Καλό μήνα! Ο Μάρτης μας βρήκε στην Αθήνα, φεύγουμε πάλι αύριο μα όχι για πολύ. Αλλαγές έρχονται, και μάλλον μέσα στο μήνα θα μετακομίσουμε πια για τα καλά στην πόλη. Υπάρχει μια ανησυχία και μια προσμονή. Να φύγουμε, να ξαναρθούμε, να τακτοποιηθούμε απ' την αρχή. Αρχίσαμε κάποιες δουλειές, ακόμα περισσότερες μας περιμένουν στο σπίτι. Κι η μετακόμιση μπορεί να είναι ένας βραχνάς, μα η άνοιξη μπήκε (εντάξει, όχι επίσημα, αλλά και πάλι...) και μας κλείνει το μάτι.
Λίγα πράγματα που απολαμβάνουμε αυτές τις μέρες:
Καινούργιος μήνας, καινούργια όνειρα, καινούργια η κάθε μέρα που μεγαλώνουμε μαζί...
Λιακάδες, βολτούλες στη γειτονιά...
Λιακάδες, μεγάλες βόλτες στην πόλη, μια Κυριακή γεμάτη φως...
Χορός στο δρόμο...
Κι άλλος χορός στο δρόμο...
Μικρές εξορμήσεις για ένα σύντομο ραντεβού με τη φύση, κάπου πολύ κοντά όπου ποτέ δεν σκεφτόσουν να κοιτάξεις...
Baby Γεωγραφία...
...παρέα με την παλιά μου συλλογή από πορσελάνινες "Κούκλες του κόσμου" της DeAgostini, που ξαφνικά έγιναν πολύ αγαπημένο παιχνίδι (χέρια-πόδια στις περισσότερες κολλημένα με σελοτέιπ απ' την πολλή αγάπη)...
Ζωγραφική με νέο ζήλο...
...και μια επίσκεψη στη βιβλιοθήκη που μας κράτησε απασχολημένες όλες αυτές τις μέρες, όλα αυτά τα βράδια, όταν ο ύπνος, μετά από τόσες συγκινήσεις, έρχεται διστακτικά...
Να σας δείξω -λίγο βιαστικά- τα βιβλία που διαβάσαμε;
Ήταν δυο "σπουργιτάκια" του Πατάκη, Το μυστικό σκυλάκι της Τίλντε Μίχελς και Ο κόσμος του Πάμπλο του Χουάν Φαρίας. Παλιότερα βιβλία και τα δυο, εξαντλημένα πια, σύντομα και πολύ όμορφα.
Το μυστικό σκυλάκι το είχε η αδερφή μου μικρή, το θυμόμουν με κάθε λεπτομέρεια. Είναι η ιστορία ενός κοριτσιού που θέλει πολύ ένα σκύλο και υιοθετεί κρυφά ένα σκυλάκι απ' το καταφύγιο ζώων.
Ο κόσμος του Πάμπλο είναι το γράμμα που γράφει ένα αγοράκι σε μια φίλη του, εξιστορώντας τα απλά, καθημερινά πράγματα που συνθέτουν τη ζωή του σ' ένα μικρό ψαράδικο χωριό, όσα τον απασχολούν κι όσα ονειρεύεται.
Μας άρεσαν και τα δυο πάρα πολύ!
Το άτακτο Αρκουδάκι ήταν το πιο μπεμπέ βιβλίο που πήραμε κι η Ισαβέλλα το διάβασε ίσα με 20894636 φορές.
Κι Η Αλεπού ήταν ένα παράξενο μικρό βιβλίο που έντυνε πληροφορίες για την αλεπού με την ιστορία της Πονηρούλας, μιας αλεπούς που βγήκε σε αναζήτηση τροφής, παραλίγο να πιαστεί από κυνηγούς και σκυλιά και κατάφερε να επιστρέψει τελικά κουρασμένη στα παιδάκια της.
Οι Πριγκίπισσες και τα πολύτιμα κοσμήματά τους ήταν... αχ τι να πω γι αυτό; Άρεσε πολύ στη Σταυρούλα κι εγώ το βρήκα τόσο βαρετό! Η Αυγή, η Σταχτοπούτα, η Άριελ και η Γιασμίν πρωταγωνιστούν σε τέσσερις απλοϊκές ιστορίες μ' ένα κόσμημα στο κέντρο της καθεμιάς. Ειδικά αυτή με τη Σταχτοπούτα, που ψάχνει το χαμένο της δαχτυλίδι σε όλες τις γωνιές του κάστρου καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας με έκανε να θέλω να φάω το βιβλίο. Το έβαζα κάθε βράδυ στον πάτο του σωρού με τα "προς ανάγνωση" βιβλία μας και κάθε φορά κατάφερνε να βρίσκεται στην κορυφή! Δεν θα λυπηθώ καθόλου που θα το αποχωριστώ. (Είχε όμως πολύ όμορφη εικονογράφηση, αυτό θα του το αναγνωρίσω.)
