Οι πρώτες μέρες ενός μωρού στο σπίτι του είναι για όλη την οικογένεια κάτι θαυμαστό και παράξενο. Όταν φέραμε το πρώτο μας μωρό στο σπίτι, δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε να το κοιτάζουμε, ο κόσμος γύριζε γύρω του και η ζωή μέσα απ' αυτό το πρίσμα έμοιαζε λες και δεν θα μπορούσε ποτέ πια να είναι κανονική, ή συνηθισμένη. Με το δεύτερο μωρό μας τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Το θαύμα είναι γεγονός, η αλλαγή στον κόσμο μας είναι γεγονός -πώς θα μπορούσε να μην είναι- όμως υπάρχει στο σκηνικό κι ένα μεγάλο αδερφάκι, που θέλει τη ζωή του όπως την ήξερε. Που δεν θα σε αφήσει να ρεμβάζεις πάνω απ' το μωρό με τις ώρες. Ή να το κρατάς στην αγκαλιά σου αδιάλειπτα. Κι αυτό κατ' ανάγκη οδηγεί τη ζωή στο να γίνει κανονική πιο γρήγορα, κανονική μ' έναν καινούργιο τρόπο βέβαια, πιο πλούσια και πιο γεμάτη, με το χρόνο να μοιάζει πιο λίγος και πιο σημαντικός, με την αγάπη να παίρνει περισσότερες μορφές και πρόσωπα, και να πολλαπλασιάζεται, και να απλώνεται, και να μεγαλώνει -όμως κανονική. Με τις νέες της ρουτίνες. Και τις παλιές.
Τα βιβλία μας είναι η ρουτίνα που δεν αλλάζει. Είναι και τόσο ωραίο και τόσο εύκολο να τα μοιραζόμαστε, ακόμα και με το μωρό αγκαλίτσα, μετατρέποντας τη στιγμή για δύο σε στιγμή για τρεις. Τα βιβλία είναι μαγικά.
Εδώ και λίγες μέρες ξαναγυρίσαμε σε κάποια παλιά αγαπημένα. Τους αγαπημένους μας ήρωες Fidget και Quilly σε εικονογράφηση του αγαπημένου David Melling- ποιός μπορεί ν' αντισταθεί σ' ένα βιβλίο με παραθυράκια όταν περιέχει αυτά τα γλυκύτατα ζωάκια, ένα ρακούν κι έναν ακανθόχοιρο, που ετοιμάζονται για το σχολείο ή για ύπνο;
 |
| Αγαπημένα μας εδώ και ένα χρόνο σχεδόν: Fidget and Quilly:Are You Ready? και Fidget and Quilly:Count Down to Bedtime |
 |
| Το αγαπάμε τόσο που γεμίσαμε το εξώφυλλο με χανσαπλάστ (βλέπε και προηγούμενη φωτογραφία) |
 |
| Είναι ζημιάρηδες, είναι αστείοι, είναι τέλειοι! Λατρεύω αυτή την εικονογράφηση!! |
 |
| Φοβάται αυτή την εικόνα, γιατί ο γάτος είναι αναμαλλιασμένος. Κάθε φορά πρέπει να λέμε πως ο καημένος ο γάτος το κάνει αυτό γιατί δεν του αρέσει το νερό. |
 |
| Ο γάτος, ο γάτος... Κορυφαίος χαρακτήρας. Τη διασκεδάζει. Τον αγαπάει. |
Αre you Ready? Εδώ ο Fidget κι ο Quilly ετοιμάζονται για το σχολείο.
 |
| Δυσκολεύονται να ξυπνήσουν... |
 |
| Δεν τους αρέσει να καθαρίζουν και να τακτοποιούν... |
 |
| Δεν είναι έτοιμοι να πάρουν το λεωφορείο... Αυτή την εικόνα τη λέγαμε για πολύ καιρό "ο θυμωμένος" και η Σταυρούλα, σε μια εποχή που η μια απ' τις τρεις λέξεις που έλεγε ήταν "οχι" (οι άλλες δυο ήταν μαμά και μπαμπά), κάθε φορά τον παρίστανε με στόμφο: "Σταυρούλα, τι λέει εδώ ο θυμωμένος;" "ΟΧΙ!!" |
 |
| Αγαπημένο σημείο του βιβλίου: Πήραν το σχολικό κι έφυγαν.... Fidget and Quilly, you rule!! |
Ο χαρούμενος ταχυδρόμος: Το πόσο συστήνω αυτό το βιβλίο σε όποιον μπορεί να διαβάσει αγγλικά δεν λέγεται. Είναι ό,τι πιο διασκεδαστικό έχω διαβάσει σε παιδικό βιβλίο για τέτοιες ηλικίες. Ο χαρούμενος ταχυδρόμος μοιράζει γράμματα στους ήρωες των παραμυθιών, γυρίζοντας από σπίτι σε σπίτι: Ένα απολογητικό γράμμα από τη Χρυσομαλλούσα για τις τρεις αρκούδες, ένα διαφημιστικό με είδη για μάγισσες για τη μάγισσα του Χάνσελ και της Γκρέτελ, μια καρτ ποστάλ από τον Τζακ (αυτόν με τη φασολιά) για το γίγαντα, ένα γράμμα από εκδοτικό οίκο για τη Σταχτοπούτα, μαζί με δείγμα-βιβλιαράκι με την ιστορία της προς έγκριση, ένα γράμμα από δικηγορικό γραφείο για το λύκο της Κοκκινοσκουφίτσας, όπου του λένε ότι καλά θα κάνει να φύγει από το σπίτι της γιαγιάς πριν υποστεί της συνέπειες, και μια κάρτα γενεθλίων για τη Χρυσομαλλούσα, που γίνεται 8 χρονών. Το βιβλίο τελειώνει με το πάρτυ της κι ο ταχυδρόμος γυρίζει σπίτι του.
