Κυριακή 17 Μαΐου 2015

Αποχαιρετώντας την άνοιξη

Νιώθω φέτος πως η άνοιξη έφυγε τόσο βιαστικά! Δεν πρόλαβα να τη νιώσω καλά καλά και βρεθήκαμε να κοιτάζουμε στα μάτια το καλοκαίρι. Έτσι, είπα σήμερα να σας δείξω μερικά ανοιξιάτικα βιβλία μας, λίγο αργά, αλλά παρά ποτέ... Τα διαβάσαμε μέσα στην άνοιξη, τα διαβάζουμε ακόμα αποχαιρετώντας την άνοιξη σιγά σιγά -είναι λίγο νωρίς ακόμα για φουλ καλοκαιρινό mood, δεν είναι;
Ακόμα βρίσκουμε λουλουδάκια στις βόλτες μας. 
Ακόμα μυρίζει ανοιξιάτικα το αεράκι τις δροσερές μέρες. 
Ομορφιά- η άνοιξη είναι τόσο όμορφη.
Στα βιβλία τώρα.

Για ν' αρχίσω κατά παράδοξο τρόπο από κάτι μη λογοτεχνικό, είναι αυτή η γαλλική εκπαιδευτική σειρά που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Δεληθανάσης και λέγεται "Οι πρώτες ανακαλύψεις μου" (είχα γράψει εδώ για το τεύχος "Το νηπιαγωγείο"). Στο βιβλιοπωλείο Πολιτεία υπάρχουν αρκετά από τα βιβλία της σειράς, έχουμε κι εμείς μερικά, είναι πανέμορφα, απλά, πολύ ενδιαφέροντα και τα κορίτσια τρελαίνονται γι' αυτά. Νομίζω λοιπόν πως, απ' όσα είδαμε εμείς απ' τη συγκεκριμένη σειρά, τα βιβλία Το πουλί, Το δέντρο και Το αυγό είναι τα πιο ανοιξιάτικα.  


Με λίγα λόγια, πολύχρωμες εικόνες, και διάφανες σελίδες που εξηγούν περισσότερα ή δίνουν την άλλη όψη αυτού που κοιτάζεις, τα βιβλία κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον. Το πρώτο μιλά για τα διαφορετικά είδη πουλιών, την όψη τους, το σώμα, τους, τα φτερά τους, τις συνήθειές τους, τις φωλιές τους.



Το αυγό ξεδιπλώνει μπροστά στα μάτια μας το θαύμα της γέννησης ενός μικρού πουλιού, δείχνοντας πως δεν είναι τα πάντα κρόκος και ασπράδι...


...και μιλάει για τα υπόλοιπα πλάσματα που γεννούν αυγά...


(και μόνο για την... απίστευτη πληροφορία ότι τα μυρμήγκια και τα φίδια γεννούν αυγά, αυτό είναι σίγουρα το αγαπημένο βιβλίο των κοριτσιών απ' αυτή τη σειρά!)


... ενώ Το δέντρο συνοψίζει τη θαυμαστή δημιουργία ενός δέντρου από ένα σποράκι...


...παρουσιάζει την εξέλιξη της ζωής του δέντρου μέσα στις εποχές...


....και τα πλάσματα που ζουν απ' αυτό...


... ενώ τέλος δείχνει την ποικιλία στην όψη των δέντρων, των φύλλων και των καρπών τους. Υπέροχο!


Η αναγέννηση της φύσης, το θαύμα της ζωής, όλα αυτά είναι συνώνυμα της άνοιξης, και τα βιβλιαράκια αυτά μπαίνουν στο πνεύμα μια χαρά και δίνουν αφορμή για πολλή συζήτηση.

Όμως επειδή για μένα τίποτα δεν μπορεί ν' αποτυπώσει το πνεύμα μιας εποχής όπως ένα καλό παραμύθι, σας  έχω και δύο απ' αυτά. Δυο παραμυθάκια που μιλούν για την άνοιξη και σ' αφήνουν με ένα χαμόγελο.

Για το Fletcher το αλεπουδάκι έχουμε ξαναμιλήσει. Εδώ και καιρό μας συντροφεύει στο ταξίδι των εποχών με τα πανέμορφα, τρυφερά και ποιητικά βιβλία του. Μετά τα φθινοπωρινά φύλλα και τις χριστουγεννιάτικες χιονονιφάδες του, ο Φλέτσερ έρχεται αυτή τη φορά να γεμίσει την αγκαλιά του με τα λουλούδια της άνοιξης.


Στο Fletcher and the Sprintime Blossoms, το αλεπουδάκι χαίρεται μια όμορφη ανοιξιάτικη μέρα όταν...


...απ' το δεντρόκηπο ο αέρας μοιάζει να φέρνει...χιόνι!!


Ο Fletcher ταράζεται κι ανησυχεί για τους φίλους του: Τα πουλιά που επέστρεψαν από τις ζεστές χώρες πρέπει να φύγουν πάλι... θα παγώσουν!


...Ο σκαντζόχοιρος πρέπει να πέσει σε χειμερία νάρκη ξανά....


