ευτυχισμένοι, σκορπίζοντας ευχές στο δάσος. The end.

Το βιβλίο δεν είναι τέλειο, αλλά έχει σημαντικά ατού που το ανεβάζουν στα μάτια των κοριτσιών, και ειδικά της μικρούλας μας. Βιβλίο με παραθυράκια: τσεκ. Βιβλίο με ζωάκια: τσεκ, τον τελευταίο καιρό τρελαίνεται για τα ζωάκια, παίζει συνέχεια μ' αυτά, βλέπε sylvanians. Μεγάλο χριστουγεννιάτικο δέντρο: τσεκ, τις εντυπωσιάζει και τις δυο. Πανέμορφη εικονογράφηση: τσεκ, τα ζωάκια του βιβλίου είναι τόσο γλυκά, που κι εγώ γι' αυτή την εικονογράφηση τους το αγόρασα!
Κατά τα άλλα, η Σταυρούλα δεν μπορεί ν' αποφασίσει "ποιος είναι τελικά ο κρυμμένος θησαυρός; Τα δώρα τους ή το χριστουγεννιάτικο δέντρο;", η ιστορία δεν είναι δα και συγκλονιστική, ενώ η απόδοση σε στιχάκια... εντάξει, όχι τέλεια, συμπαθητική θα την έλεγα.
Πάντως, είναι ένα χαριτωμένο βιβλίο για παιδάκια από 2 χρονών. Και μη μας παρεξηγείτε, το αγαπάμε περισσότερο απ' ό,τι το κρίνουμε.

Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα εγώ αυτές τις μέρες είναι το Winterfrost της Michelle Houts -ένα υπέροχο χειμωνιάτικο παραμύθι τοποθετημένο στη Δανία, με πρωταγωνιστές ένα δωδεκάχρονο κορίτσι και μερικούς μικρούς νάνους- τους nisse, όπως ονομάζονται, για άλλους tomte (πριν δυο χρόνια σας έγραφα πάλι για έναν απ' αυτούς...), μικρά ξωτικά που συνδέονται με τα Χριστούγεννα στη Σκανδιναβική μυθολογία, προστάτες των σπιτιών για χρόνια και χρόνια. 

Λόγω μιας έκτακτης ανάγκης στην οικογένεια που απομακρύνει τους γονείς από το σπίτι, η δωδεκάχρονη Bettina αυτά τα Χριστούγεννα βρίσκεται μόνη να φροντίζει το σπίτι, το στάβλο και τη μικρή της αδερφή, την Pia, που δεν είναι ακόμα ενός έτους. Μέσα στη σύγχυση, η οικογένεια ξεχνάει ν' αφήσει το παραδοσιακό μπολ χριστουγεννιάτικης πουτίγκας ρυζιού για το nisse τους, που προσέχει την οικογένεια και τα ζώα, όπως είναι η παράδοση -εξάλλου τι σημασία έχει, αφού οι μεγάλοι, και η Bettina ακόμα, δεν πολυπιστεύουν στους μικρούς νάνους. Αλλά για τον νεαρό και εύθικτο nisse τους, έχει μεγάλη σημασία. Όταν η μικρή Pia εξαφανίζεται την ώρα που παίρνει τον απογευματινό υπνάκο της, η Bettina μπλέκεται σε μια μαγική περιπέτεια προσπαθώντας να βρει την άκρη: να εξευμενίσει αυτούς που πρέπει, να διορθώσει παρεξηγήσεις του κόσμου των nisse που αγγίζουν την ιστορία της και κυρίως να πάρει πίσω την αδερφούλα της, σώα και αβλαβή, πριν γυρίσουν οι γονείς της. 

Το ταξίδι της είναι αξέχαστο. Η περιπέτειά της παραμυθένια. Η ίδια η ηρωίδα είναι γενναία και έξυπνη και οι μικροί νάνοι τόσο συμπαθητικοί! Μου άρεσε τόσο πολύ αυτό το γλυκό, χειμωνιάτικο βιβλίο! Καλογραμμένο και συναρπαστικό, ό,τι πρέπει για την εποχή γύρω απ' τα Χριστούγεννα... 

Δεκέμβρης, πρώτη φωτιά στο τζάκι χτες το βράδυ, η απαλή λάμψη απ' τα φωτάκια, χριστουγεννιάτικες ιστορίες, χριστουγεννιάτικες ταινίες, κι ο ένας για τον άλλο... Δεν θέλω τίποτ' άλλο. Καλά το λένε... It's the most wonderful time of the year! 

Αντίο φθινόπωρο!