Και για το τέλος, ένα ακόμα πολύ ωραίο βιβλίο, Ο λύκος Ζαχαρίας θέλει να είναι πάντα πρώτος. Υπάρχει ολόκληρη σειρά με το Λύκο Ζαχαρία, εμάς όμως αυτό ήταν το πρώτο μας και ξετρελαθήκαμε! Ο λύκος Ζαχαρίας προσπαθεί με κάθε τρόπο να κερδίσει στο διαγωνισμό τον τίτλο του καλύτερου λύκου, κάνοντας ακόμα και ζαβολιές για να ξεπεράσει τους φίλους του. Όταν όμως θα βρεθεί σε δύσκολη θέση, θα μετανιώσει και θα καταλάβει ότι η φιλία είναι πιο σημαντική από οποιαδήποτε πρωτιά. Υπέροχο!
Τα βιβλία της βιβλιοθήκης τελειώνουν εδώ. Εγώ όμως, από τη βιβλιοθήκη της μαμάς μου, καταβρόχθισα αυτές τις μέρες το πιο πρόσφατο βιβλίο της Άλκης Ζέη που δεν είχα καταφέρει ως τώρα να διαβάσω. Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο, ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο της αγαπημένης συγγραφέα, που, χωρίς την επίφαση του μυθιστορήματος, αφηγείται τη συναρπαστική ιστορία της ζωής της. Με ματιά τρυφερή και καθαρή, με την ψυχραιμία των χρόνων που πέρασαν αλλά και με τη νοσταλγία γι' αυτά που έζησε κι αγάπησε, μας μεταφέρει εκεί και μας κάνει κομμάτι της ιστορίας της, που είναι κομμάτι της ιστορίας της Ελλάδας. Μου άρεσε πάρα πολύ αυτό το βιβλίο.
 |
| Τρία βιβλία των εκδόσεων Οξύ για μένα: Μανουέλ, ο μικρός μαύρος μάγος / Μικρά φρικιαστικά νανουρίσματα / Ο κλέφτης του πάντοτε -πολλή μαυρίλα ε; |
 |
| Δυο Ladybird Graded Readers για τη Σταυρούλα: Three Little Pigs και The Wizard of Oz -ήταν τόσο όμορφα αυτά τα βιβλιαράκια |
 |
| Στη δεύτερη επίσκεψη: Οι σπουδαιότερες πόλεις του κόσμου/ Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων με εικονογράφηση του A. Rackham/ Μικροί κύριοι της L.M. Alcott |
 |
| Και οι επιλογές της Σταυρούλας: Παραμύθια ηρώων της Ντίσνευ (Άνοιξη)/ Φωλιές και ζώα |
Και για το πώς αποφασίσαμε να μην τ' ανοίξουμε αυτές τις μέρες, για να ευχαριστηθούμε τα βιβλία της βιβλιοθήκης κι αυτά να τα έχουμε για καινούργια μετά.
Θα ήθελα να σας πω και για το σωρό με τ' αδιάβαστα που με περιμένει και που ανυπομονώ ν' αρχίσω, για το σωρό που περιλαμβάνει κάτι τέτοια...
 |
| Saga volumes 1, 2, 3 |
...και κάτι τέτοια...
Όμως θα σας πω μόνο πως να, φεύγουμε αύριο κι όσο είμαστε ακόμα στο Λιτόχωρο δεν θα έχουμε ίντερνετ. Κάποιο μπέρδεμα έγινε με την τηλεφωνική μας σύνδεση και δεν γίνεται να το διατηρήσουμε. Οπότε -αναγκαστικά- θα κάνω ένα διάλειμμα απ' το blog και θα τα ξαναπούμε -ελπίζω, αν είστε ακόμα εδώ- αργότερα, όταν πια θα ταχτοποιηθούμε στην Αθήνα... Με νέες εντυπώσεις και νέα βιβλία... Και με κάποια πράγματα που ποτέ δεν αλλάζουν...
Ως τότε, σας ευχόμαστε πολλά πολλά χαμόγελα, και χαρούμενη Άνοιξη!