 |
| Υψηλού επιπέδου διασκέδαση για μαμάδες και μωρά. Εμπιστευτείτε με. |
 |
| Το να βγάζει έξω τα γράμματα (να τα απλώνει στο πάτωμα, να τα μοιράζει στις κούκλες της, να τα παίρνει μαζί της στο κρεβάτι το βράδυ) είναι διασκέδαση από μόνο του. |
 |
| Το γράμμα της Χρυσομαλλούσας (σε δική μου μετάφραση, χοχοχο) το ξέρει όλο απέξω και το απαγγέλλει συχνά πυκνά. |
  |
| Από τότε που της έκανα μια φορά το χαρούμενο γελάκι της μάγισσας, το κάνω 87 φορές τη μέρα. Με κοιτάζει με μάτια που στάζουν μέλι και λέει "Πώς είναι το χαρούμενο γελάκι;". Και μετά "γιατί είναι λίγο χαζό το χαρούμενο γελάκι;" |
 |
| Να και το γράμμα της μάγισσας. Μα πείτε μου, μόνο εγώ το βρίσκω τρομερά αστείο; |
 |
| Ο λύκος- φυσικά τον φοβάται. Αλλά της αρέσει. Φυσικά. |
Και το άλλο, το τελευταίο, είναι αυτό που διαβάζει η μαμά. Τη νύχτα. Όταν η αραχνούλα ανοίγει τα μάτάκια της, όταν ζητάει να πιεί γαλατάκι, προσπαθώντας να μείνω ξύπνια την ώρα που θηλάζει, διαβάζω μυθιστορήματα. Έχω τελειώσει ένα σωρό αυτές τις 20 μέρες. Θα γράψω γι' αυτά κάποια στιγμή, μάλλον αφού τα ξεπακετάρουμε στο καινούργιο μας σπίτι- έχουν ήδη μπει σε κουτιά για τη μετακόμιση...
Όμως το τελευταίο, αχ το τελευταίο... Αυτό που διαβάζω ακόμα, είναι αυτό εδώ:
 |
| A Wrinkle in Time, της Madeleine L' Engle, τα τρία πρώτα βιβλία |
Από τα πέντε βιβλία που αποτελούν το Time Quintet της Madeleine L' Engle, αυτός ο τόμος περιέχει τα τρία πρώτα. Είναι ένα κλασικό έργο που μόλις ανακάλυψα, χωρίς να έχω ιδέα για την ύπαρξή του πριν. Αποκάλυψη!
Η σειρά αυτή αφορά την εκκεντρική οικογένεια Murry και ιδιαίτερα τα παιδιά τους, που γίνονται οι ήρωες ασύλληπτων περιπετειών. Στο πρώτο βιβλίο, η μεγαλύτερη, η πρωταγωνίστρια Meg και ο μικρός της αδερφός Charles Wallace, ένα αγοράκι εξαιρετικής ευφυίας και ευαισθησίας, μαζί με το φίλο τους Calvin O' Keefe και με τη βοήθεια τριών αγγελικών πλασμάτων, μπλέκουν σ' ένα απίθανο ταξίδι στο χώρο και στο χρόνο και περιδιαβαίνουν το σύμπαν σε αναζήτηση του χαμένου πατέρα τους, που εξαφανίστηκε κάνοντας επιστημονική έρευνα για την κυβέρνηση. Πλανήτες και πλάσματα, ένας γιγάντιος εγκέφαλος που ελέγχει έναν κόσμο, το καλό και το κακό, ταξίδια κι αποφάσεις κοσμικών διαστάσεων.
Στο δεύτερο βιβλίο, η Meg κι ο Calvin, μαζί με το διευθυντή του σχολείου και ένα χερουβείμ, βρίσκονται μέσα στο σώμα του Charles Wallace, σ' έναν αγώνα να σώσουν τα μιτοχόνδριά του (και τον ίδιο) από τους Εχθρούς, πλάσματα του κακού που προσπαθούν να αφανίσουν την ύλη. Από το μακρόκοσμο στο μικρόκοσμο. Το κακό πάντα σε πάλη με το καλό, που νικάει στο τέλος, σχεδόν όταν δεν υπάρχει ελπίδα. Οι ήρωες αντιμέτωποι με διλήμματα που αφορούν ζητήματα ζωής ή θανάτου, αγωνία για το χρόνο που τελειώνει και για την ακεραιότητα του καθενός.
Καλογραμμένα και τα δυο, κρατούν το ενδιαφέρον αμείωτο. Φαίνεται πως είναι βιβλία για παιδιά, αλλά σίγουρα όχι μόνο για παιδιά. Ωραίοι ήρωες, αγωνία και συγκίνηση, μια αλάνθαστη συνταγή, μοναδική στην εκτέλεσή της. Δεν μοιάζουν με κάτι που έχω ξαναδιαβάσει.
Το τρίτο βιβλίο μόλις το άρχισα. Αλλά ξέρω ότι η Meg και ο Calvin παντρεύονται, και ξέρω ότι ο Charles Wallace θα κληθεί να σταματήσει με κάποιο τρόπο έναν πυρηνικό πόλεμο! Αναμένεται το ίδιο καλό με τα προηγούμενα. Για την ακρίβεια, θα πάω τώρα να διαβάσω. Να ταΐσω, να κουνήσω, να ψιθυρίσω λογάκια σε μικρά αυτάκια, και να διαβάσω.
Κάποιος έχει μόλις κοιμηθεί, κάποιος άλλος ακούγεται τώρα να ξυπνάει.
Γειά σου, αραχνούλα.
Η μέρα φεύγει, η νύχτα έρχεται.
Η ζωή είναι ωραία.
