Hello Again

Τρελός ο μήνας της μετακόμισης, αλλά πέρασε, και να 'μαστε στο καινούριο μας σπίτι, στην παλιά-καινούργια μας πόλη, να προσπαθούμε ακόμα να προσαρμοστούμε σ' έναν αλλιώτικο τρόπο ζωής. Σήμερα, μετά από πολύ καιρό, έχουμε πάλι ίντερνετ, κι είπα κάτι να γράψω, αλλά δεν ξέρω τι, έτσι παθαίνω άμα περνάει καιρός. Τεράστιες αλλαγές, άπειρες εικόνες, βιβλία πέρασαν απ' τα χέρια μας πολλά, με τι ν' αρχίσω;

Θ' αρχίσω μ' αυτό: Γειά σας, είμαστε καλά, στ' αλήθεια ελπίζω να είστε κι εσείς. 

Είμαστε πάλι εδώ, να μοιραστούμε βιβλία και στιγμές. 

Κι απ' τις δυσκολίες, και τη δουλειά και την κούραση, και το ότι λυπηθήκαμε λίγο που αφήσαμε αυτό που ήταν για δυο χρόνια χωριό μας, και δε βρήκαμε καλά-καλά ρυθμούς κι είμαστε πάλι λίγο νομάδες γιατί κουζίνα στο σπίτι ακόμα δεν έχουμε, θα κρατήσω λίγες στιγμές γι' απόψε, πράγματα που με κάνουν χαρούμενη, και για τα οποία είμαι ευγνώμων.

Την Άνοιξη, που μας έκανε δώρο μερικές υπέροχες μέρες. Τις βόλτες μας. 

Όλους τους καινούργιους τρόπους που βρίσκουμε για να παίζουμε, και για να είμαστε μαζί. 

Γιατί όσο κι αν αλλάζουν όλα, τίποτα σημαντικό δεν αλλάζει. 

Και κάπως έτσι, για χάρη της Άνοιξης, σας έχω αυτά τα υπέροχα βιβλιαράκια γι' απόψε, που τα (ξανα)ανακάλυψα πρόσφατα. Τις ιστορίες με τους 12 μήνες της Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου. Τις διάβαζε στην τάξη της Σταυρούλας στο Νηπιαγωγείο του Λιτοχώρου η γλυκύτατη δασκάλα της. Τις ήξερα κι εγώ από παλιά, είχα δει κάποια απ' τα βιβλία σε άλλα σπίτια όταν ήμουν μικρή, αλλά εμείς είχαμε μόνο εκείνο της Άνοιξης. Πρόσφατα προμηθευτήκαμε και τις υπόλοιπες εποχές, δώρο στη Σταυρούλα σαν ανάμνηση του πρώτου της σχολείου.  

Κι επειδή κάθε πράγμα στον καιρό του, αυτές τις μέρες διαβάζουμε το βιβλίο της Άνοιξης ξανά και ξανά. Θυμήθηκα πόσο μου άρεσαν από την πρώτη στιγμή αυτές οι ιστορίες.

Ο Χρόνος είναι ο παππούς, που ζητά απ' τη συγγραφέα να γράψει την ιστορία των εγγονών του. Ο κάθε μήνας είναι ένα αγοράκι, με το δικό του χαρακτηριστικό γύρω απ' το οποίο πλέκει έξυπνα η συγγραφέας το παραμύθι του, δίνοντας ευκαιρίες για συζήτηση κι ένα σημείο αναφοράς για το μικρό παιδάκι που ακούει την ιστορία, μαρκάροντας το πέρασμα του χρόνου και την εναλλαγή των εποχών. Το κάθε παιδί-μήνας περιστοιχίζεται από τους χαρακτήρες που παίζουν βασικό ρόλο στην ιστορία, οικογένεια και φίλους, προσωποποιημένα στοιχεία της φύσης. Κι όλο αυτό γίνεται με κέφι και ζωντάνια, με αποτέλεσμα ένα απολαυστικό ανάγνωσμα.

Το βασικό χαρακτηριστικό του Απρίλη είναι ότι λέει ψέματα. Πρωταπριλιά, πασχαλινά αυγά, κι ανοιξιάτικα λουλούδια, όλα μπλέκονται στην ιστορία αυτού του παιχνιδιάρη μήνα.

Δεν ξέρω αν θα καταφέρουμε να διαβάζουμε τις ιστορίες παράλληλα με το πώς κυλάνε οι μήνες, αλλά νομίζω θα ήταν τέλειο. 

Για την ώρα είμαστε στον ψεύτη, τον παιχνιδιάρη, τον καλοπροαίρετο και γελαστό Απρίλη. Πάσχα έρχεται, λένε πως ο καιρός θα φτιάξει πάλι όπου να 'ναι. Λουλούδια ξεπετάγονται παντού. 

Είμαι ευγνώμων για τα λουλούδια, για τον ήλιο στα μαλλιά τους. Και για το πώς αυτές είναι η ίδια η Άνοιξη.