Εγώ άλλη ανάρτηση ήθελα να γράψω. Είχα αρκετά βιβλία να σας δείξω, "τα βιβλία του Νοέμβρη", που λέει κι η Σταυρούλα. Κι έπειτα απλώς δεν πρόλαβα. Φύγαμε για μια βδομάδα απ' την Αθήνα και τώρα πάει, πέρασε. Αυτό το ζεστό, παράξενο φετινό φθινόπωρο μου φαίνεται πως πέρασε πια. Κι ας μην το καταλάβαμε καλά καλά στην πόλη. Τουλάχιστον σ' αυτή τη σύντομη εκδρομή αγγίξαμε για λίγο τ' αληθινά χρώματά του. 

από μια σύντομη βόλτα στο αγαπημένο μας Λιτόχωρο

Απ' όλα τα βιβλία που διαβάσαμε αυτό τον καιρό, σας ξεχώρισα δύο γι' απόψε -και τα δύο δικά μου αναγνώσματα, και τα δύο για μεγαλύτερα παιδάκια, 8-10 ετών και πάνω (ό,τι πρέπει για μένα δηλαδή, χαχαχα). Πολύ διαφορετικά μεταξύ τους μα και τα δυο υπέροχα με τον τρόπο τους. 

Το βιβλίο Η γιαγιά μου η κλέφτρα (Gangsta Granny) του διάσημου πλέον David Williams είναι μια ιστορία αστεία, περιπετειώδης, αλλά ταυτόχρονα γλυκιά και συγκινητική, που μιλάει για την προκατάληψη και την αποδοχή. 

Ο Μπεν βαριέται αφόρητα τη γιαγιά του: το μόνο που της αρέσει είναι τα φαγητά με λάχανο και να παίζει Σκραμπλ, κι εκείνος είναι αναγκασμένος κάθε Παρασκευή να μένει σπίτι της. Μα εκεί που δεν αντέχει άλλο, ανακαλύπτει ένα απίστευτο μυστικό που αλλάζει εντελώς την εικόνα του για κείνη: η γιαγιά του είναι κανονική γκάνγκστερ, τρομερή κλέφτρα κοσμημάτων και το όνειρό της είναι να κλέψει τα κοσμήματα του στέμματος. Μαζί αρχίζουν να οργανώνουν τη μεγαλύτερη ληστεία όλων των εποχών, που καταλήγει στο να εισβάλουν στον Πύργο του Λονδίνου, να γνωρίσουν τη βασίλισσα και...

Δε λέω άλλα. 

Παρόλο που υπήρχαν πράγματα στο βιβλίο που με ξένισαν (ο τρόπος που μιλάει για τη γιαγιά στην αρχή... και γιατί πρέπει να τρώει συνεχώς λάχανο; επίσης δεν μου άρεσε το πώς αναφέρει συνέχεια ότι μυρίζει), και σαφώς υπήρχαν στοιχεία υπερβολής (μα αυτό, θα μου πεις, έγινε σκόπιμα, αφού στην υπερβολή στηρίζεται ολόκληρη η ιστορία, πράγμα που θυμίζει άλλωστε και τον Ρόαλντ Νταλ, με τον οποίο παρομοιάζεται συχνά ο Ουίλιαμς), το χάρηκα πραγματικά αυτό το βιβλίο. Γέλασα πολύ μαζί του και βρήκα συγκινητικό το απροσδόκητο, γλυκόπικρο τέλος του. Είναι μια ιστορία που τελικά μας θυμίζει πως οι ηλικιωμένοι (και οι άνθρωποι γενικώς) δεν είναι πάντα αυτό που δείχνουν, αλλά κρύβουν μέσα τους ένα θαυμαστό κόσμο, κι ακόμα ότι δεν θα είναι μαζί μας για πάντα.  

Το δεύτερο βιβλίο μου ήταν το The Miraculous Journey of Edward Tulane, που είχε κυκλοφορήσει και στα ελληνικά με τίτλο Το θαυμαστό ταξίδι του Έντουαρντ αλλά απ' ό,τι φαίνεται είναι εξαντλημένο (τι κρίμα! ελπίζω να επανεκδοθεί). 

Είναι η ιστορία ενός κουνελιού από πορσελάνη που, ταξιδεύοντας στα χέρια διάφορων ανθρώπων, μαθαίνει τελικά τι είναι η αγάπη. Ο Έντουαρντ στην αρχή είναι ένα παιχνίδι που έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, βαριέται τα πάντα, δε νιώθει τίποτα για το κοριτσάκι που τον αγαπά. Κι έπειτα χάνεται, τα χρόνια περνούν, αλλάζει πολλές φορές όνομα και ταυτότητα, αλλάζει ιδιοκτήτες, πληγώνεται, νοσταλγεί, σπάει, ξανακολλιέται, ζει για μεγάλο διάστημα χωρίς αγάπη, ώσπου κάποτε...γυρίζει στο σπίτι.

