Κι άλλες νεράιδες

Τις προάλλες βρέθηκα μετά από καιρό σε κανονικό βιβλιοπωλείο. Ενημερωμένο. Με βιβλία. Ο χρόνος ήταν λίγος, γι' αυτό κυριολεκτικά τους όρμηξα. Με τα παιδιά μέσα στο μαγαζί, πρέπει να είσαι γρήγορος. Μετά από λίγο, ζαλίστηκα- μ' αυτά που έβλεπα και με το πόσο γρήγορα προσπαθούσα να τα αφομοιώσω. Η Ισαβέλλα στην αγκαλιά του μπαμπά της είχε βαρεθεί και γκρίνιαζε ήδη. Η Σταυρούλα είχε διαλέξει το βιβλίο της και το διάβαζε καθισμένη στο πάτωμα. 

Αγοράσαμε τρία βιβλιαράκια. Τόσο διαφορετικά μεταξύ τους, αλλά με κοινό θέμα -τις νεράιδες. Δεν ήταν σκόπιμο. Απλώς, όπως έλεγα κι εδώ, τις αγαπάμε.

Λίγες εικόνες χωρίς πολλά λόγια σήμερα:

Ρουμπίνη, η κόκκινη νεράιδα: Από τη σειρά "μαγικό ουράνιο τόξο". Τα βιβλία της Daisy Meadows για τις νεράιδες που κυκλοφορούν στα ελληνικά είναι πάνω από 35. Συνολικά είναι άπειρα. Υπάρχουν νεράιδες των χρωμάτων, της εβδομάδας, των καιρικών φαινομένων και αμέτρητες άλλες. Έχουν γίνει τηλεοπτική σειρά, και έχουν το επίσημο site τους. Είναι ό,τι πρέπει γι' αυτή τη δύσκολη στην επιλογή βιβλίων ηλικία, γύρω στα 4-8.

Σ' αυτό το πρώτο βιβλίο της σειράς, η Κρίστι και η Ρέιτσελ συναντούν τη Ρουμπίνη, την κόκκινη νεράιδα, που τους αναθέτει την αποστολή να βρουν τις αδερφές της, τις υπόλοιπες νεράιδες του ουράνιου τόξου, εξόριστες από τον Παγερό Τζακ σε διαφορετικά μέρη του νησιού Βροχοξόρκι. 

Το βιβλίο είναι φανταστικό για ένα κοριτσάκι που μόλις έχει αρχίσει να διαβάζει βιβλία με κεφάλαια. Έχει μαγεία και περιπέτεια και νεραϊδόσκονη. Κάτι μου λέει ότι θα μας περιμένει για λίγο, πολύ λίγο καιρό ακόμα...

Mαγικός κήπος: Μια μικρή νεραϊδένια ιστορία με τα σχέδια της Cicely Mary Barker. Και pop-ups. Μόλις το είδα έμεινα με ανοιχτό το στόμα. Σκέτη ομορφιά. 

Μια μικρή νεράιδα που μόλις βγήκε απ' το λουλούδι της, η Νεράιδα του Κρίνου, ψάχνει να βρει ένα μαγικό μέρος ακολουθώντας τις οδηγίες που βρήκε σ' ένα ποίημα γραμμένο σ' ένα φύλλο. Στο δρόμο γνωρίζει και γίνεται φίλη με άλλες μικρές νεράιδες. 

Παρόλο που η ιστορία είναι χαριτωμένη, προφανώς η εικονογράφηση είναι αυτό που μετράει σ' αυτό το υπέροχο βιβλίο. Με το χοντρό του εξώφυλλο και το vintage ύφος του, μοιάζει λες και βγήκε από μια παλιά, μαγική βιβλιοθήκη. Κι αυτό, το 'χω ξαναπεί, είναι κάτι που με ξετρελαίνει.  

Πανέμορφα νεραϊδάκια κρύβονται στη φύση, έτοιμα να προσφέρουν τη βοήθειά τους. 

Για να προχωρήσει παραπέρα, η Νεράιδα του Κρίνου πρέπει να πετάξει με τις πεταλούδες. 

Η Νεραϊδούλα της Νεραγκούλας και το Νεραϊδόπαιδο του Δωδεκάνθιου. Πάντως νομίζω ότι ένας λόγος που η Σταυρούλα δεν κάθεται ακόμα ν' ακούσει την ιστορία είναι αυτά τα ονόματα. Μέχρι να τα πεις πέρασε ένα λεπτό. 

Ο μαγικός κήπος. Η Νεράιδα του Κρίνου έφτασε. Κι εγώ κάπως σαν αυτήν έκανα την πρώτη φορά που είδα αυτές τις σελίδες... Μια λέξη έχω να πω γι' αυτό το βιβλίο: ΟΥΑΟΥ. Και λέγοντας αυτό νομίζω πως έχω πει αρκετά.

Η πριγκίπισσα του κάστρου: Το βιβλίο που διάλεξε η Σταυρούλα για τον εαυτό της. Είναι από 'κείνα τα βιβλία που δεν γράφουν ούτε τον πρωτότυπο τίτλο, ούτε το όνομα του συγγραφέα. Από 'κείνα που δεν τα πιάνει το μάτι σου, και μόνο ένα παιδί τα ξετρυπώνει. Και τα παίρνει παραμάσχαλα και δεν τ' αφήνει. Και κάθεται στο πάτωμα του βιβλιοπωλείου και ασχολείται μαζί τους. 

¨Εχει και παραθυράκια. Βέεεβαια. Πώς ξέχασα ν' αναφέρω τα παραθυράκια;

Είναι λοιπόν μια πριγκίπισσα και ψάχνει στο κάστρο της να βρει τις φίλες της τις νεράιδες, 10 στο σύνολο. Ψάχνεις κι εσύ μαζί της ανοίγοντας παραθυράκια (και πόρτες και ντουλάπες και πάει λέγοντας). Μπορεί όμως από κάτω να βρεις ένα δράκο. Ή ένα σκελετό. Ή ένα φάντασμα. Ή μια θυμωμένη μαγείρισσα που έχει του κόσμου τα πιάτα να πλύνει...

Το κείμενο είναι έμμετρο και συμπαθητικό, οι εικόνες χαρούμενες και χαριτωμένες. Και η Σταυρούλα το αγαπάει. Καλωσήρθες στο σπίτι μας, βιβλίο που δεν θα διάλεγα ποτέ.

Καλωσήρθες.