...ο σκίουρος να μαζέψει κι άλλο φαγητό, και τα κουνέλια να μασουλήσουν όσο χορτάρι προλαβαίνουν!


Όταν όμως όλοι οι φίλοι του έχουν ειδοποιηθεί και πηγαίνουν μαζί του να δουν τι συμβαίνει... διαπιστώνουν ότι αυτό που φυσάει ο αέρας στο δεντρόκηπο δεν είναι χιόνι αλλά άνθη! Ανθάκια χορεύουν παντού, κι ο Φλέτσερ μπορεί να αισθάνεται λίγο χαζούλης για το λάθος που έκανε...


...αλλά είναι τόσο όμορφα όταν όλοι φεύγοντας παίρνουν αγκαλιές άνθη μαζί τους...


...κι ο ίδιος μένει εκεί, να τα θαυμάζει ευτυχισμένος.


Τρελαίνομαι για την εικονογράφηση του Fletcher, και τρελαίνομαι για τον τρόπο που, σε όλα τα βιβλία του, οι λέξεις μοιάζουν να πέφτουν ακριβώς στη θέση που ταιριάζει η κάθε μία. Είναι τόσο καλογραμμένες και τόσο τρυφερές οι ιστορίες του. 

Το τελευταίο βιβλιαράκι μας είναι η μίνι έκδοση του Η υπόσχεση είναι υπόσχεση (A promise is a promise) του Κνίστερ, σε εικονογράφηση της αγαπημένης Εύα Θάρλετ, μια πανέμορφη ιστορίαα για τη φιλία και την εμπιστοσύνη. 


Όταν ο Μπρούνο η μαρμότα ξυπνάει την άνοιξη από τη χειμερία νάρκη, νιώθει τρομερή ευφορία και διάθεση για περιπέτεια.


Τότε γνωρίζει ένα υπέροχο λουλούδι. Το αγαπάει. Το θαυμάζει.


Γίνονται φίλοι και παραμένουν μαζί, μοιράζονται τα πάντα και περνούν υπέροχα.


Το λουλούδι αλλάζει. Μια μέρα ζητάει από το Μπρούνο να του δείξει εμπιστοσύνη.


Και μετά να φυσήξει.


Το λουλούδι, που είναι πικραλίδα, διαλύεται στον αέρα! Ο Μπρούνο είναι καταρρακωμένος. Κατέστρεψε το λουλούδι του; Παρόλα αυτά, δεν βγάζει απ' το μυαλό του ότι το λουλούδι υποσχέθηκε πως "όλα θα πάνε καλά". Και η υπόσχεση είναι υπόσχεση.


Ο Μπρούνο ζει νέες περιπέτειες, μόνος, χωρίς όμως να ξεχνάει το λουλούδι του.


Το φθινόπωρο πέφτει πάλι σε χειμερία νάρκη.


Κι όταν ξυπνάει την επόμενη άνοιξη...


Ολόκληρος ο κόσμος μοιάζει γεμάτος απ' το λουλούδι του! Είναι σαν θαύμα. Είναι άνοιξη, η εποχή της πικραλίδας ξανά.


Και τώρα, είναι ακόμα η εποχή της πικραλίδας. Το λουλούδι του Μπρούνο είναι παντού, κίτρινο ακόμα, πανέμορφο. Το ξέρω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου (και ποιος δεν το ξέρει δηλαδή). Μα δεν το ήξερα ότι το έλεγαν πικραλίδα.
Και δεν ήξερα (αυτό απ' το Μπρούνο το έμαθα) ότι το κίτρινο λουλουδάκι που ξεφυτρώνει παντού και οι "κλέφτες" που φυσάμε, να τους δούμε να διαλύονται και να πετούν στον άνεμο, είναι το ίδιο λουλούδι. Απίστευτο πόσα χρόνια περίμενε να γίνει αυτή η αποκάλυψη!
Πάντως, ανεξάρτητα απ' όλα αυτά, τι γλυκό βιβλίο!
Κρατώ απ' αυτό τις δυο όμορφες όψεις της πικραλίδας. Την κίτρινη και τολμηρή, που φωνάζει την παρουσία της, και τη διάφανη, τη φευγαλέα, που περιμένει να πετάξει.
Κρατάω τη δύναμη της υπόσχεσης, και τη δύναμη της εμπιστοσύνης. Τη φιλία, την πίστη, την υπομονή, την αφοσίωση, τον κύκλο της ζωής, και το ότι κάτω απ' το γαλάζιο ουρανό, τίποτα δεν χάνεται για πάντα.

4 σχόλια:

  1. αυτα τα βιβλιαρακι με τις ανακλυψεις τα θυμαμαι κι εγω.. Πολυ ρεαλιστική εικονογράφιση.. κι αυτο με την πικραλίδα.. τι τρυφερο!! καλη εβδομαδα Γεωργια μου!! υπεροχα τα βιβλια σου οπως πάντα!! φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Happy almost-summer! I've been gathering nature books around here, too. School lets out in three days. Cannot believe it.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. So early! That's great! In Greece, the school year lasts until mid-June. Happy almost-summer to you and the girls!!

      Διαγραφή