Τόσο απλά, αυτό το βιβλίο ήταν ό,τι πιο όμορφο διάβασα τον τελευταίο καιρό. Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω πώς θα μου φαινόταν αν ήμουν μικρή -μπορεί και να με στενοχωρούσε απίστευτα, γιατί το ταξίδι του Έντουαρντ δεν ήταν καθόλου ευχάριστο, σε κάποια σημεία μάλιστα γίνεται βίαιο, σκληρό, περιλαμβάνει τραγικές στιγμές. Αλλά νομίζω πως παρόλα αυτά θα μου άρεσε πάρα πολύ, θα με εντυπωσίαζε και θα με συγκινούσε όπως και τώρα, και θα έφερνε χαμόγελα και δάκρυα. Και καθώς τα γράφω αυτά σκέφτομαι πως καμιά φορά είναι απίστευτο το πόσο μπορεί να σε αγγίξει μια ιστορία με ήρωα ένα πορσελάνινο κουνέλι.

Αυτά είχα γι' απόψε λοιπόν. Και, για να κλείσουμε, τώρα που στο σπίτι έγινε αυτό...

...και το δεντράκι μας βγήκε χτες απ' το κουτί (γιούπι!!!), και κρεμάμε και ξεκρεμάμε 285396487 φορές τη μέρα τα αγαπημένα μας στολίδια (πότε θα μας πέσει όλο το σύστημα στο κεφάλι δεν ξέρω) και τα χριστουγεννιάτικα βιβλία απλώθηκαν στο πάτωμα, έγιναν χαλί, άρχισαν να διαβάζονται, μπήκαν σε άμεσα προσβάσιμο ράφι και τα λοιπά και τα λοιπά, πλέον νομίζω ότι μπορούμε επίσημα ν' αρχίσουμε (απ' την επόμενη φορά) να μιλάμε για χριστουγεννιάτικα βιβλία! Δεν θα κάνουμε χριστουγεννιάτικο ημερολόγιο βιβλίων φέτος (δεν έχω τόσα πολλά καινούργια) αλλά μέσα στο κανονικό μας advent calendar με τις μικρές (και πιο φτηνές απ' τα βιβλία) εκπλήξεις θα παρεμβάλλονται φυσικά και χριστουγεννιάτικα βιβλία. Και μερικά ακόμα εκτός advent calendar... Ανυπομονώ να σας τα δείξω!

Αντίο φθινόπωρο, ήρθε πάλι αυτή η εποχή του χρόνου! 

Harry Potter, Illustrated Edition

Ξέρω ότι έχει βουίξει η μπλογκόσφαιρα με το συγκεκριμένο βιβλίο, αλλά δεν μπορώ να μην του αφιερώσω κι εγώ μια μικρή μικρή ανάρτηση. Μέχρι πριν λίγες μέρες δεν είχα ιδέα ότι υπάρχει, μέχρι που το παρουσίασε η Δήμητρα στο A World of my Own -κι από τότε το βλέπω συνεχώς μπροστά μου! Δεν μπορώ να πω ότι μου πήρε και πολύ καιρό μέχρι να ενδώσω και να το αγοράσω κι εγώ... (το βρήκα στα Public)

Είναι το Harry Potter and the Philosopher's Stone, Illustrated Edition με φανταστικές εικόνες του Jim Kay (που εικονογράφησε και το συγκλονιστικό Το τέρας έρχεται). 

Είναι μεγάλο βιβλίο σε διαστάσεις, και περιέχει ολόκληρο το κείμενο του "Ο Χάρι Πότερ και η Φιλοσοφική Λίθος", χωρίς περικοπές. Η τιμή του είναι... χμ, λίγο τσουχτερή, αλλά τι να γίνει, απλά δείτε το, μου φάνηκε πως άξιζε αυτή τη φορά μια μικρή σπατάλη. Από τότε που το πήραμε δεν το έχω βάλει στη βιβλιοθήκη, το έχω ακόμα πάνω στο τραπέζι να το βλέπω (χαχα). Το ξεφυλλίζουμε, κοιτάμε και ξανακοιτάμε τις εικόνες κι η Σταυρούλα ρωτάει πότε θα έρθει η ώρα να το διαβάσει!

Η ιστορία της πρώτης περιπέτειας του Harry Potter είναι μάλλον γνωστή σε όλους, γι' αυτό δεν θα πω τίποτα παραπάνω. Νομίζω μερικές απ' τις εικόνες αρκούν...

Dudley Dursley

Hagrid

Dumbledore

Ron και Harry στο Hogwarts Express

καθηγητής Snape

Hermione

Καθηγήτρια McGonagall 

Η πρώτη εμφάνιση του Voldemort

Μια απ' τις αγαπημένες μου εικόνες του Harry

εσώφυλλο

 Και φυσικά υπάρχουν πολλές πολλέεεεεες ακόμα...