Το διάστημα που πέρασε διάβασα αρκετά και έγραψα λίγο, ταξίδεψα κάμποσα χιλιόμετρα και σκέφτηκα πολύ, γνώρισα διάφορους ανθρώπους κι ένα γάτο, λυπήθηκα και χάρηκα και κολύμπησα και οδήγησα (Παναγία βόηθα!), και τράβηξα φωτογραφίες και έδωσα και πήρα αγκαλιές, και πέρασε ο πρώτος μήνας του καλοκαιριού και φτάσαμε σχεδόν στη μέση, με στιγμές που τόσο εύκολα έγιναν αναμνήσεις κι άλλες που περιμένουν στη γωνία να τις ζήσουμε κι αυτές.
Καλοκαίρι.
Πώς κυλάει η ώρα.
Είναι στ' αλήθεια καιρός να φτιάξουμε όμορφες αναμνήσεις.
Τα καλοκαίρια των παιδικών μου χρόνων δεν τα θυμάμαι πια με λεπτομέρειες, όμως μέσα στη θολούρα ξέρω πως ήταν μεγάλα και όμορφα. Είχαν ατέλειωτο παιχνίδι στο δρόμο και ατέλειωτα απογεύματα στη θάλασσα, και μεγάλες διαδρομές με το πούλμαν ώσπου να φτάσουμε εκεί, και μεγάλες συζητήσεις στο πούλμαν, και παιδική χαρά ως τη νύχτα και αργούς περιπάτους χωρίς σκοπό. Είχαν βαρετές στιγμές στο χωριό, είχαν ποδήλατο, είχαν ουρανό γεμάτο αστέρια και αγάπη. Λίγες στιγμές μένουν από τότε, κι ακόμα μια διάχυτη ευτυχία, μια νοσταλγία για την εποχή που ο κόσμος ήταν πιο μικρός και δεδομένος, οι φόβοι πιο παραμυθένιοι κι η παρηγοριά τους πιο απλή.
Σκέφτομαι τα ευτυχισμένα παιδικά μου χρόνια, τις αόριστες αναμνήσεις μου που έχουν σχεδόν περάσει στη σφαίρα του μύθου, εκείνον τον μικρό χαρούμενο άνθρωπο που έγινε αυτό που είμαι εγώ. Εύχομαι στ' αλήθεια να προσφέρω κι εγώ στο παιδί μου κάτι καλό, μια βαλίτσα ευτυχισμένες αναμνήσεις για το ταξίδι της ζωής της.
Τα καλοκαίρια είναι όσο τίποτα καιρός για ευτυχισμένες αναμνήσεις.
Η οικογένεια είναι πιο πολύ μαζί, οι καρδιές πιο ανοιχτές. Θέλω να κάνω τα καλοκαίρια μας μαγικά. Οι τρεις μας, κι οι άνθρωποι στο δρόμο μας, η μεγάλη μας οικογένεια. Θέλω να κάνω την κάθε μέρα μας μια πιο όμορφη ιστορία.
Κι ερχόμαστε στο βιβλίο, έτσι για να δικαιολογήσουμε την παρουσία του παραπάνω παραληρήματος σ' ένα μπλογκ που ονομάζεται "βιβλιοσκούληκο" (χα). Τέτοιες σκέψεις λοιπόν έκανα εδώ και λίγο καιρό, από τότε που άρχισε το καλοκαίρι και λίγο πιο πριν, όταν έπεσα πάνω σ' αυτό:
Ο κύριος αυτός λοιπόν, αφού έγραψε ένα επιτυχημένο βιβλίο (δεν το έχω διαβάσει αλλά απ' ό,τι λέει είναι μάλλον κάτι σαν απομνημονεύματά του) και με την καριέρα του λίγο-πολύ στάσιμη, δέχτηκε την πρόταση να γυριστεί το βιβλίο του σε ταινία. Τότε, κατά κάποιο τρόπο, οι παραγωγοί της ταινίας τον ταρακούνησαν και τον έσωσαν μαζί. Το βιβλίο έπρεπε να αλλαχτεί αρκετά, γιατί μια ταινία δεν είναι σκέψεις, αλλά θέλει δράση, ιστορία, κορυφώσεις. Αλλιώς είναι μια ταινία βαρετή, μια ταινία που κανείς δεν θα ήθελε να δει. Οι παραγωγοί κάθισαν μαζί του να γράψουν ένα νέο σενάριο. Και ο Don άρχισε να σκέφτεται ότι αυτά που κάνουν μια ταινία ν' αξίζει είναι λίγο-πολύ αυτά που κάνουν μια ζωή ν' αξίζει. Ότι δεν είναι πια ικανοποιημένος με το να περνάει τη ζωή του στον καναπέ και στον υπολογιστή, γράφοντας ιστορίες άλλων, φανταστικών ανθρώπων, ονειροπολώντας, αλλά ότι πρέπει να ζήσει, και να κάνει τη ζωή του μια καλύτερη ιστορία. Στο A Million Miles εξιστορεί την πορεία του μέχρι να πάρει μπρος και να βάλει το σχέδιο σ' εφαρμογή, κι ακόμα μιλάει για ανθρώπους που τον ενέπνευσαν, που έκαναν κάτι καλό, κάτι μεγάλο, κάτι που άξιζε, κάτι.
Το βιβλίο είναι γεμάτο χιούμορ, συγκίνηση, όμορφες ιστορίες και αξιομνημόνευτες σκέψεις (υπογράμμιζα συνέχεια όσο το διάβαζα). Είναι γεμάτο ειλικρίνεια, και διδάσκει χωρίς διδακτισμό. Είναι γεμάτο θετική σκέψη. Ο Don δεν έχει πρόβλημα να τσαλακώσει την εικόνα του, εσωτερικά κι εξωτερικά. Μαθαίνουμε μαζί του.
Ο Don ήρθε σε πολύ καλή στιγμή, γιατί προχώρησε τις σκέψεις που ήδη έκανα. Ρούφηξα το βιβλίο του. Με άγγιξε πολύ και τον συστήνω ανεπιφύλακτα.
Μια καλύτερη ιστορία, λέει ο Don. Ζήσε μια καλύτερη ιστορία. Κάνε κάτι που αξίζει. Θέλει προσπάθεια αλλά αξίζει τον κόπο.
Και τώρα.. το κορίτσι μου ξύπνησε. Πρέπει να κλείσω, να γυρίσω κοντά της. Θέλω να κλείσω, να γυρίσω κοντά της. Έχουμε τόσα να κάνουμε, όμορφα πράγματα που μέχρι το τέλος της μέρας θα έχουν γίνει όμορφες αναμνήσεις. Το πάρκο μας περιμένει, το καλοκαίρι μας περιμένει. Αυτό που αξίζει δεν είναι ανάγκη να είναι μεγάλο.
Θα είμαστε μαζί, και θ' αγαπιόμαστε.
Και θα προσπαθούμε να κάνουμε τη μέρα μας μια πιο όμορφη ιστορία.
Καλό καλοκαίρι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου